Jules Mazarin

Jules Mazarin
	Kardynał diakon
	Firmando firmior hæret Hinc ordo, hinc copia rerum
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1602 ; Pescina
Data i miejsce śmierci	9 marca 1661 ; Vincennes
Miejsce pochówku	grobowiec kardynała Mazarina↗
	pierwszy minister Francji
Okres sprawowania	1642 – 1661
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	16 grudnia 1641; Papież Urban VIII
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 4 gru 2017, była oparta na tej wersji.

Jules Mazarin właściwie Giulio Raimondo Mazzarini (ur. 14 lipca 1602 w Pescinie, zm. 9 marca 1661 w Vincennes) – francuski kardynał, od 1642 pierwszy minister Francji.

Życiorys

Był najstarszym z sześciu synów Sycylijczyka Pietra Mazzariniego i Ortensii Bufalini. Jego siostrami były Geronima Mancini i Laura Martinozzi, ich córki (Laura Mancini, Olimpia Mancini, Maria Mancini, Hortensja Mancini, Maria Anna Mancini, Laura Martinozzi i Anna Maria Martinozzi) przybyły do wuja, do Francji, żeby wyjść bogato za mąż. Był więc Włochem niskiego pochodzenia, co też często zarzucała mu francuska szlachta.

W latach 1634-1636 był nuncjuszem papieskim we Francji. W 1639 przeszedł na służbę francuską. Sprawował władzę w czasie regencji Anny Austriaczki i małoletności Ludwika XIV, jej syna. Był następcą kardynała de Richelieu. Doprowadził do odbudowy skarbu Francji poprzez podwyższenie podatków i popieranie przez państwo polityki gospodarczej (m.in. celnej), która określona została później merkantylizmem.

Zdecydowanie umocnił władzę absolutną króla przez ograniczenie władzy politycznej wielkich feudałów. Doprowadziło to do dwóch wojen domowych tzw. Frondy (1648-1653), buntu mieszczan i arystokracji przeciwko absolutystycznym tendencjom dworu. Rebelia zakończyła się porozumieniem obu stron, jednak więcej zyskali książęta.

Prowadził bardzo aktywną politykę międzynarodową. Dążył do zapewnienia Francji przewagi w Europie kosztem zmniejszenia roli Habsburgów. Zaangażował swoje państwo w wojnę trzydziestoletnią po stronie Szwecji, wypłacając armii szwedzkiej subsydia z francuskiego budżetu. Wojnę z Habsburgami hiszpańskimi zakończyło podpisanie w 1659 korzystnego dla Francji pokoju pirenejskiego.

Mazarin w literaturze

Aleksander Dumas uczynił go jednym z bohaterów powieści Dwadzieścia lat później i Wicehrabia de Bragelonne. Opisał go jako skąpca, który bał się utracić majątek.

Arthur Conan Doyle napisał opowiadanie kryminalne Brylant Kardynała Mazariniego.

Linki zewnętrzne

Sylwetka w słowniku kardynałów Salvadora Mirandy

Burbonowie	Périgord (1815) Plessis (1815–1818) Dessolles (1818–1819) Decazes (1819–1820) Plessis (1820–1821) Villèle (1821–1828) Martignac (1828–1829) Polignac (1829–1830) Mortemart (1830)
Monarchia lipcowa	Broglie (1830) Laffitte (1830–1831) Perier (1831–1832) Soult (1832–1834) Gérard (1834) Bassano (1834) Mortier (1834–1835) Broglie (1835–1836) Thiers (1836) Molé (1836–1839) Soult (1839–1840) Thiers (1840) Soult (1840–1847) Guizot (1847 23 lutego 1848) Molé (1848)
II Republika	Dupont de l’Eure (1848) Arago (1848) Cavaignac (1848) Barrot (1848–1849) d’Hautpoul (1849–1851) Faucher (1851)
II Cesarstwo /Rząd Tymczasowy	Ollivier (1870) Cousin-Montauban (1870) Trochu (1870–1871)
III Republika	Dufaure (1871–1873) Broglie (1873–1874) Cissey (1874–1875) Buffet (1875–1876) Dufaure (1876) Simon (1876–1877) Broglie (1877) Rochebouet (1877) Dufaure (1877–1879) Waddington (1879–1879) Freycinet (1879–1880) Ferry (1880–1881) Gambetta (1881–1882) Freycinet (1882) Duclerc (1882–1883) Fallieres (1883) Ferry (1883–1885) Brisson (1885) Freycinet (1886) Goblet (1886–1887) Rouvier (1887) Tirard (1887–1888) Floquet (1888–1889) Tirard (1889–1890) Freycinet (1890–1892) Loubet (1892) Ribot (1892–1893) Dupuy (1893) Casimir-Perier (1893–1894) Dupuy (1894–1895) Ribot (1895) Bourgeois (1895–1896) Méline (1896–1898) Brisson (1898) Dupuy (1898–1899) Waldeck-Rousseau (1899–1902) Combes (1902–1905) Rouvier (1905–1906) Sarrien (1906) Clemenceau (1906–1909) Briand (1909–1911) Monis (1911) Caillaux (1911–1912) Poincaré (1912–1913) Briand (1913) Barthou (1913) Doumergue (1913–1914) Ribot (1914) Viviani (1914–1915) Briand (1915–1917) Ribot (1917) Painlevé (1917) Clemenceau (1917–1920) Millerand (1920) Leygues (1920–1921) Briand (1921–1922) Poincaré (1922–1924) François-Marsal (1924) Herriot (1924–1925) Painlevé (1925) Briand (1925–1926) Herriot (1926) Poincaré (1926–1929) Briand (1929) Tardieu (1929–1930) Chautemps (1930) Tardieu (1930) Steeg (1930–1931) Laval (1931–1932) Tardieu (1932) Herriot (1932) Paul-Boncour (1932–1933) Daladier ( 1933) Sarraut (1933) Chautemps (1933–1934) Daladier (1934) Doumergue (1934) Flandin (1934–1935) Bouisson (1935) Laval (1935–1936) Sarraut (1936) Blum (1936–1937) Chautemps (1937–1938) Blum (1938) Daladier (1938–1940) Reynaud (1940) Pétain (1940)
Francja Vichy/ Rząd Tymczasowy	Pétain (1940) Laval (1940–1941) Flandin (1940–1941) Darlan (1941–1942) Laval (1942–1944) Gaulle (1944–1946) Gouin (1946) Bidault (1946) Blum (1946–1947)
IV Republika	Ramadier (1947) Schuman (1947–1948) Marie (1948) Schuman (1948) Queuille (1948–1949) Bidault (1949–1950) Queuille (1950) Pleven (1950–1951) Queuille (1951) Pleven (1951–1952) Faure (1952) Pinay (1952–1953) Mayer (1953) Laniel (1953–1954) France (1954–1955) Faure (1955–1956) Mollet (1956–1957) Bourgès-Maunoury (1957) Gaillard (1957–1958) Pflimlin (1958) Gaulle (1958–1959)
V Republika	Debré (1959–1962) Pompidou (1962–1968) Couve de Murville (1968–1969) Chaban-Delmas (1969–1972) Messmer (1972–1974) Chirac (1974–1976) Barre (1976–1981) Mauroy (1981–1984) Fabius (1984–1986) Chirac (1986–1988) Rocard (1988–1991) Cresson (1991–1992) Bérégovoy (1992–1993) Balladur (1993–1995) Juppé (1995–1997) Jospin (1997–2002) Raffarin (2002–2005) Villepin (2005–2007) Fillon (2007–2012) Ayrault (2012–2014) Valls (2014–2016) Cazeneuve (2016–2017) Philippe (2017–2020) Castex (2020–2022) Borne (2022–2024) Attal (od 2024)

Pierwsza dynastia	Manasses I (?) Manasses II (do 1032) Manasses III (1032–1056) Hugon I (1056–1118) Gerwazy I (1118–1124) Matylda I (1124–1151)
Druga dynastia	Eudes de Vitry (1124–1158) Ithier (1158–1171) Manasses IV (1171–1199) Hugon II (1199–1227) Hugon III (1227–1242) Jan I (1242–1251) Walter I (1251–1262) Manasses V (1262–1272) Hugon IV (1272–1285) Joanna I (1285–1328)
Dynastia Dampierre	Ludwik I (1290–1322) Ludwik II (1322–1346) Ludwik III (1346–1384) Małgorzata I (1384–1402)
Walezjusze, linia burgundzka	Filip I Śmiały (1384–1402) Antoni I (1402–1407) Filip II (1407–1415) Karol I (1415–1464) Jan II (1464–1491)
Dynastia Albret	Jan d’Albret (1491–1500) Maria d’Albret (1500–1549)
Dynastia kliwijska	Karol II (1506–1521) Franciszek I (1549–1561) Franciszek II (1561–1562) Jakub I (1562–1564) Henrietta (1564–1565)
Gonzagowie	Ludwik IV (1565–1595) Karol III (1595–1637) Karol IV (1637–1659)
Mancini-Mazarini	Jules Mazarin (1659–1661) Hortensja Mancini (1661–1699) Paul-Jules de la Porte (1699–1731) Paul de la Porte (1731–1738) Louise Jeanne de Durfort (1738–1781)