Julia Messenger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julia Messenger
Miejsce urodzenia

Melbourne

Gatunki

jazz

Zawód

wokalistka,
kompozytorka

Aktywność

od 1997

Wydawnictwo

Rainhorse Records, Groove Attack Productions, EMI, Capitol, Universal records

Powiązania

Klaus Schulze

Instrument
fortepian
Strona internetowa

Julia Messenger (ur. Melbourne, Australia) – australijska wokalistka jazzowa, kompozytorka, i producent muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Julia Messenger urodziła się i wychowała w Melbourne. Tam też mieszka. Śpiewa od 1997 roku. Od początku kariery artystycznej uczestniczy w trasach koncertowych na całym świecie. W swej ojczyźnie jest ceniona jako wybitna wokalistka jazzowa. Występuje najczęściej z towarzyszeniem pianisty. Czasami towarzyszy jej też basista lub perkusista. Jako wokalistka pop bywa często porównywana m.in. do Sade Adu, Norah Jones, Lisy Gerrard, Annie Lennox, Shirley Bassey czy Sinéad O’Connor; zachowuje przy tym własny, niepowtarzalny styl wykonawczy[1].

Julia Messenger występowała m.in. w Handover Ceremony w Hongkongu, gościnnie z Afro Celt Sound System na Galway Music Festival, odbyła też długie tournée po Niemczech reprezentując m.in. Australię na World Expo w Hanowerze. W 2003 roku została zaproszona do zaśpiewania i wygłoszenia przemówienia na New York Global Film and Music Summit[1].

W Europie dała się poznać w 2000 roku podczas współpracy z Klausem Schulzem przy nagrywaniu utworów: „Good Old 4 On The Floor” i „Overchill”, przewidzianych na album The Crime Of Suspense oraz utworu „My Ty She”, przewidzianego na album Ballet III, mających stanowić część box setu Contemporary Works 1[2]. W 2002 roku we współpracy z Schulzem nagrała utwór „The Rodes Elegy”, przewidziany na album Virtual Outback, stanowiący część box setu Contemporary Works 2[3].

W 2003 roku ukazał się debiutancki album Julii Messenger, zatytułowany Julia Messenger, który sama wyprodukowała i nagrała we własnym studio Milk Bar w Melbourne; album został wydany w USA przez wytwórnię Water Music LA/Universal Records[4].

W połowie I dekady XXI wieku, kiedy mieszkała i pracowała w Niemczech, wystąpiła z kilkoma niemieckimi najwybitniejszymi artystami jazzowymi, grającymi pod kierunkiem organisty Lutza Krajenskiego[5].

W 2007 roku śpiewała podczas nocy nagród w ramach wręczania Brownlow Medal, wystąpiła też na stadionie olimpijskim w Melbourne w ramach finałowej serii National Rugby League[5].

W 2011 roku wystąpiła na festiwalu Beethovenfest w Bonn oraz w Jazzklub w Krefeld[5].

W 2012 roku została zaproszona do Helsinek, aby śpiewać wspólnie z Iiro Rantalą na festiwalu Midsummer Night Train[5].

22 lutego 2013 roku wystąpiła podczas inauguracji festiwalu Jazz at Montsalvat. W tym samym roku koncertowała w Niemczech. Współpracowała z producentem, akordeonistą i pianistą Manfredem Leuchterem[5].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2003 – Julia Messenger (Water Music/Universal)
  • 2007 – Productions & Collaborations (Threespace)
  • 2009 – And We Danced (Skip Sister Records)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 2000 – Julia Messenger - Myamisumi - The Remixes (Frankfurt Vinyl/Inandout Records/GUM Recordings/ Salz-Klystron Soundworks)

Występy z innymi artystami[edytuj | edytuj kod]

  • 2000 – Ballet III (Rainhorse); z Klausem Schulzem
  • 2000 – KS – Essential Extracts (Adds & Edits); z Klausem Schulzem
  • 2000 – The Crime of Suspense (Rainhorse); z Klausem Schulzem
  • 2002 – Klaus Schulze: 5 CD Box Set: Contemporary Works II (Rainhorse); z Klausem Schulzem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b EntertainOz: JULIA MESSENGER SINGS JAZZ. www.entertainoz.com.au. [dostęp 2017-05-14]. (ang.).
  2. Discogs: Klaus Schulze – Contemporary Works 1. www.discogs.com. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).
  3. Discogs: Klaus Schulze – Contemporary Works 1. www.discogs.com. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).
  4. Discogs: Julia Messenger – Julia Messenger. www.discogs.com. [dostęp 2017-05-14]. (ang.).
  5. a b c d e www.juliamessenger.com: JULIA MESSENGER: About. www.juliamessenger.com. [dostęp 2017-05-15]. (ang.).