Julian Mickiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Julian Mickiewicz (ur. ok. 1838 roku - zm. 5 listopada?/17 listopada 1864 w Kownie) – komisarz powstańczy województwa kowieńskiego w czasie powstania styczniowego.

Pochodził z rodziny szlacheckiej rodem z powiatu wiłkomierskiego (choć jak zauważył Wacław Studnicki, szlachectwo nie było zatwierdzone przez heroldię), był synem Benedykta Mickiewicza. Ukończył akademię chirurgiczną w Petersburgu. Po ukończeniu studiów zamieszkał w folwarku Borciszki, należącym do jego brata Klemensa, gdzie wykonywał zawód wolnego lekarza. W powstaniu styczniowym mianowany komisarzem na województwo kowieńskie, zajmował się, jak zaświadczają materiały sądowe tłumaczone przez Studnickiego, czynnym rozporządzeniem ku podtrzymaniu w gub. Kowieńskiej propagandy rewolucyjnej, za co został skazany na śmierć przez powieszenie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rok 1863. Wyroki śmierci. Wydane pod redakcją Wacława Studnickiego nakładem i drukiem Ludwika Chomińskiego w Wilnie. Księgarnia Stow. Nauczycielstwa Polskiego. Tow. Wyd. "Ignis", Warszawa, wersja zdigitalizowana w Internecie, s. 78 i 128 takiej wersji.