Julian z Panonii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcus Aurelius Sabinus Iulianus
ilustracja
Cesarz rzymski
Okres

od 284
do 285

Moneta
moneta
Propagandowy antoninian wybity dla Juliana jako władcy obydwu Panonii (Górnej i Dolnej)

Marcus Aurelius Sabinus Iulianus (zwany też Julianem z Panonii) – cesarz rzymski od 284 do 285 roku n.e. Uzurpator za panowania cesarza Karynusa (283–285).

Jako zbuntowany namiestnik w kraju Wenetów[1] (corrector Venetiae (et Histriae)) z pogranicza Italii i Ilirii[2] zajął Panonię po dotarciu do Italii wiadomości o śmierci Numeriana (283–284), współcesarza i brata Karynusa. Ogłoszony przez swych żołnierzy augustem, emitował własne monety z opanowanej mennicy w Siscii[3].

Pod koniec 284 lub na początku 285 Karynus rozbił jego wojska w bitwie stoczonej w okolicach Werony[4][5]. Według jednej wersji wydarzeń uzurpator został ścięty[1], według innej – miał zginąć w bitwie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aureliusz Wiktor ↓, Księga o cezarach 39, 10.
  2. Zosimos błędnie uważa go za prefekta pretorianów (Nowa historia I, LXXIII, 1).
  3. Kankelfitz 1996 ↓, s. 409.
  4. Słownik cesarzy 2001 ↓, s. 201.
  5. Zosimos ↓, Nowa historia I, LXXIII, 3.
  6. Krawczuk 1991 ↓, s. 145.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]