Juliana z Nikomedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święta
Juliana z Nikomedii
dziewica i męczennica
Ilustracja
Ikona św. Juliany
Data i miejsce urodzenia

ok. 285
Cumae lub Nikomedia

Data i miejsce śmierci

305
Nikomedia

Czczona przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

16 lutego[a]
21 grudnia[b]
3 stycznia[c]

Atrybuty

spętany diabeł, korona, księga, lilia, krzyż, miecz, palma męczeńska[1]

Juliana z Nikomedii, św. Juliana[2] (ur. ok. 285[3], zm. 305[2][3]) – dziewica i męczennica chrześcijańska z okresu prześladowań Dioklecjana, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Żywot[edytuj | edytuj kod]

Juliana jest wzmiankowana przez Martyrologium Hieronymianum, które podaje jako jej miejsce urodzenia Cumae w Kampanii[3][4].

W czasie prześladowań Dioklecjanowych mieszkała w Nikomedii. Jako jedyna w rodzinie przyjęła chrzest i została chrześcijanką. Wbrew woli ojca odrzuciła propozycję małżeństwa z prefektem Eleuzjuszem. Oświadczyła, że „za poganina za żadną cenę nie wyjdzie”[2]. Na skutek tej decyzji została przyprowadzona przed sąd, którego przewodniczącym był jej ojciec. Nakazał on ją bić i poniżać. Juliana została skazana na śmierć przez ścięcie mieczem. Zginęła śmiercią męczeńską w 305 roku.

Kult świętej[edytuj | edytuj kod]

Dzień obchodów[edytuj | edytuj kod]

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 16 lutego. Cerkiew prawosławna natomiast wspomina męczennicę 21 grudnia/3 stycznia[5], tj. 3 stycznia według kalendarza gregoriańskiego.

Relikwie i sanktuaria[edytuj | edytuj kod]

Śmiertelne szczątki pierwotnie złożono w jej rodzinnym mieście. Później zostały przewiezione do Pozzuoli we Włoszech, a w VI wieku do Cumae pod Neapolem. W 1207 roku relikwie złożono w jednym z kościołów w Neapolu. Rozwijający się kult spowodował, że obecnie szczątki Juliany można spotkać w kościołach Włoch, Hiszpanii i Holandii.

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

W ikonografii przedstawiana jest w długiej szacie z diabłem skutym w łańcuchy u jej stóp, w ręku trzyma miecz. Pozostałe atrybuty: palma męczeńska, korona, lilia, krzyż lub księga.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 37. ISBN 978-83-247-0574-0.
  2. a b c Brewiarz ↓.
  3. a b c Joseph Marie Sauget, Santa Giuliana di Nicomedia Vergine e martire [online], Santi e beati (wł.).
  4. Johann Peter Kirsch, St. Juliana, [w:] Catholic Encyclopedia, 1913 (ang.).
  5. podwójne datowanie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Żywot i męczeństwo Ś. Juliany dziewice, [w:] Piotr Skarga, Żywoty świętych.