Julio Montero Castillo

Julio Montero Castillo
Pełne imię i nazwisko	Julio Walter Montero Castillo
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1944 ; Urugwaj
Wzrost	181 cm
Pozycja	lewy defensywny pomocnik i obrońca
Kariera seniorska
1964–1965	Liverpool
1966–1973	Nacional
1973	Independiente
1973–1975	Granada CF
1975–1976	CD Tenerife
1976–1978	Nacional
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Julio Walter Montero Castillo (ur. 25 kwietnia 1944 w Montevideo) – piłkarz urugwajski, lewy defensywny pomocnik i obrońca. Ojciec Paolo Montero.

Był w kadrze „40” na finały mistrzostw świata w 1966 roku. Jako piłkarz klubu Club Nacional de Football wziął udział wraz z reprezentacją Urugwaju w turnieju Copa América 1967, gdzie Urugwaj zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Zagrał w czterech meczach – z Boliwią (zdobył bramkę), Wenezuelą, Chile i Paragwajem. Nie wystąpił tylko w ostatnim meczu z Argentyną.

Wciąż jako gracz Nacionalu wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1970 roku, gdzie Urugwaj zdobył miano czwartej drużyny świata. Zagrał wówczas we wszystkich sześciu meczach – z Izraelem, Włochami, Szwecją, ZSRR, Brazylią i Niemcami.

Będąc piłkarzem hiszpańskiego klubu Granada CF grał także w finałach mistrzostw świata w 1974 roku, gdzie Urugwaj odpadł już pierwszej rundzie. Montero Castillo wystąpił tylko w jednym spotkaniu – z Holandią, gdzie otrzymał czerwoną kartkę.

Od 4 stycznia 1967 do 3 maja 1978 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 41 meczów i zdobył 1 bramkę^[1].

Grał w klubach Liverpool i Nacional, z którym dotarł do finału Copa Libertadores 1967 i Copa Libertadores 1969. W obu przypadkach Nacional przegrał finał z drużyną z Argentyny - najpierw z Racingiem, a za drugim razem z Estudiantes La Plata. W Copa Libertadores 1971 Montero Castillo znów dotarł z Nacionalem do finału i tym razem jego klub pokonał Estudiantes La Plata, zdobywając cenny puchar. W tym samym roku Nacional zdobył Puchar Interkontynentalny, wykazując wyższość nad finalistą Pucharu Mistrzów klubem Panathinaikos Ateny. Montero Castillo dotarł także do półfinału Copa Libertadores 1972. Po tych sukcesach Montero Castillo w 1973 przeniósł się do Argentyny, do klubu CA Independiente^[2].

Od 1966 do 1973 Montero Castillo, grając w Nacionalu oraz w Independiente (w 1973) rozegrał w Pucharze Wyzwolicieli 68 meczów i zdobył 5 bramek^[3].

Po krótkim pobycie w Argentynie Montero Castillo wyjechał do Hiszpanii, gdzie grał w klubach Granada i Elche CF.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 123