Julius Wagner-Jauregg

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Julius Wagner-Jauregg (ur. 7 marca 1857 w Wels, zm. 27 września 1940 w Wiedniu) – austriacki lekarz psychiatra, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny (1927).

W latach 1874–1880 studiował medycynę na uniwersytecie w Wiedniu. Od 1889 roku był profesorem uniwersytetu w Grazu, od 1893 roku w Wiedniu. Przeszedł na emeryturę w 1928 roku.

Pierwsze prace dotyczące wpływów stanów gorączkowych na niektóre psychozy ogłosił w 1887 roku. Zalecał zarażanie chorych malarią, uzyskując pozytywne metody leczenia w porażeniach postępujących i wiądach rdzenia. Prowadził także badania nad innymi chorobami, m.in. kretynizmem i obrzękiem śluzowatym.

Za odkrycie terapeutycznego znaczenia wstrzykiwania malarii przy walce z kiłą układu nerwowego został wyróżniony w 1927 roku Nagrodą Nobla^[1].

W późniejszym okresie życia poparł nazizm^[2].

Bibliografia

Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.

Przypisy

↑ Julius Wagner-Jauregg: The Treatment of Dementia Paralytica by Malaria Inoculation. 13.12.1927. [dostęp 2014-04-15]. (ang.).
↑ Andrew Scull: Madhouse: A Tragic Tale of Megalomania and Modern Medicine. Yale University Press, 2005. [dostęp 2014-04-15]. (ang.).

[1] Julius Wagner-Jauregg: The Treatment of Dementia Paralytica by Malaria Inoculation. 13.12.1927. [dostęp 2014-04-15]. (ang.).

[2] Andrew Scull: Madhouse: A Tragic Tale of Megalomania and Modern Medicine. Yale University Press, 2005. [dostęp 2014-04-15]. (ang.).

[1]

[2]