Juliusz Kruszankin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Kruszankin
Pełne imię i nazwisko

Juliusz Stanisław Kruszankin

Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1965
Łódź

Wzrost

193 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1988 ŁKS Łódź 106 (2)
1989–1990 Legia Warszawa 38 (1)
1990–1992 ŁKS Łódź 62 (4)
1992–1994 Legia Warszawa 71 (7)
1994–1995 Hapoel Hajfa 22 (0)
1995 GKS Bełchatów 15 (0)
1996 Lechia/Olimpia Gdańsk 4 (0)
1996 Polonia Warszawa 0 (0)
1997 Hetman Zamość
1997–1998 Olimpia Warszawa
1999 Hutnik Warszawa
2000 Włókniarz Pabianice
2000 Stal Głowno
2000–2001 Stal Stalowa Wola 27 (1)
2001–2002 Stal Głowno
2002 Astra Krotoszyn
2003 Glinik/Karpatia Gorlice
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1993  Polska 7 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juliusz Stanisław Kruszankin (ur. 5 czerwca 1965 w Łodzi), polski piłkarz, obrońca, trener.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem ŁKS. W lidze pierwszy raz zagrał w 1983, grając w łódzkim klubie debiutował w kadrze. W 1989 odszedł do Legii, jednak w 1990 wrócił do macierzystego klubu. W 1992 ponownie został zawodnikiem Legii, tym razem na niecałe trzy sezony. W tym okresie dwukrotnie został mistrzem Polski (1994, 1995), zdobywał także Puchar (1989, 1990, 1994) oraz Superpuchar Polski (1990, 1995). W sezonie 1994/1995 grał w izraelskim Hapoelu Hajfa. W następnym sezonie występował w GKS Bełchatów, Lechii/Olimpii Gdańsk oraz Stali Głowno. Karierę kończył w zespołach z niższych klas rozgrywkowych, w niektórych pełniąc funkcję grającego trenera.

W reprezentacji Polski debiutował 7 października 1986 w meczu z Koreą Północną, ostatni raz zagrał w 1993. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 7 spotkań.

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 7 października 1986 Bydgoszcz  Korea Północna
2-2
towarzyski
od 78'
2. 20 września 1989 La Coruña  Hiszpania
0-1
towarzyski
90'
3. 3 grudnia 1991 Kair  Egipt
0-4
towarzyski
90'
4. 5 grudnia 1991 Kair  Egipt
0-0
towarzyski
90'
5. 5 lipca 1992 Gwatemala  Gwatemala
2-2
towarzyski
90'
6. 27 października 1993 Stambuł  Turcja
1-2
elim. MŚ 1994
90'
Żółta kartka
7. 17 listopada 1993 Poznań  Holandia
1-3
elim. MŚ 1994
90'

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 2002 jako grający trener w Astrze Krotyszyn, a potem w Gliniku/Karpatii Gorlice. W 2004 objął stanowisko I trenera KS Częstochowa, które sprawował do 2005. Od 2005 był asystentem trenera w ŁKS Łódź, a od 1 lipca 2008 był też zarazem dyrektorem łódzkiego klubu. Od 1 października 2009 jest asystentem trenera II ligowego Tura Turek – Wiesława Wojno. Od 2013 roku był trenerem w klubie Pogoń O7 Perła Lubartów Rokitno, a od 2015 roku GKS Niemce.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 2002 wstąpił do Samoobrony RP. Bez powodzenia kandydował z jej listy w wyborach samorządowych w 2002 oraz 2006[1][2]. Następnie odszedł z tej partii.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty – żona Beata (ur. 1966), dwie córki: Dagmara (ur. 1988), Roksana (ur. 1994).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]