Junkers Ju 288

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junkers Ju 288
Ilustracja
Junkers Ju 288B, V13 prototyp
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Junkers & Co. Warmwasser-Apparatefabrik

Typ

bombowiec

Załoga

3 - później 4 osoby (od serii Ju 288 B)

Historia
Data oblotu

17 stycznia 1941

Liczba egz.

22

Dane techniczne
Napęd

2 × Daimler-Benz DB606 V12

Wymiary
Rozpiętość

22,6 m

Długość

18,12 m

Wysokość

5 m

Powierzchnia nośna

64,7 m²

Masa
Własna

13 600 kg

Startowa

20 950 kg

Osiągi
Prędkość maks.

620 km/h

Pułap

9300 m

Zasięg

2700 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 × 13 mm MG 131
1 × 15(20) mm MG 151
3 000 kg bomb

Junkers Ju 288 – niemiecki dwusilnikowy samolot bombowy średniego zasięgu z II wojny światowej.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Ju-288 – samolot bombowy w układzie górnopłata o konstrukcji całkowicie metalowej. Podwozie klasyczne, chowane w locie. Kabina ciśnieniowa, wspólna dla wszystkich trzech, później 4 członków załogi. Wszystkie stanowiska obronne zdalnie sterowane.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Junkers Ju 288

Prace nad projektem samolotu podjęto w czerwcu 1939 na zlecenie Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy w ramach programu „Bomber B” i pierwotnie miał zastąpić samoloty takie jak Ju 88, Do 17 i He 111 jako standardowy bombowiec. „Bomber B” powinien być w stanie przenosić ładunek bomb o masie 4000 kg z prędkością ponad 600 km/h na dystansie 1500 do 2000 km. Nie uruchomiono produkcji seryjnej, wyprodukowano tylko 22 egzemplarze. Część prac rozwojowych mogła być wykorzystana w projekcie Ju 388[1].

Rozwój Ju 288 w ramach programu „Bomber B” był prawdopodobnie najdroższym projektem rozwojowym Luftwaffe. Od połowy 1939 do połowy 1944 zainwestowano 84 miliony marek niemieckich w rozwój i budowę modeli do testów. Pierwsze cztery z nich z powodu niedostępnych jeszcze zaplanowanych silników Jumo 222 wyposażono w silniki BMW 801. Następne egzemplarze posiadały silniki Jumo 222, lub DB 610. Po osiągnięciu zdolności produkcji seryjnej wersji Ju 288 C-1 z silnikami DB 610, wstrzymano dalsze prace nad projektem[1][2].

Wersje[edytuj | edytuj kod]

Ju 288 A[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystano płaty skrzydeł i kadłub Ju 88. Przednia część kadłuba została zaprojektowana od nowa. Trzyosobowa załoga została rozlokowana blisko siebie w przedniej części w hermetycznej kabinie. Z powodu kłopotów z silnikami Jumo 222 wyposażono ją w słabsze silniki BMW 801.

Ju 288 B[edytuj | edytuj kod]

Z powodu zmieniających się wymagań walk powietrznych zwiększono załogę do czterech osób i z tego powodu wystąpiła konieczność nowego zaprojektowania kabiny w części przedniej kadłuba, co doprowadziło do powstania wersji Ju 288 B. W części ogonowej zaprojektowano zdalnie kierowaną wieżyczkę z karabinami maszynowymi.

Ju 288 C[edytuj | edytuj kod]

Zamiast niespełniających oczekiwań silników BMW 801 zastosowano silniki Daimler-Benz DB 610. Produkcja seryjna została zaplanowana na lato 1944 w firmie Letov w Pradze. Ze względu na wzmagające się bombardowania niemieckich miast i ośrodków przemysłowych przekierowano moce produkcyjne na zwiększoną produkcję samolotów myśliwskich i do produkcji seryjnej Ju 288 C nie doszło[1].

Ju 288 D[edytuj | edytuj kod]

W stosunku do wersji C zmieniono system obronny. Zbudowano jedną atrapę.

Ju 288 G[edytuj | edytuj kod]

Pozostał w fazie projektu z 35,5 cm działkiem bezodrzutowym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Junkers Ju 288. www.luftarchiv.de. [dostęp 2021-12-30].
  2. Lutz Budraß: Flugzeugindustrie und Luftrüstung in Deutschland 1918–1945.. Düsseldorf: Droste, 1998, s. 627. ISBN 978-3770016044.