Jup Kazazi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jup Kazazi
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1905
Szkodra

Data śmierci

17 września 1946

Sekretarz generalny partii
Okres

od 3 grudnia 1941
do 1943

Przynależność polityczna

Albańska Partia Faszystowska

Poprzednik

Tefik Mborja

Następca

Kolë Bibë Mirakaj

Jup Kazazi (ur. 17 sierpnia 1905 w Szkodrze, zm. 17 września 1946[1]) – albański polityk i ekonomista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Muharrema agi Kazaziego. Uczył się w gimnazjum w Szkodrze. W 1926 był jednym z organizatorów protestów przeciwko zamknięciu gimnazjum i wydaleniu dyrektora placówki[2]. Ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu w Belgradzie. W 1929 został wydalony z Jugosławii, a studia kontynuował na Uniwersytecie w Turynie dzięki przyznanemu stypendium państwowemu[1]. Tam też poznał swoją przyszłą żonę – Nasibe Bekteshi. Po studiach, w 1935 powrócił do Szkodry. W tym samym roku rozpoczął pracę w ministerstwie finansów, na stanowisku księgowego[1]. W Szkodrze kierował stowarzyszeniem kulturalno-sportowym Djelmenia[3].

Po inwazji włoskiej na Albanię w kwietniu 1939 pracował we Wlorze. Za namową Xhevata Korcy, nauczyciela gimnazjum w Szkodrze wstąpił do Albańskiej Partii Faszystowskiej, w 1941 został jej sekretarzem generalnym. W 1943 porzucił to stanowisko i razem z bratem Zenelem związali się z organizacją Balli Kombëtar. W dniach 30–31 sierpnia 1943 wziął udział w bitwie z Włochami pod Reçi. Po kapitulacji Włoch współpracował z płk Anthony Neelem z misji brytyjskiej, działającej na terytorium Albanii[3]. W listopadzie 1944, kiedy komuniści przejmowali władzę w kraju, Kazazi organizował ucieczkę z Albanii grupy polityków z Midhatem Frashërim na czele[4].

Po zdobyciu władzy przez komunistów skazany zaocznie na karę śmierci, ukrywał się w górach, w domu swojego wuja Rifata[4]. Po klęsce powstania postrybskiego oddziały pacyfikacyjne odkryły kryjówkę Kazaziego. Otoczony, odmówił poddania i się zastrzelił[4].

Przetłumaczył na język albański dzieło Dimitrije Tucovicia „Serbowie i Albańczycy”, poddającego krytyce politykę Belgradu wobec Albańczyków. W 2009 został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Szkodry[2].

Był żonaty (żona Nasibe z d. Bekteshi).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 159.
  2. a b Zenepe Dibra: Fjalor enciklopedik i hapesires shkodrane, vol. 1. Lezhe: Gjergj Fishta, 2015, s. 634-635. (alb.).
  3. a b Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, tom IV. Tirana: 2015, s. 91. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
  4. a b c Postriba Uprising and Jup Kazazi i archival documents. = 2022-02-03 [online], memorie.al (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]