Jurij Jurczyk

Jerzy

Юрий

Jurij Jurczyk Юрий Юрьевич Юрчик
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1970 Kamieniec Podolski
Biskup doniecki i mariupolski (UKP PK)
Okres sprawowania	1999–2005
Arcybiskup doniecki i mariupolski (UKP PK)
Okres sprawowania	2005–2008
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Inkardynacja	Egzarchia doniecka
Diakonat	26 stycznia 1991
Prezbiterat	27 stycznia 1991
Nominacja biskupia	13 maja 1998
Chirotonia biskupia	14 maja 1999

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	14 maja 1999
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Sobór św. Włodzimierza w Kijowie
Konsekrator	Filaret (Denysenko)

Jurij Jurczyk (ur. 19 stycznia 1970 w Kamieńcu Podolskim) – ukraiński duchowny greckokatolicki, przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego św. Klemensa Rzymskiego, były arcybiskup doniecki i mariupolski Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego

Życiorys

Duchowny prawosławny

Urodził się w rodzinie urzędniczej. Ukończył liceum w Doniecku, a następnie rozpoczął naukę w prawosławnym seminarium duchownym. W latach 1988-1990 był kościelnym i subdiakonem w soborze św. Mikołaja w Doniecku, a od 1990 roku zakrystianem w cerkwi Świętego Krzyża. W 1991 roku otrzymał w Ługańsku święcenia diakonatu i prezbiteriatu z rąk biskupa donieckiego i ługańskiego Joannicjusza. W latach 1991-1993 jako kapłan Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego niósł posługę duchowną w parafiach eparchii donieckiej.

W 1993 roku Jurij Jurczyk opuścił szeregi duchowieństwa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i przeszedł w jurysdykcję Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego. Metropolita Filaret mianował go dziekanem donieckim i rektorem soboru Przemienienia Pańskiego w Doniecku. W latach 1994-1996 Jurij Jurczyk pełnił funkcję sekretarza w strukturach administracyjnych UKP PK w eparchii doniecko-ługańskiej.

W 1996 roku przyjął stan mniszy i imię zakonne Jerzy. 4 grudnia 1996 roku został mianowany archimandrytą, a 13 maja 1998 roku synod UKP PK nominował go na biskupa donieckiego i mariupolskiego. Sakrę przyjął 14 maja 1999 roku w Kijowie. Jego głównym konsekratorem był patriarcha kijowski UKP PK, Filaret.

Konwersja na katolicyzm

W 2002 roku biskup Jerzy zgłosił akces do sedewakatystycznej Kongregacji Niepokalanej Dziewicy Maryi Królowej, a następnie podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych Ameryki, 24 października 2002 roku złożył wyznanie wiary przed tradycjonalistycznym biskupem Markiem Pivarunasem.

Decyzja o przystąpieniu biskupa Jerzego do grupy tradycjonalistów katolickich nie przeszkodziła mu dalej pozostawać w strukturach UKP PK, chociaż jego status był problematyczny. Synod UKP PK uznał początkowo nawet informacje o zmianie jego wyznania za prowokację ze strony Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

W 2005 roku biskup Jerzy został podniesiony do godności arcybiskupa donieckiego i mariupolskiego. W tym okresie zaczęły psuć się jego relacje z patriarchą kijowskim Filaretem i soborem biskupów UKP PK. Arcybiskup Jerzy jawnie podejmował bowiem próby oderwania diecezji ze struktur UKP PK i samowolnie prowadził politykę międzywyznaniową.

W 2008 roku Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego ostatecznie zdecydował o usunięciu arcybiskupa z szeregów swojego duchowieństwa. Jego miejsce jako eparcha doniecki i mariupolski zajął dotychczasowy wikariusz, biskup słowiański Sergiusz.

Duchowny greckokatolicki

W 2009 roku Jurij Jurczyk został przyjęty wraz z doniecką parafią Przemienienia Pańskiego do Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. Od tego czasu nie pełni funkcji biskupich. Poza posługą proboszcza w parafii Przemienienia Pańskiego był także przełożonym generalnym diecezjalnego Bractwa Kapłańskiego św. Klemensa Rzymskiego w Doniecku. W 2014 roku opuścił ogarnięty walkami Donieck i przeniósł się do Zaporoża. Został rezydentem przy konkatedralnej parafii rzymskokatolickiej Boga Ojca Miłosiernego.

W latach 2014-2017 przebywał na misji greckokatolickiej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Jemenie i Omanie. Rezydował w Dubaju, gdzie jako birytualista sprawował opiekę duszpasterską nad diasporą ukraińską, a także polską i słowacką. Po powrocie na Ukrainę został administratorem parafii greckokatolickiej i dyrektorem Caritas w Siewierodoniecku.