Justin Gabriel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justin Gabriel
Ilustracja
Lloyd podczas WrestleMania XXX Axxess w 2014
Imię i nazwisko

Phillip Paul Lloyd

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1981
Kapsztad

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

The Bunny
Justin Angel
Justin Gabriel
Paul Lloyd
Paul Lloyd Jr.
PJ Black

Wzrost

1,85 m

Masa ciała

97 kg

Zapowiadany z

Kapsztad, Południowa Afryka

Trenerzy

Paul Lloyd
Alex Shane
Mark Sloan

Debiut

1997

Phillip Paul Lloyd (ur. 3 marca 1981)[1] – południowoafrykański wrestler, obecnie występujący pod pseudonimem ringowym PJ Black. Znany głównie z występów w WWE jako Justin Gabriel w latach 2010–2015.

Lloyd trenowany był przez swojego ojca – wrestlera Paula Lloyda. W ringu zadebiutował w 1997 roku, występował na brytyjskiej i południowoafrykańskiej scenie niezależnej. Był pierwszym posiadaczem World Cruiserweight Championship federacji World Wrestling Professionals.

W 2008 podpisał kontrakt z federacją World Wrestling Entertainment i dołączył do jej rosteru rozwojowego – Florida Championship Wrestling. W 2010 wziął udział w pierwszym sezonie programu telewizyjnego NXT, który zakończył na trzecim miejscu rankingu żółtodziobów. Dołączył do frakcji The Nexus, debiutując w głównym rosterze WWE w czerwcu 2010. W późniejszych latach stał się trzykrotnym zdobywcą WWE Tag Team Championship.

Po zakończeniu współpracy z WWE Lloyd powrócił na scenę niezależną. W 2015 rozpoczął występy dla Global Force Wrestling, Total Nonstop Action Wrestling oraz Lucha Underground.

Kariera wrestlera[edytuj | edytuj kod]

Treningi i początki kariery (1997–2000)[edytuj | edytuj kod]

Lloyd rozpoczął treningi wrestlerskie pod okiem swojego ojca – Paula Lloyda, znanego fanom wrestlingu pod pseudonimem The Pink Panther[2]. Trenował na własnym podwórku, gdzie ustawione były dwa ringi. Oficjalnie zadebiutował w 1997 roku, mając zaledwie 16 lat[3]. Przyjął pseudonim ringowy PJ Black i wraz z Rayem Leppanem utworzył tag team Pure Juice[2]. Po tym, jak jego ojciec został postrzelony i zamordowany na jego oczach, Lloyd przeprowadził się do Wielkiej Brytanii[3].

Zjednoczone Królestwo i Południowa Afryka (2000–2008)[edytuj | edytuj kod]

Lloyd spędził na Wyspach Brytyjskich pięć lat; trenował w szkółce Frontier Wrestling Alliance pod okiem Alexa Shane'a i Marka Sloana[3]. Dla federacji pierwszy raz zawalczył w 2003 roku. Odbył też występ dla brytyjskiego oddziału International Pro Wrestling[4].

W 2005 powrócił do Południowej Afryki, gdzie nawiązał współpracę z World Wrestling Professionals (WWP). Podczas pobytu w federacji rywalizował między innymi z Mikeyem Whiplashem[5]. 1 listopada 2007 PJ Black stał się pierwszym posiadaczem WWP World Cruiserweight Championship, pokonując The Playa w walce o nowo utworzone mistrzostwo[6]. Jego panowanie trwało 13 dni, utracił tytuł w pojedynku z Lizzardem[6]. 10 stycznia 2009 zmierzył się z Joem E Legendem w przegranym starciu o WWP World Heavyweight Championship; podczas walki doznał oparzeń w wyniku nieudanego spotu z ogniem[7][8]. Ostatnią walkę w Afryce Południowej stoczył 8 listopada 2008, podczas gali WWP Carnival City Casino; przegrał wówczas pojedynek z Terrim Middouxem[9].

World Wrestling Entertainment[edytuj | edytuj kod]

Florida Championship Wrestling (2008–2010)[edytuj | edytuj kod]

Angel jako FCW Florida Heavyweight Champion w styczniu 2010.

W 2008 Lloyd jako pierwszy Południowoafrykańczyk w historii podpisał kontrakt z World Wrestling Entertainment (WWE)[10]. Został przypisany do rozwojówki federacji – Florida Championship Wrestling (FCW). Zadebiutował 22 lutego 2008 pod swoim prawdziwym nazwiskiem i przegrał walkę z Kawalem[11]. W następnym miesiącu jego pseudonim ringowy zmieniono na Justin Angel[12]. W czerwcu utworzył tag team z Krisem Loganem. Nowa drużyna szybko rozpoczęła rywalizację z The Dude Busters (Barretą i Croftem) – ówczesnymi posiadaczami FCW Florida Tag Team Championship. Po kilku przegranych walkach[13][14], 9 sierpnia 2009 Logan i Angel pokonali Dude Busters, stając się mistrzami drużynowymi[15]. Tytuły utracili trzy tygodnie później, w starciu z braćmi Rotundo (Dukem i Bo)[16].

Po utracie mistrzostw duet zakończył wspólną działalność. Angel powrócił do rywalizacji singlowej, pokonując Vance'a Archera i Sheamusa w kolejnych tygodniach sierpnia i września[17][18]. 11 października 2009 pokonał Heatha Slatera w 2-Out-Of-3 Falls matchu o Florida Heavyweight Championship[19]. Przez resztę 2009 skutecznie bronił tytułu w starciach z Drew McIntyrem, Erikiem Escobarem, Heathem Slaterem i Curtem Hawkinsem[20]. W lutym 2010 zmienił pseudonim na Justin Gabriel przez występy w programie NXT. 28 marca utracił Florida Heavyweight Championship na rzecz Alexa Rileya[21]. Nie zdołał odzyskać mistrzostwa w walce rewanżowej[22]. W maju rozpoczął rywalizację z Leo Krugerem. Gabriel pokonał Krugera w pojedynku na FCW TV z 27 czerwca[23], lecz uległ rywalowi w starciu rewanżowym podczas odcinka z 25 lipca; był to jego ostatni występ dla FCW[24].

The Nexus i The Corre (2010–2011)[edytuj | edytuj kod]

16 lutego 2010 ogłoszono, że Angel weźmie udział w pierwszym sezonie programu NXT, przyjmie pseudonim "Justin Gabriel", a jego scenariuszowym mentorem zostanie Matt Hardy[25]. W ringu NXT zadebiutował 2 marca, kiedy wraz z Hardym pokonał Skipa Sheffielda i Williama Regala[26]. W kolejnym tygodniu zdołał wygrać pojedynek z Wadem Barrettem[27], lecz 16 marca on i Hardy ulegli w starciu drużynowym z CM Punkiem i Darrenem Youngiem[28]. Gabriel dotarł aż do finałowego odcinka sezonu, gdzie został wyeliminowany; zajął trzecie miejsce finalnego rankingu żółtodziobów[29].

Gabriel (drugi od lewej) z resztą The Nexus na SummerSlam w 2010.

7 czerwca 2010, podczas odcinka Raw, Gabriel i reszta uczestników pierwszego sezonu NXT zainterweniowała w walkę między CM Punkiem a Johnem Ceną; grupa zaatakowała obu zawodników, komentatorów i spikera Justina Robertsa, po czym zdemolowała ring i jego otoczenie[30]. Tydzień później ofiarą ich ataku stał się Generalny Menedżer Raw Bret Hart, który nie zgodził się podpisać kontraktu z żółtodziobami[31]. Na gali Fatal 4-Way frakcja wtrąciła się w walkę wieczoru o WWE Championship, odbierając Johnowi Cenie szansę na zdobycie mistrzostwa[32]. Podczas następnego Raw Vince McMahon zwolnił Harta, a rolę Generalnego Menedżera zajęła anonimowa osoba. Nowy Menedżer Raw podpisał kontrakty z członkami grupy[33], a w kolejnym tygodniu frakcja przyjęła nazwę The Nexus[34]. 12 lipca stajnia pokonała Johna Cenę w 6-on-1 Handicap matchu[35]. Punktem kulminacyjnym rywalizacji Nexus z Ceną i rosterem Raw było czternastoosobowe starcie drużynowe na gali SummerSlam. Gabriel był jednym z dwóch ostatnich przetrwałych zawodników Nexus, ostatecznie jednak walkę wygrała drużyna Johna Ceny[36].

Dzięki wygranej Barretta na gali Hell in a Cell Cena został zmuszony do dołączenia do Nexus[37]. Na kolejnej gali pay-per-view Cena i David Otunga zdobyli WWE Tag Team Championship[38]. 25 października Otunga dobrowolnie przekazał mistrzostwa Gabrielowi i Heathowi Slaterowi[39]. Członkowie Nexus utracili tytuły po dwóch miesiącach panowania, na rzecz Santino Marelli i Vladimira Kozlova[40]. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs próbowali odzyskać mistrzostwa w walce rewanżowej, starcie jednak przerwała interwencja członka Nexus Michaela McGillicutty'ego[41].

Kiedy w styczniu 2011 rolę lidera Nexus przejął CM Punk, Gabriel i Slater odmówili dalszej współpracy z grupą[42]. 14 stycznia, podczas SmackDown, pomogli Barrettowi i Ezekielowi Jacksonowi w ataku na Big Showie[43]. Tydzień później nowa frakcja otrzymała nazwę The Corre i jeszcze tej samej nocy, dzięki pomocy grupy, Gabriel zdołał pokonać World Heavyweight Championa Edge'a w zwykłej walce singlowej[44]. 18 lutego Gabriel i Slater zmierzyli się z Santino Marellą i Vladimirem Kozlovem w starciu o mistrzostwa drużynowe, lecz walkę zakończyła interwencja The Corre[45]. Podczas gali Elimination Chamber wygrali starcie rewanżowe, zdobywając WWE Tag Team Championship po raz drugi[46]. Następnej nocy, na Raw, utracili tytuły na rzecz Johna Ceny i The Miza, lecz kilka minut po przegranej odzyskali je w kolejnej walce, dzięki pomocy samego Miza[47]. The Corre rywalizowało z Big Showem, a podczas WrestleManii XXVII frakcja została pokonana przez rywala i jego drużynę, składającą się jeszcze z Kane'a, Santino Marelli oraz Kofiego Kingstona[48]. Podczas SmackDown z 22 kwietnia Gabriel i Slater stracili Tag Team Championship na rzecz Big Showa i Kane'a; po walce Gabriel został zaatakowany przez Slatera obwiniającego go o przegraną[49]. 6 maja Gabriel, Slater i Barrett wyrzucili Jacksona z ugrupowania, jednocześnie rozpoczynając rywalizację z zawodnikiem[50]. 10 czerwca Barrett wystawił Gabriela i Slatera, kończąc działalność The Corre[51]. Gabriel i Slater kontynuowali jednak współpracę i wkrótce rozpoczęli rywalizację z The Usos. 17 czerwca przegrali walkę z rywalami[52], jednak zdołali wygrać starcie rewanżowe tydzień później[53]. Po kolejnej przegranej, 8 lipca na SmackDown, duo pokłóciło się i rozstało[54]. W kolejnym tygodniu Gabriel pokonał Slatera w walce singlowej i stał się protagonistą[55].

Próby zdobycia mistrzostw (2011–2013)[edytuj | edytuj kod]

Gabriel w 2012.

Na czerwcowej gali Money in the Bank Gabriel wziął udział w Money in the Bank Ladder matchu, który ostatecznie wygrał Daniel Bryan[56]. Przez resztę 2011 Gabriel zwyciężał różnych zawodnikach na Superstars, nie odnosił jednak sukcesów podczas innych tygodniówek WWE[57].

W styczniu 2012 uratował Hornswoggle'a przed atakiem ze strony Slatera i Cody'ego Rhodesa[58]. W kolejnych tygodniach pokonał Slatera, lecz przegrał pojedynek z Rhodesem[59][60]. Na Elimination Chamber zmierzył się z Jackiem Swaggerem w starciu o WWE United States Championship, nie zdołał jednak zdobyć mistrzostwa[61].

Gabriel rozpoczął krótką rywalizację z Tysonem Kiddem. Po kilku stoczonych walkach rywale zaczęli okazywać sobie szacunek i ostatecznie połączyli siły tworząc tag team[62]. Podczas WrestleManii XXVIII wzięli udział w dark matchu przeciwko The Usos i posiadaczom WWE Tag Team Championship – Primo i Epico; z walki zwycięsko wyszli mistrzowie[63], podczas starcia Gabriel doznał kontuzji łokcia, która wykluczyła go z akcji na kolejne kilka tygodni[64]. Powrócił 30 maja, podczas odcinka NXT, pomagając Derrickowi Batemanowi i Percy'emu Watsonowi pokonać JTG, Fandango i Michaela McGullicutty'ego[65].

Na gali No Way Out Gabriel i Kidd nie zdołali wygrać Fatal 4 Way Tag Team matchu o miano pretendenckie do mistrzostw drużynowych[66]. Po utworzeniu przez WWE brandu NXT Gabriel wziął udział w turnieju mającym wyłonić pierwszego posiadacza NXT Championship; został wyeliminowany po przegranym pojedynku z Michaelem McGillicuttym[67].

Podczas odcinka Main Event z 3 października duo Gabriela i Kidda, nieoficjalnie nazywane „Airstrike”, przegrało starcie z Santino Marellą i Zackiem Ryderem[68]. Na gali Survivor Series dołączyli do Reya Mysterio, Sin Cary i Brodusa Claya, pokonując The Prime Time Players (Titusa O'Neila i Darrena Younga), Primo, Epico i Tensaia[69]. W styczniu 2013 Kidd doznał poważnej kontuzji kolana, co ostatecznie zakończyło jego współpracę z Gabrielem[70].

17 kwietnia Gabriel wygrał Battle Royal o prawo walki o WWE Intercontinental Championship. Z mistrzem, Wadem Barrettem, zmierzył się jeszcze tej samej nocy; pojedynek przegrał[71].

Ostatnie rywalizacje (2013–2015)[edytuj | edytuj kod]

Gabriel nie wystąpił na żadnej gali pay-per-view w 2013. Przez większość roku występował jedynie na Main Event i Superstars[72]. We wrześniu wdał się w rywalizację między Danielem Bryanem a Triple H'em i The Shield, stając po stronie Bryana wraz z innymi face'ami[73]. 23 września Gabriel i reszta protagonistów zmierzyli się z The Shield w 11-on-3 Handicap matchu; Gabriel został wyeliminowany przez Romana Reignsa, lecz ostatecznie jego drużyna wygrała[74].

W 2014 wystąpił na WrestleManii XXX, biorąc udział w przegranym Andre the Giant Memorial Battle Royalu[75]. W połowie roku zaczął pojawiać się częściej w brandzie rozwojowym – NXT. Tam pomagał promować młodsze gwiazdy, przegrywając walki z Neville'em, Tylerem Breezem czy Hideo Itamim[76]. Po porażce w pojedynku z Samim Zaynem podczas NXT z 3 lipca Gabriel i jego były tag-team-partner Tyson Kidd zaatakowali Zayna[77]. W kolejnym tygodniu pokonali Neville'a i Zayna[77]. Dołączyli do turnieju mającego wyłonić pretendentów do NXT Tag Team Championship, zostali jednak wyeliminowani przez Zayna i Adama Rose'a[78]. 11 września 2014 Gabriel pokonał Sin Carę, była to jego ostatnia odnotowana wygrana w WWE[79]. 28 listopada nie zdołał wygrać Battle Royalu o WWE United States Championship[80].

Przez kolejne miesiące Gabriel pracował jako jobber. Pojawiał się w programach WWE jako członek Exotic Express Adama Rose'a; odgrywał postać The Bunny'ego – królika-atlety[81]. 13 stycznia 2015 przegrał pojedynek z Rusevem; była to jego ostatnia walka dla federacji[82]. 25 stycznia WWE potwierdziło, że Gabriel zrezygnował z pracy w federacji[83].

Scena niezależna (od 2015)[edytuj | edytuj kod]

Lloyd występujący jako PJ Black w styczniu 2015.

31 stycznia 2015 Lloyd wystąpił dla Pro Wrestling Syndicate (PWS) jako „The Darewolf” PJ Black[84]. 8 marca, na EVOLVE 38, Black pokonał Caleba Konleya[85]. 26 marca zmierzył się z Drew Gallowayem w walce o Evolve Championship[86].

6 maja 2015 PJ Black dołączył do rosteru federacji Global Force Wrestling (GFW)[87]. Wziął udział w turnieju o nowo utworzone GFW NEX*GEN Championship; 23 października pokonał Jigsawa, TJ Perkinsa oraz Virgila Flynna w finale turnieju, tym samym stając się pierwszym posiadaczem mistrzostwa[88]. Tytuł utracił 27 listopada, na rzecz Sonjaya Dutta[89].

2 lipca 2016 pojawił się na Summer Smash federacji German Wrestling Federation; pokonał Ivana Kieva w starciu o GWF Berlin Championship[90]. Mistrzostwo odebrał mu Matt Cross, 24 września 2016[91].

5 lutego 2017 wraz z Nixonem Newellem zdobył mistrzostwo drużynowe federacji Southside Wrestling Entertainment[92]. Tytuły zostały im odebrane przez Guilty By Habit (Damiana Dunne'a i Robbiego X)[93].

Total Nonstop Action Wrestling (2015)[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2015 Black brał udział w inwazji Global Force Wrestling na federację Total Nonstop Action Wrestling (TNA). 12 sierpnia zdobył TNA King of the Mountain Championship, wygrywając King of the Mountain match z Lashleyem, Chrisem Mastersem, Erikiem Youngiem i Robbiem E[94]. Tydzień później otrzymał szansę zdobycia TNA World Heavyweight Championship, przegrał jednak walkę z Ethanem Carterem III[95]. 2 września utracił King of the Mountain Championship na rzecz Bobby'ego Roode'a[96]. Inwazja GFW zakończyła się, gdy drużyna TNA pokonała drużynę GFW w Lethal Lockdown matchu. Black powrócił na scenę niezależną.

Lucha Underground (od 2015)[edytuj | edytuj kod]

Black zadebiutował w Lucha Underground podczas odcinka z 3 lutego 2016; wygrał walkę z The Mackiem[97]. 24 lutego przegrał pojedynek z Jackiem Evansem[98]. Wkrótce ogłoszono, że Black i Evans połączą siły z Fénixem, by wziąć udział w walce o Lucha Underground Trios Championship. Fénix został jednak zaatakowany i zastąpiony przez Johnny'ego Mundo[99]. 25 maja trio, nazwane „Worldwide Underground”, pokonało Reya Mysterio, Prince'a Pumę i Dragona Aztecę Jr. w starciu o mistrzostwo trójek[99]. Tytuły utracili podczas odcinka z 20 lipca, w walce z Aero Starem, Drago i Fénixem[100]. W grudniu Black brał udział w turnieju o miano pretendenckie do Lucha Underground Championship; dotarł do finału, lecz nie zdołał wygrać Fatal 4-Way Elimination matchu gwarantującego walkę o główne mistrzostwo federacji[101].

Poza wrestlingiem[edytuj | edytuj kod]

W latach 2007–2008 Lloyd brał udział w licznych konkursach dla modeli.

W sierpniu 2013 wystąpił w programie Discovery Channel Shark After Dark, we wrześniu 2013 pojawił się w jednym z odcinków reality show Total Divas.

Postać Justina Gabriela dostępna jest jako postać grywalna w grach komputerowych WWE SmackDown vs. Raw 2011, WWE '12, WWE '13, WWE 2K14 oraz WWE 2K15. W WWE 2K15 podczas wejścia na ring Adama Rose'a pojawia się The Bunny, nie jest on jednak postacią grywalną.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii Lloyd ukończył studia na kierunku sportowym. W kwietniu 2016 zdobył obywatelstwo amerykańskie.

Lloyd przyjaźni się z południowoafrykańskim wrestlerem Raymondem Leppanem. Spotykał się z byłą zawodniczką WWE Kelly Kelly oraz spikerką JoJo Offerman[102].

Lloyd interesuje się BASE jumpingiem. Podczas uprawiania sportu doznał dwóch wypadków, w wyniku jednego z nich stracił palec[103].

Styl walki[edytuj | edytuj kod]

Gabriel szykujący się do wykonania 450° Splash.
Gabriel wykonujący moonsault na Codym Rhodesie
  • Finishery
    • 450° Splash
    • Moonsault na stojącym przeciwniku, w kombinacji z DDT
    • Black Diamond (inverted crucifix cutter)
  • Inne ruchy
    • Black to the Future (Spin-out powerbomb)
    • Corkscrew plancha
    • Discus elbow smash
    • Hurricanrana
    • Koji clutch
    • Running crossbody
    • Russian legsweep
    • Slingshot senton
    • Springboard crossbody, moonsault, senton bomb
    • Tilt-a-whirl backbreaker
    • Tornado DDT
  • Z Tysonem Kiddem
    • Finishery drużynowe
      • Kombinacja Spinebuster (Gabriel) / Blockbuster (Kidd)
      • Kombinacja double knee backbreaker (Gabriel) / springboard elbow drop (Kidd)
      • Kombinacja sidewalk slam (Gabriel) / standing shooting star press (Kidd)
  • Menedżerował
  • Przydomki
    • „The Cape Town Werewolf” (pl. Wilkołak z Kapsztadu)
    • „The Daredevil” (pl. Śmiałek)
    • „The Darewolf” (pl. Wilkołak)
    • „The Poster Boy” (pl. Chłopiec z plakatu)
    • „The South African Sensation” (pl. Południowoafrykańska Sensacja)
  • Motywy muzyczne
    • „We Are One” ~ 12 Stones (WWE, jako członek The Nexus, 2010–2011)
    • „End of Days” ~ Matt McCloskey i Jim Johnston (WWE, 2011)
    • „Black or White” ~ Bleeding In Stereo (WWE, 2011)
    • „The Rising” ~ Jan Cyrka i Tony Bricheno (WWE, 2011–2013)
    • „Fear Nothing” ~ CFO$ (WWE/scena niezależna, od 2013)
    • „Obtuse” ~ PeroxWhy?Gen (TNA, 2015)

Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Gabriel jest trzykrotnym zdobywcą WWE Tag Team Championship.
Gabriel jako FCW Florida Heavyweight Champion.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ P.J. Black: Profile & Match Listing – Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-11-11].
  2. ↑ a b PJ Black, „Online World of Wrestling” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-11] (ang.).
  3. ↑ a b c Biography [online], 31 sierpnia 2009 [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-31].
  4. ↑ Philip Kreikenbohm, IPW:UK Weekend Of Champions – Tag 2 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  5. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « PJ Black « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  6. ↑ a b Philip Kreikenbohm, Detailed « WWP World Cruiserweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  7. ↑ Justin Gabriel VS Joe E Legend – WWP Thunderstrike 10 January 2009. David Nell 2011-02-13. [dostęp 2017-11-11].
  8. ↑ Philip Kreikenbohm, WWP Thunderstrike « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  9. ↑ THE COUNTDOWN BEGINS – WWP THUNDERSTRIKE AT CARNIVAL CITY ON 8 NOV, „WrestleView” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  10. ↑ Tribute to PJ Black [online], 12 września 2011 [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-12].
  11. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #21 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  12. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #26 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  13. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #42 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  14. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #43 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  15. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #45 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  16. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #47 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  17. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #48 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  18. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #50 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  19. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #54 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  20. ↑ Philip Kreikenbohm, Title Reigns « FCW Florida Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  21. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #78 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  22. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #87 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  23. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #91 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  24. ↑ Philip Kreikenbohm, FCW TV #95 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  25. ↑ PWTorch.com – WWE News: Complete cast of the NXT show revealed including The Miz mentoring Bryan Danielson [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  26. ↑ CANOE -- SLAM! Sports – Wrestling – WWE NXT: Jericho humbles Bryan again [online], slam.canoe.com [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  27. ↑ WWE NXT: Rookies get over on vets, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  28. ↑ WWE NXT: Another bad night for Bryan, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  29. ↑ WWE NXT: Barrett wins show's first season, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-26].
  30. ↑ 411's WWE Raw Report 6.07.10 [online], 411mania.com [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  31. ↑ Raw Results – 6/14/10, „WrestleView”, 14 czerwca 2010 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  32. ↑ NXT attack crowns Celtic champion at Fatal 4-Way, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  33. ↑ PWTorch.com – WWE RAW RESULTS 6/21: Keller's report on the fallout from the Fatal 4-Way PPV event, Jericho puts his career on the line [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  34. ↑ PWTorch.com – WWE RAW RESULTS 6/28: Keller's ongoing report on NXT-McMahon attack fallout, Sheamus-Cena confrontation [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  35. ↑ Raw Results – 7/12/10, „WrestleView”, 12 lipca 2010 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  36. ↑ Team WWE def. The Nexus (Elimination Tag Team Match), „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  37. ↑ WWE Hell in a Cell 2010 results, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  38. ↑ Complete WWE Bragging Rights 2010 results, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  39. ↑ Raw Results – 10/25/10, „WrestleView”, 25 października 2010 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  40. ↑ RAW: Cena pushes Nexus, Barrett to the breaking point, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10].
  41. ↑ WWE Tag Team Champions Santino Marella & Vladimir Kozlov def. Heath Slater & Justin Gabriel (Disqualification), „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  42. ↑ RAW: CM Punk thins out the ranks, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-13].
  43. ↑ Smackdown: Rumblings of opportunities and change, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  44. ↑ PWTorch.com – PARKS' WWE SMACKDOWN REPORT 1/21: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including the reveal of the name of Wade Barrett's new group. [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  45. ↑ Smackdown: 600 birthday smacks, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-05].
  46. ↑ Elimination Chamber 2011, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  47. ↑ RAW: Triple H crashes Undertaker's return, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-05].
  48. ↑ Full WrestleMania XXVII results, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  49. ↑ Smackdown: Night of Champions comes early, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  50. ↑ Smackdown: Peeps have a say, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-21].
  51. ↑ Smackdown Results – 6/10/11, „WrestleView”, 11 czerwca 2011 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  52. ↑ Smackdown: Fair is foul, and foul is fair, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-13].
  53. ↑ Smackdown: Last chance for Christian ... again, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-21].
  54. ↑ SmackDown: Orton, Christian and Sheamus continue their three-man weave, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  55. ↑ Smackdown: Final deposit for Money in the Bank, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-20].
  56. ↑ Daniel Bryan won the SmackDown Money in the Bank Ladder Match, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  57. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « PJ Black « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  58. ↑ Smackdown: The champs are here, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-27].
  59. ↑ Smackdown: Who loves ya, baby?, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  60. ↑ Smackdown: A concept match buffet, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  61. ↑ United States Champion Jack Swagger def. Justin Gabriel, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  62. ↑ Breaking down tag team chemistry [online], www.webcitation.org [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  63. ↑ WWE WrestleMania 28 Results – April 1, 2012, „PWMania” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  64. ↑ Justin Gabriel injured at WrestleMania XXVIII, will be out of action several weeks, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  65. ↑ WWE NXT REPORT: JUSTIN GABRIEL RETURNS TO ACTION; SIX MAN TAG MATCH; TAG MATCH; AND DIVAS IN ACTION [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-11].
  66. ↑ The Prime Time Players won a Fatal 4-Way Tag Team Match, „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  67. ↑ PWTorch.com – JAMES'S WWE NXT REPORT 8/8 – Week 8: Gold Rush tournament continues, Hero, Paige, Gabriel vs. McGillicutty, Overall Reax [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  68. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Main Event #1 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  69. ↑ Rey Mysterio, Sin Cara, Brodus Clay, Justin Gabriel & Tyson Kidd def. The Prime Time Players, Tensai, Primo & Epico (Traditional Survivor Series Elimination Tag Team Match), „WWE” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  70. ↑ PWTorch.com – WWE NEWS: Kidd out 6-12 months with severe knee injury [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  71. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Main Event #29 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  72. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « PJ Black « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  73. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 9/16 (Hour 3): Bryan vs. Reigns main event, the locker room responds, "medical updates," Ryback explains why he saved Heyman, more [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  74. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 9/23 (Hour 3): Punk returns home, D-Bryan leads Babyfaces vs. Shield in main event [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].
  75. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE WrestleMania XXX « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  76. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « PJ Black « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  77. ↑ a b NXT: Gabriel picks a side after Zayn match, „canoe.com” [dostęp 2017-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-24].
  78. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #110 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  79. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Superstars #283 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  80. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Friday Night SmackDown #797 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  81. ↑ WWE News: Justin Gabriel Reveals That He Was Adam Rose’s Bunny, Says The Adam Rose Gimmick Was Originally Earmarked For Him, „The Inquisitr”, 12 marca 2015 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  82. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Main Event #120 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  83. ↑ JUSTIN GABRIEL OFFICIALLY RELEASED [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-11].
  84. ↑ Philip Kreikenbohm, PWS Frozen Fallout 2015 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  85. ↑ Philip Kreikenbohm, EVOLVE 38 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  86. ↑ Philip Kreikenbohm, EVOLVE 39 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  87. ↑ COMPLETE NOTES FROM GFW PRESS CONFERENCE [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-11-11].
  88. ↑ Philip Kreikenbohm, GFW One Night Only: Amped Anthology – Part 3 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  89. ↑ Philip Kreikenbohm, 1st Annual Showcase Of Champions « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  90. ↑ Philip Kreikenbohm, GWF Summer Smash « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  91. ↑ Philip Kreikenbohm, GWF Wrestling Stars @ Rostock « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  92. ↑ Philip Kreikenbohm, SWE Battle Of The Egos 7 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  93. ↑ Philip Kreikenbohm, SWE Raw Deal 6 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  94. ↑ Philip Kreikenbohm, IMPACT Wrestling #578 – TNA vs. GFW « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  95. ↑ Philip Kreikenbohm, IMPACT Wrestling #579 – Turning Point 2015 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  96. ↑ Philip Kreikenbohm, IMPACT Wrestling #581 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  97. ↑ Philip Kreikenbohm, Lucha Underground #2.02 – The Dark And The Mysterious « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  98. ↑ Philip Kreikenbohm, Lucha Underground #2.05 – The Machine « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  99. ↑ a b Lucha Underground Results (5/25) – New Champion Crowned, Pentagon Jr Appearance, Trio's Main Event – Page 3 of 3 – Wrestlezone, „Wrestlezone”, 25 maja 2016 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  100. ↑ Philip Kreikenbohm, Lucha Underground #2.26 – Ultima Lucha Dos Part 3 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  101. ↑ Philip Kreikenbohm, Lucha Underground #3.16 – The Battle Of The Bulls « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  102. ↑ Justin Gabriel Talks Frustration In WWE, Being The Bunny, Idea For Vince, Triple H Taking Over, GFW – WrestlingInc.com, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  103. ↑ PJ Black (Justin Gabriel) Injured in Base Jumping Accident, Breaks Leg, Loses Finger – SEScoops, „SEScoops”, 15 czerwca 2017 [dostęp 2017-11-11] (ang.).
  104. ↑ a b c d e f g h i j Philip Kreikenbohm, Titles « PJ Black « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-11-11].
  105. ↑ a b PWI Awards [online], www.pwi-online.com [dostęp 2017-11-11].
  106. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2011 – The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-11-11].
  107. ↑ PWTorch.com – WWE News: Full list of 2010 Slammy Awards – 12 announced on Raw, 10 announced on WWE's website [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-11-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Posiadacze World Tag Team Championship
2002–2009
2010–2019
2020–2029
Roster NXT
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 1
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 1
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 2
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 2
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 3
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 3
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 4
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 4
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 5
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 5
The Nexus
The Nexus
The New Nexus
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Justin_Gabriel&oldid=73531296”