Józefina Nowotna-Lachowicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józefina Nowotna-Lchowicka
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1914
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 marca 2015
Wielka Brytania

Zawód, zajęcie

politolog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Józefina Nowotna-Lachowicka-Czechowicz, ps. „Inka” (ur. 18 czerwca 1914 w Warszawie, zm. 24 marca 2006 w Wielkiej Brytanii) – polska politolog, działaczka ruchu emigracyjnego i wolnomularskiego[1].

W 1935 ukończyła studia na Wydziale Społecznym w Szkole Nauk Politycznych. Po wybuchu II wojny światowej była zaangażowana w działalność ruchu oporu, używała pseudonimu Inka. Następnie przedostała się do Europy Zachodniej, gdzie doktoryzowała się na Uniwersytecie w Strasburgu. Następnie znalazła się w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowała w Ministerstwie Prac Kongresowych, a po zakończeniu działań wojennych w Intertim Treasury Committee for Polish Questions. Przez wiele lat przewodniczyła Radzie Pomocy Uchodźcom Polskim, była członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, w 1980 przeszła na emeryturę. Za swój wkład w pomoc polskim emigrantom oraz działalności na rzecz polsko-brytyjskich organizacji dyplomatycznych w 1980 Polski Rząd na Emigracji odznaczył Józefinę Nowotną-Lachowicką Krzyżem Kawalerskim[2], a w 1989 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. 29 października 1992 królowa Elżbieta II nadała jej krzyż Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]