Język adygejski
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
{{{klasyfikacja}}} | |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| ISO 639-1 | – | ||||||
| ISO 639-2 | ady | ||||||
| ISO 639-3 | ady | ||||||
| IETF | ady | ||||||
| Glottolog | adyg1241 | ||||||
| Ethnologue | ady | ||||||
| GOST 7.75–97 | ады 020 | ||||||
| WALS | adt, ady, ash | ||||||
| SIL | ADY | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język adygejski (адыгэбзэ, trl. adygebze) - język z rodziny języków abchasko-adygejskich, jeden z oficjalnych języków (obok rosyjskiego) Republiki Adygei w Federacji Rosyjskiej. Języka używa obecnie około 300 000 ludzi. Poza Rosją język adygejski używany jest także m.in. w Turcji, Jordanii, Syrii, Izraelu, Macedonii i Iraku. Język wraz z ubyskim, abchaskim, kabardyjskim i abazyńskim tworzy grupę języków północno-zachodnio-kaukaskich (abchasko-adygejskich). Język adygejski został ustandaryzowany po rewolucji październikowej. Od 1938 roku do pisowni używa się cyrylicy. Wcześniej do zapisu języka adygejskiego używano alfabetu arabskiego i łacińskiego.