Język manipuri

মনিপুরি (manipuri)

Klasyfikacja genetyczna
{{{klasyfikacja}}}
Status oficjalny
UNESCO	2 wrażliwy↗
Ethnologue	2 prowincjonalny↗
Kody języka
ISO 639-1	brak
ISO 639-2	mni
ISO 639-3	mni
IETF	mni
Glottolog	mani1292
Ethnologue	mni
GOST 7.75–97	мни 433
WALS	mei
SIL	MNI
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

{{Język infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | klasyfikacja = | iso3 = Nieznane pola: "rodzina", "język", "przymiotnik2", "rodzaj", "przymiotnik", "kraj, region1", "agencja", "pozycja", "kolor", "kraj, region2", "liczba" oraz "barwa".

Język manipuri (মনিপুরি), meitei-lon (মেইতেই লোন্), meitei-lol (মেইতেই লোল্) – główny język w indyjskim stanie Manipur, używany jako lingua franca do komunikacji pomiędzy różnymi grupami etnicznymi. Od 1992 język urzędowy (pod nazwą "manipuri") w stanie Manipur, używany jest także w stanach Asam i Tripura, oraz w Bangladeszu i Birmie.

Manipuri należy do grupy tybeto-birmańskiej sino-tybetańskiej rodziny językowej. Jest językiem tonalnym, nie należy go mylić z bishnupriya-manipuri, innym językiem używanym w Manipurze, należącym do rodziny języków indoeuropejskich.

Do XVIII w. manipuri posiadał własny system pisma (pismo meitei), obecnie jest najczęściej zapisywany alfabetem bengalskim, chociaż dawne pismo ostatnio przeżywa pewien renesans.

Zobacz też

• Języki Indii
• Języki urzędowe Indii

Bibliografia

• Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5

Linki zewnętrzne

• Dane Ethnologue dla języka manipuri