Język staroruski
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
|
{{{klasyfikacja}}} | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 6 wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | {{{iso1}}} | ||
| ISO 639-2 | sla | ||
| ISO 639-3 | orv | ||
| IETF | orv | ||
| Glottolog | oldr1238 | ||
| GOST 7.75–97 | дрр 188 | ||
| SIL | {{{sil}}} | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język staroruski – język słowiański, który na przestrzeni wieków rozwinął się w trzy języki narodowe: rosyjski, ukraiński i białoruski. Jako język literacki używany był na Rusi i w krajach, które rozwinęły się po jej upadku.
-
-
Staroruski Ewangeliarz Ostromira z XI wieku.
