Kłosownica pierzasta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kłosownica pierzasta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

kłosownica

Gatunek

kłosownica pierzasta

Nazwa systematyczna
Brachypodium pinnatum (L.) P. Beauv.
Ess. Agrostogr. 101, 155. 1812[3]
Synonimy
  • Bromus pinnatus L.

Kłosownica pierzasta (Brachypodium pinnatum) – gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych. Występuje naturalnie od północno-zachodnich krańców Afryki, poprzez niemal całą Europę i Azję środkową oraz północną po północno-wschodnią część Chin[3]. W Polsce rośnie na terenie całego kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostan
Owłosione kolanko
Łodyga
Źdźbło o wysokości 40–80 cm.
Kwiaty
Kłoski są wysmukłe o długości 2–4 cm, od osadki ostają ukośnie w górę. Kłoski ułożone w dwóch szeregach w +/- jednej płaszczyźnie.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na glebach wapiennych (gatunek wskaźnikowy dla gleb zasadowych), na obrzeżach lasów. Na północy Polski występuje rzadziej, a na południu często pokrywa duże połacie terenu. Kwitnie w lipcu. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-22] (ang.).
  3. a b Taxon: Brachypodium pinnatum. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-12-22]. (ang.).
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997. ISBN 83-7073-092-2.