Kaari Utrio

Kaari Marjatta Utrio

Kaari Utrio na Targach Książki w Turku (2011)
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1942 Helsinki
Zawód, zajęcie	historyczka, pisarka, feministka
Narodowość	fińska
Uczelnia	Uniwersytet Helsiński
Rodzice	Meri Marjatta Utrio, Urho Untamo Utrio
Partner	Kai Linnilä
Dzieci	troje

Kaari Marjatta Utrio właśc. Utrio-Linnilä (ur. 28 lipca 1942 w Helsinkach) – fińska historyczka, pisarka i feministka. Jest autorką dziesiątek powieści i wielu książek historycznych.

Życie i twórczość

Urodziła się w rodzinie z klasy średniej. Jej ojciec Urho Untamo Utrio pracował jako dyrektor zarządzający w fińskim wydawnictwie Tammi. Jej matka Meri Marjatta Utrio pracowała jako redaktor i tłumacz na język fiński. Rodzina Kaari Utrio bardzo ceniła sobie literaturę a w jej domu znajdowało się około czterech tysięcy książek.

W młodości Kaari Utrio nie zamierzała zostać pisarką – chciała natomiast zostać badaczką historii. Po zdaniu, w dziewczęcym liceum, matury w 1962 roku rozpoczęła studia z zakresu historii na Uniwersytecie Helsińskim. Ukończyła je w 1967 roku. Rok później opublikowała swoją pierwszą powieść Kartanonherra ja kaunis Kirstin, którą wydała w wydawnictwie Tammi. Od tego czasu co rok pisała i wydawała kolejną powieść historyczną. Jej powieść Vaskilintu (Miedziany ptak) przez kilka miesięcy była najlepiej sprzedającą się książką w Finlandii.

Wydała też wiele popularnonaukowych książek historycznych.

Publikacja naukowa Eevan tyttäret (Córki Ewy), przetłumaczona na język polski (i sześć innych języków) to jedną z najbardziej uznanych książek pisarki. Książka opisuje dzieje kobiet począwszy od starożytnego Bliskiego Wschodu i starożytnej Grecji a kończąc na czasach współczesnych. Rzetelnie ukazuje życie kobiety europejskiej na przełomie dwóch tysiącleci chrześcijaństwa. Pokazuje przemiany jakie zaszły w życiu kobiet i ich emancypację. Omawia aspekty religijne, prawne, socjologiczne i seksualne. Autorka krytykuje patriarchat z perspektywy feministycznej

W swoim dorobku ma też scenariusze telewizyjne, słuchowiska radiowe, nowele i felietony w gazetach i periodykach.

Utrio ma trójkę dzieci. Od 1974 roku była żoną Kai Linnilä († 2017). Wraz z mężem próbowali początkowo utrzymywać się prowadząc samowystarczalne gospodarstwo rolne ale po kilku latach zrezygnowali i założyli własne wydawnictwo Oy Amanita.

Utrio udzielała się w kilku organizacjach społecznych. Była przewodniczącą Stowarzyszenia Minna Canth. Jest członkinią Amnesty International i przez kilka lat zasiadała w zarządzie Fińskiego Stowarzyszenia Pisarzy. Uczestniczyła też w życiu politycznym miasta. W wielu rejonach Finlandii wygłaszała wykłady.

W 2002 roku za swoją twórczość otrzymała nagrodę państwową.

Tłumaczenia na język polski

Beletrystyka:

• Miedziany ptak (tomy 1-5), 1997, Wyd. Almapress, ISBN 83-7020-237-3, ISBN 83-7020-238-1, ISBN 83-7020-239-X, ISBN 83-7020-240-3, ISBN 83-7020-241-1 (Vaskilintu 1992)
• Jastrząb, przeł. Mariola Gąsiorowska-Siudzińska, Warszawa 2000, Wydawnictwo 69, s. 447, ISBN 83-86244-20-8 (Tuulihaukka 1995)
• Jednorożec, przeł. Mariola Gąsiorowska-Siudzińska, Warszawa 2011, Wydawnictwo Finsana, ISBN 978-83-932736-0-7 (Yksisarvinenwyd. Osakeyhtiö Tammi, 2000, Helsinki, Finlandia).

Książki naukowe:

• Córki Ewy. Historia kobiety europejskiej, przeł. Mariola Gąsiorowska-Siudzińska, Warszawa 1998, Wydawnictwo 69, s. 320, ISBN 83-86244-12-7 (Eevan tyttäret 1984)

Linki zewnętrzne

• Kaari Utrio: Kaari Utrio. [dostęp 2012-03-20]. (fiń.).