Kacze Wrótka
 Widok z Doliny Batyżowieckiej. Kacze Wrótka między Kaczym Szczytem a Kaczymi Czubami | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Data zdobycia |
8 sierpnia 1907 r. |
| Pierwsze wejście |
Z. Klemensiewicz, R. Kordys, A. Znamięcki |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′59,0″N 20°07′10,3″E/49,166389 20,119528
| |
Kacze Wrótka (słow. Prostredné kačacie sedlo[1], Prostredné Kačie sedlo[2]) – przełęcz w głównej grani Tatr (w jej fragmencie zwanym Batyżowiecką Granią) położona pomiędzy Kaczym Szczytem (Kačací štít, 2401 m n.p.m.) a Kaczymi Czubami (Kačací hrb). Na północ od przełęczy znajduje się górne piętro Doliny Kaczej, a na południe – Doliny Batyżowieckiej[1].
Przełęcz ma charakter piarżystego siodła. Prowadzi przez nią najłatwiejsza droga na wierzchołek Kaczego Szczytu. Najdogodniej na Kacze Wrótka dostać się od południa, żlebem z Doliny Batyżowieckiej[2].
Pierwszego wejścia dokonali 8 sierpnia 1907 r. podczas przejścia granią Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys i Aleksander Znamięcki. Brak informacji na temat pierwszego wejścia zimowego na przełęcz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 69. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 126–127.