Kajetan Bystrzonowski

Kajetan Bystrzonowski
	; Starykoń
Rodzina	Bystrzonowscy
Data urodzenia	ok. 1730
Data śmierci	12 maja 1807
Ojciec	Karol Bystrzonowski z Bystrzanowic
Matka	Apolonia Misiowska z Irządz
Żona	1) Marianna Marcjanna Młodzianowska z Suchych Łazów, starościanka różańska; 2) Katarzyna Grodzicka z Grodziska herbu Łada, córka kasztelana oświęcimskiego
	Odznaczenia

Kajetan Bystrzonowski (Bystrzanowski, Bystronowski) herbu Starykoń (ur. ok. 1730, zm. 12 maja 1807) – kasztelan buski i małogoski, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1783 roku^[1].

Był właścicielem pałacu i dworu w Nakle.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodu Szafrańców-Bystrzonowskich pieczętującego się herbem Starykoń (Szafraniec). Był synem wojskiego Karola Bystrzonowskiego z Bystrzanowic i Apolonii z Misiowskich.

1761 – łowczy piotrkowski,
18 listopada 1764 – zawiera związek małżeński z Marianną Młodzianowską, starościanką różańską,
cześnik radomszczański,
1768 – podstoli radomszczański,
poseł na sejm 1778 roku z województwa krakowskiego^[2].
1780 – przedstawiony królowi jako kandydat na kasztelana zawichojskiego, urzędu tego nie otrzymał,
9 maja 1785 – mianowany kasztelanem buskim,
24 kwietnia 1786 – otrzymał kasztelanię małogoską,
był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego^[3]. senator, w roku 1791 – mianowany członkiem „deputacyi do Sielunia”,

kawaler orderu Orła Białego w 1791 roku^[4]
kawaler orderu Świętego Stanisława, do otrzymania którego należało m.in. udowodnić szlachectwo przez podanie 4 herbów ze strony ojca (po mieczu) i 4 ze strony matki (po kądzieli),
drugi raz zawiera związek małżeński z Katarzyną Grodzicką, szesnastoletnią córką kasztelana oświęcimskiego Michała Grodzickiego h. Łada. Ze związku tego w 1796 roku urodził się syn Feliks.
1801 – otrzymuje tytuł hrabiego galicyjskiego (potw. Prusy 1803).

Syn z pierwszego małżeństwa Ludwik (ok. 1780 – 1830) był kanonikiem krakowskim,

↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 247.
↑ Dyaryusz Seymu Walnego Ordynaryinego Warszawskiego Szescio Niedzielnego Roku Panskiego MDCCLXXVIII. Dnia V. Miesiąca Pazdziernika Odprawuiącego się, Warszawa 1779, s. 2.
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 312.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 259