Kalacka Kopa
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1601 m n.p.m. |
| Wybitność |
22 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′16,0″N 19°57′13,4″E/49,254444 19,953722
| |
Kalacka Kopa (1601 m[1]) – szczyt we wschodnim grzbiecie Długiego Giewontu w polskich Tatrach.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Według aktualnego fizycznogeograficznego podziału Polski Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska szczyt znajduje się w pasmie górskim Tatry Reglowe i jest jego najwyższym szczytem[2].
Jest to kopa w grani o znaczeniu topograficznym, gdyż grzbiet rozgałęzia się w niej na dwie granie; w południowo-wschodnim kierunku (potem zakręca na północny wschód) opada grań zwieńczona Kalacką Turnią (1384 m[1]), w północno-wschodnim kierunku ciągnie się Biały Grzbiet łączący Giewont z Małą Krokwią w masywie Krokwi[3]. Pomiędzy tymi grzbietami znajduje się opadający na Kalatówki żleb Kalackie Koryto[4]. Tuż po zachodniej stronie Kalackiej Kopy w grani Giewontu znajduje się przełęcz Wrótka (1579 m[1]), do której Kalacka Kopa opada ścianą o wysokości kilkunastu metrów. Również na południową stronę do Doliny Kondratowej od wierzchołka Kalackiej Kopy opadają urwiste ściany, u podnóży podsypane trawiastymi piargami. Na północną stronę stoki Kalackiej Kopy opadają do Żlebu pod Wrótka (wschodnie odgałęzienie Doliny Białego)[3][5].
W literaturze najczęściej podawana jest wysokość 1592 m, co wynikło z przeniesienia na szczyt wartości zmierzonej dla punktu zlokalizowanego około 30 metrów na wschód od wierzchołka[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online].
- ↑ Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Paweł Krąż, Tatry jako region fizycznogeograficzny, [w:] Anna Chrobak, Adam Kotarba (red.), Nauka Tatrom: materiały V Konferencji „Przyroda Tatrzańskiego Parku Narodowego a Człowiek”, Zakopane, 24–26 września, 2015 roku. T. 1, Nauki o Ziemi, Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2015, s. 13–19.
- ↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Geoportal Krajowy. Skany map topograficznych [online] [dostęp 2023-07-30].