Kalka techniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kalka kreślarska)
Kalka techniczna

Kalka techniczna (kalka kreślarska, kalka szkicowa) – rodzaj przezroczystego papieru o gramaturze 40-100 g/m², który jest używany głównie do sporządzania na nim rysunków technicznych ołówkiem lub tuszem[1].

Kalka techniczna cechuje się:

  • dobrą wytrzymałością mechaniczną (zwłaszcza na zginanie i przedarcie)
  • równą, gładką powierzchnią (ale bez połysku)
  • stabilnością wymiarową
  • odpornością na wymazywanie
  • odpornością na wielokrotne skrobanie korekcyjne
  • brakiem skłonności do przedzierania się wzdłuż linii prowadzonych twardym ołówkiem
  • neutralnym pH

Kalka techniczna absorbuje wilgoć z powietrza atmosferycznego, w wyniku czego ulega marszczeniu. Powinna być opakowana w papier wodoodporny.

Standardowe parametry kalk technicznych według norm ISO
Masa arkusza Gęstość Wilgotność Chropowatość Przezroczystość Wytrzymałość
na rozciąganie
Odczyn powierzchni
ISO 536[2]
(g/m²)
(kg/m³) ISO 287[3]
(%)
ISO 8791-2[4]
(ml/min)
ISO 2469[5]
(%)
ISO 1974[6]
(mN)
ISO 6588-1[7]
(pH)
42 1200–1235 7 100–300 79 ±5 220–440 6–7
53 1200–1235 7 100–300 77 ±5 220–440 6–7
63 1220–1250 7 100–300 75 ±5 220–440 6–7
73 1220–1250 7,5 100–300 75 ±5 220–440 6–7
83 1220–1250 7,5 100–300 75 ±5 220–440 6–7
93 1220–1250 7,5 100–300 75 ±5 220–440 6–7
100 1220–1250 7,5 100–300 75 ±5 220–440 6–7
112 1220–1250 8 100–300 73 ±5 220–440 6–7
130 1220–1250 8 100–300 69 ±5 220–440 6–7
150 1220–1250 8 100–300 65 ±5 220–440 6–7
160 1220–1250 8 100–300 61 ±5 220–440 6–7
170 1220–1250 8 100–300 59 ±5 220–440 6–7
190 1220–1250 8 100–300 55 ±5 220–440 6–7
200 1220–1250 8 100–300 53 ±5 220–440 6–7
240 1220–1250 8 100–300 47 ±5 220–440 6–7
280 1220–1250 8 100–300 45 ±5 220–440 6–7

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. kalka szkicowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-02-19].
  2. PN-EN ISO 536:2012. PKN. [dostęp 2019-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)].
  3. PN-EN ISO 287:2011. PKN. [dostęp 2019-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)].
  4. ISO 8791-2:2013. ISO. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
  5. ISO 2469:2014. ISO. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
  6. PN-EN ISO 1974:2012. PKN. [dostęp 2019-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)].
  7. ISO 6588-1:2012. ISO. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).