Bawolec rudy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kama (antylopa))
Bawolec rudy
Alcelaphus caama
(É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawolce

Rodzaj

bawolec

Gatunek

bawolec rudy

Synonimy
  • Alcelaphus busephalus caama (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Bawolec rudy[2], dawniej: kama[3] (Alcelaphus caama) – gatunek dużej antylopy, do niedawna traktowany jako podgatunek antylopy krowiej.

Nazwa zwyczajowa[edytuj | edytuj kod]

We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa kama[3]. Ostatecznie w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano oznaczenie bawolec rudy[2].

Występowanie i biotop[edytuj | edytuj kod]

Afryka PołudniowaAngola, Botswana, Lesotho, Namibia, Południowa Afryka, Suazi i Zimbabwe. Zajmują otwarte tereny trawiaste, głównie sawanny.

Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]

Budowa i tryb życia podobny do bawolca krowiego. Przedstawiciele gatunku są bardzo spokojne, wręcz flegmatyczne. Mają rogi o długości 40 cm, które są u nasady zrośnięte w jeden wspólny pień, dalej zaś lirowato wygięte, z pierścieniowatymi zgrubieniami na powierzchni. Występują u osobników obu płci.

Bawolec rudy ta osiąga wiek 15 lat na wolności i 20 lat w zoo.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Bawolec rudy stanowi pokarm dużych ssaków drapieżnych.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został wpisany jako podgatunek bawolca krowiego i zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b IUCN SSC Antelope Specialist Group, Alcelaphus buselaphus ssp. caama, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2010-06-13] (ang.).
  2. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  3. a b Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Alcelaphus caama. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 13 czerwca 2010]