Kamera całego nieba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prosta kamera całego nieba oparta na aparacie fortograficznym Canon A75 umieszczona na północ od Centrum Kosmicznego na Florydzie.

Kamera całego nieba – specjalistyczna kamera używana w meteorologii i astronomii do pomiarów całego nieba.

Kamera całego nieba jest zazwyczaj zbudowana z wykorzystaniem soczewki rybie oko zapewniającej szerokie pole widzenia. Tego typu soczewka została po raz pierwszy zbudowana dla zastosowań meteorologicznych[1]. Zaproponowano także wiele alternatywnych metod m.in. opartych na fotografii półkuli odbijającej niebo[2]. Jedną z pierwszych była kamera ustawiona pod kątem 45 stopni do horyzontu i mająca pole widzenia 90 stopni. Obracanie kamery wokół osi umożliwiało zrobienie zdjęcia całego nieba[3].

Kamera całego nieba Muellera (zbudowana pierwszy raz około 1905) i ze zmianami zaproponowanymi przez Fassiga. Na podstawie artykułu z 1915 w Monthly Weather Review

Zastosowania meteorologiczne[edytuj | edytuj kod]

Kamerę całego nieba stosuje się w meteorologii do wyznaczenia pokrywy chmur, poklatkowej fotografii chmur, polaryzacji nieba, wyznaczenia wysokości podstawy chmur i ich prędkości poruszania się. Kamery całego nieba maja czasami urządzenie wyznaczające położenie słońca na niebie co umożliwia jego zasłonięcie. Dzięki temu wykonane zdjęcia nie są prześwietlone w pobliżu słońca. Techniki oparte na HDR dają możliwość fotografii nieba wraz ze słońcem.

Kamera Markowicza oparta na odbiciu od półkuli z urządzeniem do przesłaniania słońca

Stereoskopia chmur[edytuj | edytuj kod]

Dwie kamery całego nieba umieszczone w pewnej odległości od siebie pozwalają na wyznaczenie wysokości podstawy chmury[4] oraz prędkości z jaką chmury się poruszają. Pierwsza praca na ten temat została opublikowana w 1896 roku[5].

  • Baltimore, Md., 16 września 1914, 7:45. Zdjęcie za pomocą kamery Muellera.
    Baltimore, Md., 16 września 1914, 7:45. Zdjęcie za pomocą kamery Muellera.
  • Zdjęcie zrobione na północ od Centrum Kosmicznego na Florydzie 24 lipca 2009. Zdjęcia z kamery Flataua.
    Zdjęcie zrobione na północ od Centrum Kosmicznego na Florydzie 24 lipca 2009. Zdjęcia z kamery Flataua.
  • Zdjęcie z kamery całego nieba Markowicza - z charakterystycznym paskiem ograniczającym słońce.
    Zdjęcie z kamery całego nieba Markowicza - z charakterystycznym paskiem ograniczającym słońce.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ R. Hill. A lens for whole sky photographs. „Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society”. 50, s. 227-235, 1924. 
  2. ↑ Depermann C. E.. An improved mirror for photography of the whole sky. „Bulletin of the American Meteorological Society”, s. 282-285, 1949. 
  3. ↑ Q.L. Fassig. A revolving cloud camera. „Monthly Weather Review”, s. 274-275, 1915. 
  4. ↑ Kassianov, E., C.N. Long, and J. Christy, 2005: Cloud-Base-Height Estimation from Paired Ground-Based Hemispherical Observations. J. Appl. Meteor., 44, 1221–1233.
  5. ↑ C. Koppe: Photogrammetrie und Internationale Wolkenmessung. Braunschweig, Germany: Druck und Verlag von Friedrich Vieweg und Sohn, 1896, s. 108.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamera_całego_nieba&oldid=73154143”