Kamienice Hugona Hechta w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienice Gdańska 92-94 w Bydgoszczy
Symbol zabytku nr rej. A/269/1 z 21 sierpnia 1991[1]
Ilustracja
Widok od ul. Gdańskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Gdańska 92-94

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

neorenesans francuski

Architekt

Józef Święcicki

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1889

Ukończenie budowy

1892

Ważniejsze przebudowy

1903, 1908

Pierwszy właściciel

Hugo Hecht

Kolejni właściciele

Jan Maciaszek

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienice Gdańska 92-94 w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienice Gdańska 92-94 w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienice Gdańska 92-94 w Bydgoszczy”
Ziemia53°08′02″N 18°00′42″E/53,133889 18,011667

Kamienice Gdańska 92-94 w Bydgoszczy – zabytkowe kamienice w Bydgoszczy.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Dwie połączone ze sobą kamienice mają numerację 92-94. Stoją we wschodniej pierzei ul. Gdańskiej, między ul. Zamoyskiego, a Chodkiewicza.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dwie kamienice wzniesiono w latach 1889–1890 (nr 92) i 1891–1892 (nr 94) według projektu bydgoskiego budowniczego Józefa Święcickiego dla kupca i handlarza drewnem Hugo Hechta, jako jednolity architektonicznie zespół z sąsiednim budynkiem przy ul. Gdańskiej 96. W 1903 roku do kamienicy nr 92 dobudowano północne skrzydło mieszkalne według projektu Georga Weissa. Natomiast w 1908 roku kamienicę nr 94 wzbogacono pionem częściowo przeszklonych werand, o stalowej konstrukcji, również wykonanych według projektu Georga Weissa.

W latach 1922–1933 właścicielem domu nr 92 był Jan Maciaszek, pierwszy prezydent Bydgoszczy okresu międzywojennego, który w 1920 roku przejmował władzę z rąk niemieckich. Podczas pobytu w Bydgoszczy w czerwcu 1921 roku w budynku zatrzymał się marszałek Józef Piłsudski[2]. Fakt ten upamiętniała znajdująca się na fasadzie do 1939 roku tablica pamiątkowa, autorstwa bydgoskiego rzeźbiarza Teodora Gajewskiego.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynki stanowią przykład połączenia motywów wzorowanych na renesansie i manieryzmie, z różnych kręgów kulturowych, zwłaszcza o proweniencji francuskiej. Eklektyczną dekorację fasady wzbogacają elementy neorenesansowe i neomanierystyczne.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Panorama ulicy Gdańskiej. Kamienice po prawej
Panorama ulicy Gdańskiej. Kamienice po prawej