Kamiennik (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamiennik
wieś
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

czarnkowsko-trzcianecki

Gmina

Drawsko

Liczba ludności (2022)

253[2]

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

64-733[3]

Tablice rejestracyjne

PCT

SIMC

0525814

Położenie na mapie gminy Drawsko
Mapa konturowa gminy Drawsko, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego
Mapa konturowa powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamiennik”
Ziemia52°48′35″N 15°58′27″E/52,809722 15,974167[1]

Kamiennik (niem. Caminchen[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Drawsko, nad Miałą, przy drodze wojewódzkiej nr 133.

W okresie II Rzeczypospolitej oraz w latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego, a od 1975 do 1998 do województwa pilskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś wspominano w dokumencie z 1564 przy okazji puszczańskiego smolarstwa. W 1580 odnotowano tu kuźnicę („Hamer”). Legenda mówi, że przejeżdżający tędy żołnierze napoleońscy wracający spod Moskwy zakopali skarby na tzw. Kortaju w okolicy. Żołnierze AK zdobyli wieś w dniu 11 września 1944, unieruchomili młyn i tartak należący do kreisleitera SS z Czarnkowa i zabrali wiele sztuk broni[5].

Zabytki i osobliwości[edytuj | edytuj kod]

Kaplica św. Piotra z 1997
  • kaplica św. Piotra (parafia w Piłce) z 1997, poświęcona 30 maja 2005 przez abpa Stanisława Gądeckiego; wcześniej stał tu drewniany kościół parafialny pw. św. Piotra, przeniesiony do Piłki w latach 1764–1765 przez wojewodę smoleńskiego Piotra Pawła Sapiehę[6]
  • dawny młyn wodny, ceglano-drewniany z XIX w.
  • staw na rzece Miale
  • zabudowania przemysłowe dawnego zakładu drzewnego
  • domy szachulcowe (połowa XIX wieku) – nr 11, 49, 55 i najstarszy pod numerem 37 (1. połowa XIX wieku)
  • szkoła z 1910
  • dąb o obwodzie 460 cm (pod nr 44)
  • lipy o obwodzie 430 cm (pod nr 5a)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49332
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 423 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Kamiennik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 771.
  5. Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s. 142, ISBN 978-83-7272-242-3
  6. Archidiecezja Poznań