Kamionka (powiat gnieźnieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamionka
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

gnieźnieński

Gmina

Witkowo

Liczba ludności (2022)

63[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-230[3]

Tablice rejestracyjne

PGN

SIMC

0300535

Położenie na mapie gminy Witkowo
Mapa konturowa gminy Witkowo, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamionka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamionka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamionka”
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego
Mapa konturowa powiatu gnieźnieńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamionka”
Ziemia52°26′53″N 17°49′08″E/52,448056 17,818889[1]

Kamionkawieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Witkowo.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona w pobliżu jezior Pojezierza Gnieźnieńskiego. W odległości 4 km znajduje się największy ośrodek wypoczynkowo-wczasowy w Wielkopolsce - Skorzęcin. Ponadto w pobliżu znajdują się: Chłądowo, Ćwierdzin, Sokołowo Wiekowo.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Grota Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Kamionce[edytuj | edytuj kod]

Grota Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Kamionce powstała z inicjatywy Teofila Robaszkiewicza w roku 1934. W grocie umieszczone są rzeźby z wizerunkami Matki Bożej z Lourdes oraz Bernadety Soubirous z roku 1933.

Grota NMP z Lourdes w Kamionce
Widok od strony południowo-zachodniej
Widok od strony zachodniej
Widok od strony zachodniej

Historia[edytuj | edytuj kod]

Teofil Robaszkiewicz podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej został wcielony w roku 1917 w szeregi Armii Hallera, u boku której walczył we Francji w czasie I wojny światowej. Pewnego dnia w trakcie służby odwiedził Lourdes. Kilka dni po tych odwiedzinach ucierpiał w zmaganiach wojennych, po których życie żołnierza było w dużym zagrożeniu śmierci. Teofilowi udało się jednak przeżyć wojnę i wrócić do Ojczyzny w roku 1919. Swoje ocalenie zawdzięczał NMP z Lourdes, dlatego na jej cześć postanowił zbudować replikę groty Matki Bożej z Lourdes. Do akcji tej przyłączyła się także miejscowa ludność.

Po kilku latach zmagań z budową w roku 1934 jako votum wdzięczności za ocalenia życia podczas I wojny światowej Grota NMP z Lourdes stanęła na rozdrożu dróg łączących Witkowo z Orchowem i Trzemesznem. W grocie zostały umieszczone 2 rzeźby. Jedna z wizerunkami Matki Bożej z Lourdes, a druga z wizerunkiem 14-letniej Bernadety Soubirous.

W roku 1939 podczas napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę ukryto rzeźby z groty, aby uchronić je przed zniszczeniem. Do roku 1945 Figura NMP oraz małej Bernadety były zakopane w starej szafie w stodole Państwa Robaszkiewiczów, a o miejscu ukrycia wiedziała tylko najbliższa rodzina. Po zakończeniu II wojny światowej rzeźby powróciły na dawne miejsca. Stoją tam do dnia dzisiejszego. Odrestaurowane w roku 2009.

Grota[edytuj | edytuj kod]

  • Grota z kamieni

wysokość: ok. 4 metrów
wygląd: Grota zbudowana jest z setek kamieni, z czego najcięższy waży ok. 1,5 tony, a najlżejszy ok. 20 kilogramów.

wysokość: 1,3 metra
wygląd: Figura przedstawia wizerunek Najświętszej Maryi Panny ubranej w biało-niebieskie szaty. Postać stoi na kamieniu, przez rękę przewieszony ma różaniec, a wzrok skierowany w niebo. Stopy postaci uwieńczone są różami.

wysokość: 75 centymetrów
wygląd: Figura przedstawia wizerunek 14-letniej Bernadety Soubirous ubranej w biało-czerwone szaty. Postać dziewczynki klęczy na kamieniu, w złożonych dłoniach trzyma różaniec, a wzrok skierowany ma na postać NMP.

  • Betonowa tabliczka z napisem: Maryjo nadziejo nasza - módl się za nami umieszczona tuż pod postacią NMP.
  • Marmurowa tablica na której widnieje napis:

Panu Bogu i Jego Matce,
z wdzięczności za ocalenia życia
w czasie I wojny światowej
grotę tę w 1934 roku postawił
Teofil Robaszkiewicz
Tablicę tę w 2007 roku ufundował syn Teofil

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49633
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 426 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]