Kanabō
Kanabō (jap. 金棒; metalowa pałka) – żelazna pałka (maczuga) używana w feudalnej Japonii jako broń[1].
Była konstruowana z ciężkiego, dębowego drewna i pokryta w połowie metalem i metalowymi ćwiekami. Późniejsze wersje były robione z samego metalu, lecz jednocześnie były one krótsze. Kanabō należała do ciężkich broni i z tego względu jedynie nieliczni wojownicy posługiwali się nią. Była używana przez straż nocną.
Używana w walce kanabō służyła do roztrzaskiwania wrogich pancerzy i łamania nóg koni bojowych. Sztuka używania tej nieporęcznej broni, kanabō-jutsu, polegała na umiejętnym operowaniu siłą z zachowaniem równowagi, której utrata narażała wojownika na cios przeciwnika.
Był to także mityczny oręż, często pojawiający się w opowieściach o japońskich demonach oni, których nadludzka siła pozwalała używać tych gigantycznych maczug i siać postrach wśród przesądnych ludzi. Japońskie przysłowie mówi: „Jak dać diabłu kanabō”, co oznacza dawanie przewagi komuś, kto już wcześniej był w lepszej sytuacji[2].
-
Kanabō -
Figura diabła oni z kanabō
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, s. 700. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ 鬼に金棒 (Oni ni kanabō). The Asahi Shimbun Company. [dostęp 2016-07-25]. (jap.).