Kankan (taniec)
Kankan, cancan – francuski taniec z 2. połowy XIX wieku, pochodzenie niepewne. Według jednej z hipotez rozwinął się z kadryla, według innej był początkowo karykaturą tańców murzyńskich, istnieje również przypuszczenie, że do Francji przywieźli go wracający z Algieru żołnierze[1]. Towarzyszy mu muzyka bardzo szybka, w rytmie galopu, w metrum 2/4.
Po błyskawicznej karierze we Francji, u schyłku XIX wieku kankan rozpowszechnił się szybko również i w innych krajach. Jacques Offenbach wprowadził go do swoich operetek (m.in. Orfeusz w piekle). Kankan powstał dzięki młodym pannom/dziewczętom, które same szyły sukienki i tańczyły w miastach dla rozrywki i dla "przypodobania się"; swoją popularność ugruntował przez paryskie teatrzyki variétés. Charakterystycznymi dla tego tańca są takie figury akrobatyczne, jak szpagat, gwiazda, wyrzut prostej nogi do góry. Początkowo wywoływał oburzenie obrońców moralności[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b "Słownik muzyki" pod redakcją Wojciecha Marchwicy, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006; ISBN 83-7435-239-6; ISBN 978-83-7435-239-0