Kansai
Kansai (jap. 関西) – historyczny i kulturowy region w Japonii w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu obejmujący miasta Osaka, Kioto i Kobe i otaczające je tereny[2][3]. W szerszym znaczeniu obejmuje prefektury Osaka, Kioto, Nara, Hyōgo, Wakayama i Shiga, tworząc wraz z prefekturą Mie region Kinki[4]. Granice te mogą się jednak zmieniać w zależności od kontekstu, uwzględniając także prefektury Mie, Fukui, Tokushima i Tottori[5][6].
Historia
Nazwa Kansai zaczęła być używana w X w. (okres Heian) i oznacza po japońsku „na zachód od punktu kontroli”, odnosząc się do strategicznego przejścia o nazwie Ōsaka no Seki (jap. 逢坂関), które znajdowało się na granicy prowincji Ōmi i Echizen. Oddzielało ono ówczesną stolicę Kioto oraz miasta Osaka i Kobe od regionu Kantō („na wschód od punktu kontroli”)[3][7]. Wraz z nastaniem w Japonii siogunatu w 1192 roku siogun Yoritomo przeniósł ośrodek władzy do miasta Kamakura w regionie Kantō. Cesarz, którego władza została ograniczona, nadal rezydował na swoim dworze w Kioto. Kansai zaczęło być od tego czasu utożsamiane z symboliczną i kulturową władzą cesarską, a Kantō z polityczną i militarną władzą siogunów. Różnice te miały przełożenie na strukturę społeczną w tych regionach. W czasie panowania siogunatu Tokugawów prawie połowę mieszkańców stolicy Edo (Tokio) stanowili samurajowie, podczas gdy w skupionej na handlu Osace było ich mniej niż 1%[6][8].
Stereotypy
Kupiecka przeszłość Osaki ma przeniesienie na postrzeganie mieszkańców całego regionu. Japończycy przypisują im takie cechy jak pragmatyczność, przedsiębiorczość i duże poczucie humoru, które wyróżniają ich na tle wyrafinowanych i powściągliwych mieszkańców Kantō[6]. W Kansai na schodach ruchomych stoi się po prawej stronie, a wchodzi po lewej – odwrotnie niż w regionie Kantō[8].
Kuchnia
Sos sojowy produkowany w regionie Kansai, usukuchi (jap. 薄口), ma jaśniejszy kolor i jest bardziej słony od używanego w Kantō[9], a nattō jest tu mniej lubiane niż na wchodzie Japonii. Z tego regionu, a zwłaszcza z Osaki, wywodzą się potrawy kulinarne takie jak okonomiyaki, takoyaki czy kitsune udon[6].
Dialekt
Mieszkańcy regionu Kansai posługują się dialektami z grupy Kansai-ben (jap. 関西弁), które charakteryzują się odmiennym słownictwem, gramatyką, wymową i intonacją[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 関西広域連合について. Kansai Kōiki Rengō. [dostęp 2017-04-03]. (jap.).
- ↑ Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Käthe Roth (tłum.). Cambridge: Harvard University Press, 2002, s. 477. ISBN 978-0-674-01753-5. (ang.).
- ↑ a b Kansai/Kanto. W: Boye Mente: Japan’s cultural code words: 233 key terms that explain the attitudes and behavior of the Japanese. Tokio: Tuttle Publishing, 2004. ISBN 978-1-4629-0062-6. (ang.).
- ↑ Pradyumna Karan: Japan in the 21st century: environment, economy, and society. Lexington: University Press of Kentucky, 2005, s. 140. ISBN 978-0-8131-3777-3. (ang.).
- ↑ 関西観光本部概要. Kansai Kankō Honbu. [dostęp 2017-04-07]. (jap.).
- ↑ a b c d e Catherine Maxwell. Japan’s Regional Diversity: Kansai vs. Kanto. „Omusubi”. ISSN 1832-0341. (ang.).
- ↑ Akira Watanabe, Fred G. Notehelfer: Japan. Encyklopedia Britannica. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
- ↑ a b Christal Whelan: Kansai cool: a journey into the cultural heartland of Japan. North Clarendon, Vermont: Tuttle Publishing, 2014. ISBN 978-1-4629-1412-8. (ang.).
- ↑ William Shurtleff: History of soybeans and soyfoods in Japan, and in Japanese cookbooks and restaurants outside Japan (701 CE to 2014). Lafayette, CA: Soyinfo Center, 2014, s. 3091. ISBN 978-1-928914-65-5. (ang.).