Kanye West

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez JCzopek35 (dyskusja | edycje) o 18:22, 29 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kanye West
Ilustracja
West w 2009 roku.
Imię i nazwisko

Kanye Omari West

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1977
Atlanta

Pochodzenie

Chicago

Gatunki

Hip-hop • pop

Zawód

raper, wokalista, producent muzyczny, projektant mody

Aktywność

od 1996

Powiązania

Drake, Jay-Z, Young Jeezy, Ty Dolla Sign, Rihanna, Justin Vernon, Alicia Keys, Common, Kid Cudi

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kanye Omari West (/ˈkɑn.jeɪ/; ur. 8 czerwca 1977[1], Atlanta) – afro-amerykanski raper, wokalista, producent muzyczny oraz projektant modowy. Uznawany jest za jednego z najważniejszych raperów XXI wieku[2].

Rozpoznawalność w przemyśle zyskał dzięki dokonaniom producenckim w wytwórni Roc-A-Fella Records; rozgłos przyniósł mu w szczególności wkład w album The Blueprint Jaya-Z. Początkowo jego styl produkcji utworów polegał na zapożyczaniu sampli wokalnych z piosenek soulowych, a następnie łączeniu ich z jego własnymi kompozycjami instrumentalnymi. W kolejnych latach West poszerzał swoją paletę muzyczną, czerpiąc inspirację z R&B lat 70., barokowego popu, trip hopu, rocka stadionowego, folku, synth popu, a także muzyki alternatywnej, elektronicznej i klasycznej[3].

Debiutancki album Westa, The College Dropout, miał premierę w 2004 roku. Rok później ukazała się jego druga płyta – Late Registration. Kolejne wydawnictwa studyjne Kanye objęły: Graduation (2007), 808s & Heartbreak (2008) oraz My Beautiful Dark Twisted Fantasy (2010). W sierpniu 2011 roku miała miejsce premiera Watch the Throne, pierwszego albumu kolaboracyjnego w twórczości Kanye, nagranego w duecie z Jayem-Z. Wszystkie albumy Westa spotkały się z pozytywnymi ocenami krytyków; każdy z nich uzyskał ponadto status co najmniej platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych[4]. Raper jest również zdobywcą osiemnastu nagród Grammy[5][6]. Z wyjątkiem The College Dropout, pięć kolejnych albumów Kanye zadebiutowało na szczycie Billboard 200[7]. West uznany został za 3. artystę dekady 2000–2009 pod względem cyfrowej sprzedaży singli, jako że 5 jego piosenek znalazło co najmniej 3 miliony nabywców w Internecie[8][9][10][11]. W sumie cyfrowa sprzedaż utworów Westa w Stanach Zjednoczonych wynosi ponad 25 milionów kopii; dzięki temu, zajmuje 2. miejsce na liście artystów z największą liczbą zakupionych cyfrowo piosenek[12].

Witryna About.com umieściła Kanye Westa na 8. miejscu listy najlepszych hip hopowych producentów muzycznych[13]. W 2008 roku MTV wyróżniła go jako "najlepszego MC w grze"[14]. W 2010 roku ta sama stacja telewizyjna nadała Westowi tytuł Mężczyzny Roku MTV[15]. Z kolei magazyn Billboard uznał Kanye za 3. najlepszego producenta dekady 2000–2009, a BET umieściła go na 3. miejscu listy najwybitniejszych raperów XXI wieku[16][17].

West prowadzi własną wytwórnię płytową GOOD Music, z którą kontrakty posiadają tacy artyści, jak m.in.: John Legend, Common oraz Kid Cudi[18]. Symbolem i znakiem rozpoznawczym Westa jest tzw. "Dropout Bear" – miś pluszowy, którego wizerunek zdobił okładki trzech albumów i kilku singli rapera; sam miś pojawiał się także w jego wideoklipach[19].

Wczesne życie

Kanye West urodził się w Atlancie, w stanie Georgia[20]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy ten miał trzy lata. W konsekwencji, Kanye przeprowadził się wraz z matką do Chicago[21]. Jego ojciec, Ray West, w przeszłości członek Czarnych Panter, był wielokrotnie nagradzanym, jednym z pierwszych czarnoskórych fotoreporterów pracujących dla The Atlanta Journal-Constitution. Obecnie Ray West zajmuje się doradztwem chrześcijańskim[21]. Matka Westa, dr Donda West, wykładała literaturę angielską na Clark Atlanta University, a także stała na czele katedry literatury angielskiej na Chicago State University; Donda porzuciła karierę naukową, by pełnić funkcję menedżerki Kanye. West dorastał w środowisku typowej klasy średniej, uczęszczając do Polaris High School w Oak Lawn na przedmieściach Chicago[22][23]. Zapytany o swoje oceny, odpowiedział: "Dostawałem piątki i szóstki. I nie udaję."[24] Podczas nauki w szkole, Kanye produkował utwory dla lokalnych artystów[25].

West uczęszczał na zajęcia sztuki w American Academy of Art; rozpoczął również studia na Chicago State University, jednak przerwał je, aby w pełni poświęcić się karierze muzycznej[25].

Kariera muzyczna

1996–2003: początki kariery

Pierwsze profesjonalne produkcje w działalności Westa pochodzą z 1996 roku i obejmują osiem piosenek, jakie Kanye wyprodukował na debiutancki album rapera Grava, Down to Earth. Mimo iż płyta okazała się komercyjnym fiaskiem, West stopniowo zwiększał swoją renomę w środowisku muzycznym, współpracując z coraz popularniejszymi artystami. W latach 1998–99 produkował utwory dla m.in.: Jermaine'a Dupri, Foxy Brown i Goodie Mob.

Przełom w karierze Kanye nastąpił w 2000 roku, kiedy to związał się z wytwórnią Roc-A-Fella Records, produkując utwory dla należących do niej artystów. Wśród jego produkcji z tego okresu pochodzi chociażby dobrze przyjęty utwór "This Can't Be Life" Jaya-Z, wydany na albumie The Dynasty: Roc La Familia[26].

Po zacieśnieniu współpracy z Jayem-Z, West był jednym z producentów jego albumu The Blueprint z 2001 roku[27]. Wśród utworów, za które odpowiadał był główny singel z płyty – "Izzo (H.O.V.A.)", a także utwory "Heart of the City (Ain't No Love)" oraz "Takeover" (diss przeciwko Nasowi i duetowi Mobb Deep); od tego czasu, Kanye kilkakrotnie pracował z Mobb Deep i Nasem[27].

Produkcje Westa z The Blueprint spotkały się z uznaniem ze strony krytyków muzycznych, nadając mu miano jednego z najbardziej cenionych producentów muzycznych w branży hiphopowej. Status ten uzyskał zanim zyskał sławę jako raper i artysta solowy. W latach 2002–03 Kanye współpracował z m.in.: Nasem, Scarface'em, Mos Defem, T.I., Ludacrisem i raperem DMX. Jednocześnie kontynuował działalność producencką dla Roc-A-Fella Records, a także odpowiadał za cztery piosenki Jaya-Z wydane na kontynuacji The Blueprint, The Blueprint²: The Gift & The Curse.

W 2003 roku West zaangażowany był w spór finansowy dotyczący piosenki "Heartbeat" rapera Royce da 5'9", wydanej na jego albumie Build & Destroy: The Lost Sessions, a wyprodukowanej przez Kanye. West twierdził, że Royce nigdy nie zapłacił za stworzone przez niego bity; zamiast tego, nagrał utwór i umieścił go na swojej płycie. W efekcie, Kanye ogłosił, że nigdy więcej nie będzie współpracował z Royce Da 5'9"[28]. Po kilku latach, w 2007 roku, sprawę skomentował sam Royce, mówiąc: "Nigdy nie było między nami żadnych napięć. [...] Cała ta sytuacja nie była jakimś wielkim problemem."[29]

Po osiągnięciu sukcesu jako producent, West zaczął dążyć do rozwoju kariery jako artysta solowy. Wciąż napotykał jednak przeszkody na drodze do podpisania kontraktu z wytwórnią płytową. Chris Anokute, odpowiedzialny w tamtym okresie za A&R w Def Jam, przyznał, że Kanye przedstawiał mu dema swojego materiału solowego przy okazji każdej wizyty w jego biurze[30]. Z kolei Jay-Z wytłumaczył, że Roc-A-Fella była początkowo niechętna wesprzeć Westa w roli rapera, widząc go przede wszystkim w roli producenta muzycznego[31]. Wiele wytwórni uważało ponadto, że West nie odniesie takiego sukcesu komercyjnego, jak raperzy, którzy reprezentują "wizerunek uliczny", dominujący w kulturze hip hopowej[26].

Ostatecznie, Kanye podpisał kontrakt z wytwórnią Roc-A-Fella. Kariera Westa jako artysty solowego rozpoczęła się wraz z jedną zwrotką, w której rapował na albumie The Blueprint²: The Gift & The Curse Jaya-Z.

2004–05: The College Dropout i Late Registration

23 października 2002 roku West, wracając do domu ze studia nagraniowego, uczestniczył w poważnym wypadku samochodowym; wydarzenie stanowiło inspirację dla jego pierwszego w karierze singla – "Through the Wire"[32].

West i Jamie Foxx wykonujący "Gold Digger" podczas konwencji Partii Demokratycznej w Denver, w stanie Colorado

W lutym 2004 roku premierę miał debiutancki album studyjny Kanye, The College Dropout, który został pozytywnie przyjęty przez krytyków oraz szeroką publiczność. Z albumu pochodzi utwór "Jesus Walks", w którym West mówi o swojej głębokiej wierze; raper wykonywał piosenkę podczas licznych wystąpień, a w tym w ramach koncertu charytatywnego Live 8 w Filadelfii[33]. Płyta zdefiniowała styl, z którego słynie raper, a który obejmuje liczne gry słów oraz sampling[32]. Do artystów, którzy gościnnie pojawili się na albumie należą m.in.: Jay-Z, Ludacris, Consequence, Talib Kweli, Mos Def i Common. The College Dropout uzyskał status trzykrotnie platynowej płyty według RIAA, rozchodząc się w Stanach Zjednoczonych w ponad 3 milionach egzemplarzy[34]. Ponadto, The College Dropout okrzyknięty został mianem najlepszego albumu roku 2004 roku przez Rolling Stone, The Village Voice i Spin[35][36]. Magazyn Time wyróżnił płytę jako jeden ze stu najlepszych albumów wszech czasów[37]. Z kolei XXL w swojej retrospektywnej edycji przyznał The College Dropout perfekcyjną ocenę "XXL", którą wcześniej otrzymało zaledwie szesnaście płyt[38]. Entertainment Weekly uznał The College Dropout za najlepszy album dekady 2000–09[39]. The College Dropout zyskał siedem nominacji do nagród Grammy, wygrywając ostatecznie w dwóch kategoriach[5].

Kompletując drugi album solowy, West współpracował z amerykańskim kompozytorem muzyki filmowej, Jonem Brionem[40]. Late Registration miał premierę 30 sierpnia 2005 roku i, podobnie jak poprzednik, został bardzo przychylnie odebrany przez recenzentów; wybrany został najlepszą płytą roku przez liczne publikacje, a w tym USA Today, The Village Voice, Spin i Time[40][41][42][43][44]. Magazyn Rolling Stone umieścił Late Registration na szczycie listy najlepszych wydawnictw 2005 roku, opisując go jako "absurdalnie wirtuozowski klasyk hip hopu"[45]. Jednocześnie wydawnictwa Kanye Westa zajmowały szczyty list najlepszych albumów roku 2004 i 2005 według Rolling Stone, The Village Voice i Spin przez dwa kolejne lata z rzędu. Late Registration okazał się również sukcesem komercyjnym, rozchodząc się w premierowym tygodniu w ponad 860 tysiącach kopii w Stanach Zjednoczonych i debiutując na szczycie Billboard 200[46]. W sumie album znalazł ponad 3 miliony nabywców na rynku amerykańskim, uzyskując status trzykrotnie platynowej płyty[34]. Late Registration przyniósł Westowi osiem nominacji do nagród Grammy, między innymi w kategoriach album roku oraz nagranie roku (za "Gold Digger")[47].

22 sierpnia 2005 roku telewizja MTV wyemitowała program specjalny All Eyes on Kanye West, w którym West oficjalnie sprzeciwił się zjawisku homofobii w branży hip hopowej, twierdząc: "Głośne wyrażanie własnych poglądów i łamanie barier zawsze było istotą hip hopu, jednak obecnie wszyscy ze środowiska hip hopowego dyskryminują homoseksualistów."[48] Swoje słowa poparł osobistymi doświadczeniami – przyznał, że momentem zwrotnym w jego postawie był okres, kiedy dowiedział się, że jeden z jego kuzynów jest gejem[49]. Kanye zarysował podobieństwa pomiędzy walką Afroamerykanów o wolność a współczesnymi ruchami na rzecz praw osób homoseksualnych[49].

2007–09: Graduation i 808s & Heartbreak

West podczas koncertu w Kuala Lumpur, w Malezji, w 2007 roku

Na początku 2007 roku opublikowany został nowy utwór Westa – "Classic (Better Than I've Ever Been)", a media przyjęły, że może on być pierwszym singlem z kolejnego albumu rapera. Jednak firma Nike szybko wyjaśniła, że piosenka powstała z myślą o rocznicy wprowadzenia na rynek modelu obuwia Air Force 1[50]. 25 marca 2007 roku Kanye i jego ojciec Ray West wsparli Światowy Dzień Wody uczestnicząc w wydarzeniu Walk for Water[51].

W 2007 roku, po dwuletniej przerwie, Kanye powrócił do roli kolumnisty w dziale mody magazynu Complex[52]. 7 lipca West wystąpił wraz z The Police i Johnem Mayerem podczas amerykańskiego koncertu w ramach akcji Live Earth[53].

W lipcu 2007 roku West podjął decyzję o zmianie daty wydania Graduation – jego trzeciego albumu studyjnego, z pierwotnego 18 września, na 11 września, czyli ten sam termin, w którym premierę miała płyta Curtis 50 Centa[54]. W odpowiedzi, 50 Cent zadeklarował, że jeśli Graduation rozejdzie się w pierwszym tygodniu w większej liczbie kopii niż Curtis, zaprzestanie on tworzenia nowych albumów solowych. Ostatecznie jednak 50 Cent wycofał się ze swoich słów[55]. W dniu premiery sprzedaż Graduation wyniosła 437 tysięcy egzemplarzy, wzrastając do 957 tysięcy kopii po upływie pierwszych siedmiu dni w Stanach Zjednoczonych[56]. Dzięki temu, album zadebiutował na szczycie Billboard 200[56]. Od tego czasu, uzyskał status podwójnie platynowej płyty, znajdując ponad 2 miliony nabywców na rynku amerykańskim[34]. Graduation wybrany został albumem roku 2007 przez USA Today oraz Entertainment Weekly[57][58]. Album przyniósł Kanye osiem nominacji do nagród Grammy, zdobywając ostatecznie trzy statuetki[59][60]. Podczas ceremonii West zaśpiewał dwa utwory: "Stronger" (z Daft Punk) oraz "Hey Mama" (na cześć niedawno zmarłej matki)[61].

W sierpniu 2007 roku West pojawił się gościnnie w serialu telewizji HBO Ekipa, wykorzystując go jako platformę dla premiery swojego nowego singla – "Good Life", podczas napisów końcowych.

West podczas koncertu w 2008 roku

Podczas gali MTV Video Music Awards, która odbyła się 7 września 2008 roku, West premierowo wykonał nowy utwór, "Love Lockdown". Piosenka, pozbawiona rapu – zamiast tego zawierająca wyłącznie wokal z użyciem auto-tune, pochodziła z czwartego albumu Kanye, 808s & Heartbreak. Płyta miała w założeniu ukazać się 16 grudnia 2008 roku, jednak we wrześniu artysta poinformował, że zakończył pracę nad materiałem i premiera nowego albumu odbędzie się w listopadzie. Na początku października West niespodziewanie pojawił się na scenie koncertu T.I. w Los Angeles, gdzie ogłosił, że 808s & Heartbreak ukaże się 25 listopada. Ostatecznie płyta wydana została dzień wcześniej, 24 listopada, a drugim promującym ją singlem był "Heartless". 808s & Heartbreak zadebiutował na 1. miejscu Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w nieco ponad 450 tysiącach egzemplarzy na terenie Stanów Zjednoczonych[62]. Album uzyskał status platynowej płyty według RIAA, znajdując ponad 1,6 miliona nabywców na rynku amerykańskim[63]. Witryna internetowa Jam! wyróżniła 808s & Heartbreak jako najlepszy album 2008 roku[64]. Mimo licznych wyróżnień od krytyków, album został niemalże całkowicie pominięty w nominacjach do 51. ceremonii rozdania nagród Grammy, zdobywając zaledwie jedną[65]. Jermaine Hall z magazynu Vibe stwierdził, że wpływ na to mógł mieć incydent z udziałem Westa podczas gali MTV Video Music Awards w 2009 roku, jednak bardziej prawdopodobnym powodem jest zdecydowana zmiana dotychczasowej stylistyki rapera na jego nowej płycie[66]. Mimo braku wyróżnień za 808s & Heartbreak, Kanye zdobył w 2009 roku dwie statuetki Grammy za utwory kolaboracyjne[67][68].

W sierpniu 2008 roku West, wraz z Wyclefem Jeanem i N.E.R.D., wystąpił podczas Narodowej Konwencji Partii Demokratycznej w Denver, by wesprzeć kandydaturę Baracka Obamy na urząd Prezydenta Stanów Zjednoczonych[69]. W styczniu 2009 roku artysta pojawił się na scenie podczas balu inauguracyjnego dla młodzieży, zorganizowanego przez MTV z okazji inauguracji Obamy[70]. 18 lutego West otrzymał nagrodę Brit Award dla najlepszego artysty międzynarodowego. Jako że nie był on obecny na gali, wyróżnienie zaakceptował w przemowie wideo, w której powiedział: "Barack jest najlepszym międzyrasowym mężczyzną, ale ja jestem dumny z bycia najlepszym międzynarodowym facetem na świecie."[71]

W kwietniu 2009 roku Kanye nagrał z zespołem 30 Seconds to Mars utwór "Hurricane", który miał ukazać się na albumie grupy This Is War[72]. Jednak ze względu na spory prawne między wytwórniami artystów, nie doszło do tego. Ostatecznie piosenka wydana została na edycji deluxe This Is War, pod rozszerzonym tytułem "Hurricane 2.0"[73][74].

2010–2012: My Beautiful Dark Twisted Fantasy i Watch the Throne

W maju 2010 roku West gościnnie użyczył swojego głosu postaci Kenny'ego Westa w serialu animowanym telewizji Fox The Cleveland Show[75].

West spędził pierwszą połowę 2010 roku w Honolulu na Hawajach, pracując nad kolejnym albumem studyjnym, noszącym roboczy tytuł Good Ass Job. Jako swoje muzyczne inspiracje w tworzeniu albumu, Kanye wyróżnił Mayę Angelou, Gila Scott-Herona i Ninę Simone[76][77]. Po tym jak West wyraził zainteresowanie samplowaniem jednej z piosenek Bon Iver, w studio nagraniowym na Oʻahu zjawił się Justin Vernon; efektem ich prac był gościnny udział wokalny Vernona w kilku nowych utworach, włączając w to "Lost in the World"[78]. Kanye wykonał "Lost in the World" podczas Macy's Thanksgiving Day Parade w Nowym Jorku, w listopadzie 2010 roku[79].

12 września 2010 roku, podczas gali MTV Video Music Awards, Kanye wykonał wraz z raperem Pusha T premierowy utwór – "Runaway"[80]. Krótko po występie West przyznał, że pracuje nad 35–minutowym filmem krótkometrażowym, opartym na tejże piosence. Obraz był silnie inspirowany film noir i skupia się na upadłym feniksie, w którym zakochuje się Kanye[81].

Nazwę piątego albumu Kanye została ostatecznie zmieniona na My Beautiful Dark Twisted Fantasy, zaś sama płyta miała premierę 22 listopada 2010 roku[82]. Wydawnictwo zadebiutowało na 1. miejscu listy Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w 496 tysiącach egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych[83]. Od tego czasu My Beautiful Dark Twisted Fantasy uzyskała status platynowej płyty według RIAA, znajdując ponad milion nabywców na rynku amerykańskim[34]. Album uzyskał bardzo dobre recenzje krytyków muzycznych. Anslem Samuel z XXL przyznał mu perfekcyjną ocenę "XXL"[84]. My Beautiful Dark Twisted Fantasy wybrany został najlepszą płytą roku 2010 roku przez liczne publikacje, a w tym: Spin, Billboard, Time, Slant, Pitchfork Media, Vibe, Rolling Stone, The Washington Post, The A.V. Club, a także wszystkich trzech dziennikarzy muzycznych dziennika The New York Times (Jona Caramanica, Nate'a Chinena oraz Jona Parelesa)[85][86][87][88][89][90][91][92][93][94][95]. Ten sam tytuł albumowi nadał również The Village Voice w wyniku głosowania przeprowadzonego w gronie krytyków; My Beautiful Dark Twisted Fantasy wygrał największą przewagą w historii tygodnika[96][97].

West w 2011 roku

8 sierpnia 2011 roku ukazał się pierwszy w karierze Westa album kolaboracyjny, Watch the Throne, nagrany w duecie z Jayem-Z[98][99]. Płyta pozostawała w stadium produkcji od sierpnia 2010 roku, kiedy to Kanye zapoczątkował inicjatywę GOOD Friday; polegała ona na premierze nowych utworów w każdy kolejny piątek pomiędzy 20 sierpniem a świętami Bożego Narodzenia w grudniu 2010 roku[100]. Album rozszedł się w pierwszym tygodniu w 436 tysiącach egzemplarzy na terenie Stanów Zjednoczonych i zadebiutował na szczycie Billboard 200 – jako piąta w karierze płyta Westa i dwunasta Jaya-Z, która tego dokonała[101]. Jednocześnie w ciągu debiutanckich siedmiu dni Watch the Throne został zakupiony w iTunes Store w liczbie 290 tysięcy kopii, łamiąc rekord dla największej tygodniowej sprzedaży cyfrowej iTunes w historii[101].

12 lutego 2012 roku West zdobył cztery statuetki na gali rozdania nagród Grammy, a w tym trzy za album My Beautiful Dark Twisted Fantasy i jedną w kategorii najlepsze wykonanie rap za utwór "Otis", nagrany w duecie z Jayem-Z, pochodzący z albumu Watch the Throne[102].

2013–2015: Yeezus, single i współpraca z Adidasem

Yeezus ukazał się 18 czerwca 2013 roku jako szósty album studyjny artysty. Za produkcje byli odpowiedzialni m.in. Daft Punk, sam Kanye West, Lupe Fiasco oraz Rick Rubin. Album składał się z 10 utworów i zarówno pod względem długości jak i ilości piosenek, było to najkrótsze wydawnictwo Westa. Pod względem oprawy muzycznej Yeezus stanowił radykalną zmianę stylu od tego zaprezentowanego na My Beautiful Dark Twisted Fantasy czy Watch the Throne. Brzmienie na płycie było zbliżone do industrialnego hip-hopu i muzyki eksperymentalnej. Mimo początkowego podzielenia słuchaczy, Yeezus zebrał pozytywne opinie krytyki i w wielu profesjonalnych zestawieniach uznany został za najlepszy album 2013[103][104]. Pozytywną recenzję na temat płyty napisał także amerykański muzyk Lou Reed[105]. Z promocją płyty związana była odbywająca się na kontynentach Ameryki Północnej oraz Oceanii trasa koncertowa The Yeezus Tour, przez krytyków obwołana jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych roku[106].

31 grudnia 2014 roku West wydał nagrany z Paulem McCartneyem singel "Only One"[107], do którego teledysk pojawił się 29 stycznia 2015[108]. 23 stycznia miała premierę piosenka "FourFiveSeconds", nagrana wraz z McCartneyem i Rihanną[109].

W 2015 West rozpoczął współpracę z firmą Adidas, owocem tejże współpracy stała się linia obuwia o nazwie "Yeezy".

2016–2018: The Life of Pablo i przerwana trasa

W styczniu 2016 West zapowiedział premierę nowej płyty na luty tegoż roku, jednocześnie wydając nowe utwory – "Real Friends" oraz "No More Parties in L.A." (z gościnnym udziałem Kendricka Lamara). Jako pierwsze nazwy nowej płyty West podawał SWISH oraz Waves[110], jednak ostatecznie płyta pod nazwą The Life of Pablo ukazała się na rynku 14 lutego 2016 roku. Ogólna opinia krytyki na temat płyty była pozytywna, choć nie tak jednoznacznie jak w przypadku poprzednich wydawnictw muzyka[111]. Wydaniu płyty towarzyszyły kontrowersje, związane głównie z utworem "Famous", jego skandalizującym teledyskiem i tekstem, którym West zaognił swój konflikt z Taylor Swift[112].

Tournée promujące płytę, Saint Pablo Tour, rozpoczęło się w sierpniu 2016 i planowo miało potrwać do końca tego roku[113], jednak z powodu hospitalizacji Westa przerwane zostało w listopadzie po koncercie w Sacramento[114].

Od 2018: Ósma płyta; literatura

Za pośrednictwem swojego konta na Twitterze West zapowiedział, że planuje wydać książkę filozoficzną pt. Break the Simulation[115]. Tym samym sposobem ogłosił także, że w czerwcu odbędą się premiery jego nowych płyt – solowej, nazwanej Love Everyone oraz Kids See Ghost, czyli kolaboracji z Kid Cudim[116]. Na swojej oficjalnej stronie internetowej Kanye udostępnił dwa nowe utwory – "Lift Yourself" oraz "Ye vs the People" z gościnnym udziałem T.I.[117].

Inna aktywność

Działalność biznesowa

W sierpniu 2008 roku West ogłosił plany otwarcia dziesięciu restauracji Fatburger na terenie Chicago. Pierwsza z nich, umiejscowiona w Orland Park, zaczęła działać we wrześniu tego samego roku. Otwarcie drugiego lokalu nastąpiło w styczniu 2009 roku; procesy związane z oddaniem do użytku trzeciej restauracji pozostają w fazie finalizacji. Należąca do Kanye firma KW Foods LLC wykupiła prawa do marki Fatburger w Chicago[118].

Moda

17 lutego 2009 roku West określony został jednym z 10 najbardziej stylowych mężczyzn w Stanach Zjednoczonych według magazynu GQ[119].

W kwietniu 2009 roku, w sklepach marki Nike premierę miały nowe modele obuwia sportowego – Air Yeezy, zaprojektowane przez Westa i czerpiące nazwę od jego przydomka "Yeezy"[120].

West, znany prywatnie jako wielbiciel mody, wielokrotnie sam wcielał się w rolę projektanta[121]. 22 stycznia 2009 roku, podczas Paryskiego Tygodnia Mody, po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana została linia obuwia, którą Kanye zaprojektował dla domu mody Louis Vuitton[122]. Modele, w cenach od 870 do 1140 dolarów, pojawiły się w butikach marki latem tego samego roku[123].

W 2011 roku Kanye stworzył we współpracy z francuską manufakturą M/M ekskluzywną linię jedwabnych apaszek. Pięć wariantów, w jakich były dostępne, powstało pod wpływem inspiracji pracami graficznymi George'a Condo, jakie ten wykonał dla albumu My Beautiful Dark Twisted Fantasy[124][125]. Apaszki dostępne były w limitowanej ilości – po 100 z każdego modelu, za kwotę około 400 dolarów każda[125].

Obecnie West pracuje wraz z brytyjską projektantką Louise Goldin nad własną kolekcją odzieży dla kobiet[126]. Część linii została przedstawiona podczas Nowojorskiego Tygodnia Mody, który odbył się we wrześniu 2011 roku[126].

Aktualnie Kanye West współpracuje z marką Adidas produkując bardzo limitowane buty sportowe – Adidas Yeezy Boost. Zostały już wydane dwie wersje pod nazwą Yeezy Boost v1 i Yeezy Boost v2[potrzebny przypis].

Działalność filantropijna

W 2003 roku West założył fundację Kanye West Foundation. W sierpniu 2007 roku raper poprowadził koncert charytatywny, który odbył się z okazji nawiązania współpracy pomiędzy jego fundacją i Strong American Schools. Wspólne działania obu organizacji mają na celu pomoc latynoskim i afroamerykańskim dzieciom w kontynuacji nauki w szkole i zdobywaniu wykształcenia w każdym stadium edukacji: począwszy od szkół podstawowych, przez średnie, na wyższych skończywszy. Kanye wsparł własną fundację zasilając jej konto o 500 tysięcy dolarów.

West wielokrotnie udzielał się w różnorakich akcjach charytatywnych, a w tym m.in.: Millions More Movement, 100 Black Men of America, koncercie Live Earth, wziął udział w marszu z okazji Światowego Dnia Wody, biegach charytatywnych Nike, akcji MTV na rzecz młodych weteranów wojny w Iraku, a także w programach mających pomóc ofiarom huraganu Katrina[127].

Styl i wpływy muzyczne

West pracujący w studio z No I.D.

Na początku kariery, styl produkcji Kanye Westa często wykorzystywał sample wokalne, zazwyczaj z soulowych piosenek, połączone z jego własnymi kompozycjami instrumentalnymi[27]. Jego pierwszym ważnym wydawnictwem zawierającym charakterystyczny sampling wokalny był "This Can't Be Life", utwór Jaya-Z z albumu The Dynasty: Roc La Familia.

West przyznał, że producent Wu-Tang Clan, RZA, miał bardzo duży wpływ na jego własny styl muzyczny[23][128]. Poza tym przy wielu okazjach wyróżniał raperów z Wu-Tang – Ghostface Killah i Ol' Dirty Bastard, jako jednych ze swoich ulubionych artystów:

Wu-Tang? Ja i moi przyjaciele rozmawiamy o tym cały czas... Uważamy, że Wu-Tang wywarł bardzo duży wpływ na muzykę. Od slangu, do stylu ubioru, skeczy i samplingu. RZA wykorzystywał podobny styl produkcji, jakim dziś posługuję się ja[129]..

Sam RZA wypowiedział się na temat tych porównań w wywiadzie dla magazynu Rolling Stone:

Darzę Kanye wielkim szacunkiem. Spotkaliśmy się rok albo dwa lata temu, a on zaczął chwalić to, co robię. [...] Kanye jest jednym z największych artystów na świecie. Z kolei my powtarzamy, że 'Wu-Tang jest wieczny'. Kanye inspiruje ludzi, by stawali się tacy, jak on.[130]

West podczas koncertu w 2007 roku, w tle 11-osobowa sekcja smyczkowa

Podczas gdy na przestrzeni lat Kanye coraz rzadziej wykorzystuje sampling, jego produkcje wciąż zawierają skomplikowane, charakterystyczne aranżacje instrumentalne. Według rapera, ich początki sięgają czasów, gdy West zasłuchiwał się w twórczość grupy trip hopowej Portishead. Jej album koncertowy Roseland NYC Live z 1998 roku, nagrany z udziałem Orkiestry Filharmonii Nowojorskiej, zainspirował Kanye do włączenia do jego hip hopowych produkcji sekcji smyczkowej[3]. W pierwszych latach działalności West nie mógł finansowo pozwolić sobie na wykorzystanie wszystkich instrumentów smyczkowych, z wyjątkiem współpracy z izraelską wiolonczelistką Miri Ben-Ari. Jednak wraz z osiągnięciem sukcesu komercyjnego, Kanye zatrudnił własną, 11-osobową orkiestrę smyczkową. W tamtym okresie, West był jedyną gwiazdą popu, która koncertowała z sekcją smyczkową[3].

West wielokrotnie powtarzał, że poza pracą częściej od hip hopu słucha muzyki rockowej, wymieniając Franz Ferdinand, Red Hot Chili Peppers oraz The Killers jako jedne ze swoich ulubionych zespołów. Ponadto, tworząc album Graduation, Kanye czerpał inspirację od takich formacji, jak U2, The Rolling Stones i Led Zeppelin[131]. Jako fan muzyki niezależnej, West wykorzystuje swoją stronę internetową, by promować grupy grające indie rocka, publikując ich wideoklipy oraz piosenki w specjalnej sekcji[132]. Raper współpracował również z artystami sceny niezależnej: Santigold, Peter Bjorn and John i Lykke Li[133].

Życie osobiste

Związki

Kim Kardashian – żona Kanye Westa.

West w 2002 roku zaczął się spotykać z projektantką Alexis Phifer. Cztery lata później oboje się zaręczyli, ale w 2008 roku ich związek się zakończył[134]. W tym samym roku raper zaczął się spotykać z modelką Amber Rose. Ich związek trwał do lata 2010 roku[135][136].

W kwietniu 2012 roku West zaczął spotykać się ze swoją długoletnią przyjaciółką – Kim Kardashian[137][138]. 15 czerwca 2013 przyszła na świat ich córka North West[139]. Kilka miesięcy później, w październiku 2013 roku para zaręczyła się[140], a 24 maja 2014 roku wzięła ślub[141]. Prywatna ceremonia odbyła się w Forcie Belweder we Florencji. 5 grudnia 2015 roku urodził się ich syn Saint West[142]. 16 stycznia 2018 wynajęta surogatka urodziła jej trzecie dziecko , córkę , która ma na imię Chicago..[1][2]

Śmierć matki

10 listopada 2007 roku matka Kanye, Donda West, zmarła w wieku 58 lat, w wyniku komplikacji spowodowanych operacjami plastycznymi – zmniejszeniem piersi i abdominoplastyką[143]. Chirurg plastyczny Andre Aboolian odmówił wykonania zabiegów, uważając, że stan zdrowia Dondy West może powodować ryzyko wystąpienia zawału serca[143]. Aboolian odesłał ją do lekarza, który miał zbadać pracę jej serca[143]. Jednak Donda nigdy nie udała się do specjalisty i poddała się operacjom, które wykonał doktor Jan Adams[143].

Donda West w sierpniu 2007 roku

Adams wysłał kondolencje rodzinie Dondy, jednak odmówił publicznego omawiania procedur operacyjnych ze względu na umowę poufności[144]. Adams był w przeszłości dwukrotnie oskarżony o działania niezgodne z etyką lekarską i dwukrotnie przegrał sprawy sądowe; prowadzone było również postępowanie w sprawie odebrania mu uprawnień medycznych[145][146][147]. 20 listopada 2007 roku Adams miał pojawić się w Larry King Live, jednak opuścił studio tuż przed swoim występem. Dwa dni później ponownie zjawił się w programie, jednak już w obecności pełnomocnika, twierdząc, że jest tu wyłącznie po to, by się bronić. Adams przyznał, że niedawno opublikowane wyniki autopsji mówią "same za siebie"[148]. Finałowy raport koronera, upubliczniony 10 stycznia 2008 roku, za przyczynę śmierci Dondy podał "chorobę wieńcową i wiele pooperacyjnych czynników powstałych z powodu lub w wyniku liposukcji i mammoplastyki"[149]. Pogrzeb Dondy West odbył się 20 listopada 2007 roku w Oklahoma City[150].

Dwa dni po pogrzebie Dondy, w londyńskiej arenie The O2, West zagrał swój pierwszy koncert od śmierci matki. Zadedykował jej wykonania dwóch utworów: "Hey Mama" oraz "Don't Stop Believin'" (cover piosenki zespołu Journey). To samo robił podczas wszystkich pozostałych występów w ramach trasy Glow in the Dark[151].

Podczas konferencji prasowej w Nowej Zelandii, w grudniu 2008 roku, West po raz pierwszy wypowiedział się o śmierci swojej matki, mówiąc: "To było jak utrata ramienia i nogi, i próba normalnego chodzenia mimo ich braku."[152]

W reakcji na sprawę Dondy West, gubernator stanu Kalifornia Arnold Schwarzenegger podpisał, a zarazem wprowadził w życie ustawę "Donda West Law", która narzuca obowiązek posiadania przez pacjentów aktualnego świadectwa zdrowia, aby móc poddać się części operacji plastycznych[153].

Problemy z prawem

W grudniu 2006 roku Robert "Evel" Knievel pozwał Westa za naruszenie praw do znaku towarowego w jego wideoklipie do utworu "Touch the Sky"[154]. Knievel uznał, że "wulgarne i obraźliwe" obrazy w teledysku naruszają jego wizerunek[154]. W klipie do "Touch the Sky" pojawia się bowiem postać "Evela Kanyevela", który za pomocą rakiety próbuje przelecieć nad kanionem. Knievel domagał się odszkodowania oraz zaprzestania rozpowszechniania teledysku. Z kolei przedstawiciele Kanye argumentowali, że wideoklip ma charakter satyry i kwalifikuje się do 1. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych[154]. Na kilka dni przed swoją śmiercią w listopadzie 2007 roku, Knievel polubownie rozwiązał sprawę, po osobistym spotkaniu z Westem[155]. Opisał on później rapera jako "świetnego faceta i dżentelmena"[155].

11 września 2008 roku West i jego ochroniarz/menedżer trasy Don "Don C." Crowley zostali aresztowani na lotnisku Los Angeles International Airport pod zarzutem wandalizmu. Dwójka wdała się w szarpaninę z paparazzi, niszcząc ich aparaty[156][157]. Po wpłaceniu 20 tysięcy dolarów grzywny, West został zwolniony z posterunku policji Los Angeles Police Department w Culver City. 26 listopada prokuratura okręgowa zdecydowała, że zarzuty nie zostaną wpisane do kartoteki artysty. Zamiast tego, oskarżono go o wandalizm i naruszenie cudzego mienia[158][159].

14 listopada 2008 roku West został aresztowany ponownie, w wyniku kolejnej kłótni z paparazzi pod klubem nocnym w Newcastle upon Tyne. Zgodnie z oświadczeniem rzecznika policji, raper został zwolniony z posterunku bez podejmowania dalszych kroków prawnych[160].

Zdrowie psychiczne

Kanye West zmagał się z depresją[161]. Muzyk wyznał, że w 2010 roku rozważał popełnienie samobójstwa[162].

19 listopada 2016 podczas koncertu w Sacramento, West po zaśpiewaniu pięciu utworów wygłosił przemowę, w której stwierdził, iż gdyby głosował w wyborach prezydenckich, poparłby Donalda Trumpa, a następnie odniósł się do Jaya Z, aby ten nie nasyłał na niego morderców[163][164]. Po tych zdarzeniach opuścił scenę. Nazajutrz został przewieziony do UCLA Medical Center, z podejrzeniami halucynacji i paranoi. W związku z tym faktem odwołano resztę koncertów The Life of Pablo Tour[165]. W pierwszej ocenie lekarzy West był skrajnie przemęczony i cierpiał na "tymczasową psychozę", a w trakcie pobytu widoczne były u niego stany depresyjne, mimo to nie postawiono oficjalnej diagnozy[166][167]. Przyczyną złego stanu psychicznego Westa miał być niedawny napad na jego żonę oraz kolejna rocznica śmierci jego matki[168]. 30 listopada 2016 West został wypuszczony ze szpitala[169].

Kontrowersje

Media

West wielokrotnie wywoływał kontrowersje medialne. 2 września 2005 roku, podczas charytatywnego koncertu na rzecz ofiar huraganu Katrina A Concert for Hurricane Relief, transmitowanego przez NBC, West miał być jednym z prezenterów. Kiedy raper w duecie z aktorem Mikiem Myersem zaczęli przemowę, w pierwszej części tekstu Kanye znacznie odbiegł od scenariusza. Następnie swoją kwestię wypowiadał Myers, postępując zgodnie z planem. Kiedy kamera skierowała się na Westa, który miał przedstawić drugą część swojego przekazu, ten powiedział: "George Bush nie dba o czarnych ludzi". W tym momencie, realizator uciął połączenie mikrofonowe i skierował obraz na Chrisa Tuckera, który przez kilka sekund nie był świadomy, że jest filmowany[170][171]. Sam Bush przyznał w późniejszym wywiadzie, iż był to jeden z "najbardziej obrzydliwych momentów" jego prezydencji[172].

W styczniu 2006 roku West wywołał kolejne kontrowersje, kiedy pojawił się na okładce magazynu Rolling Stone w wizerunku Jezusa, z cierniową koroną na głowie[173].

W listopadzie 2010 roku, podczas wywiadu z Mattem Lauerem dla programu NBC Today Show, West wyraził ubolewanie nad swoimi słowami wobec Busha, twierdząc: "nie miałem podstaw, by nazywać Busha rasistą". Następnie dodał: "Wierzę, że w sytuacjach, które są pełne emocji – my, jako istoty ludzkie, nie zawsze obieramy nasze myśli we właściwe słowa." Kolejnego dnia Lauer przeprowadzał wywiad z Bushem, który docenił przeprosiny rapera, mówiąc: "Nie mam w naturze nienawiści. [...] Nie czuję nienawiści do Kanye Westa. Mówiłem raczej o całym środowisku, w którym ludzie mówią rzeczy, by krzywdzić innych. Nikt nie chce być nazwany rasistą, kiedy w sercu wierzy w równość ras."[174]

Reakcje na słowa Westa były różne, jako że nie wszyscy uznali, iż West powinien przepraszać Busha. "Nie liczyły się słowa, ale esencja uczucia, które narastało w naszej społeczności zbyt długo.", powiedział współzałożyciel wytwórni Def Jam, Russell Simmons[175]. Z kolei dr Boyce Watkins stwierdził, że "Bush nie zasługiwał na przeprosiny; ty – nie przepraszasz przestępcy, gdy wyczytujesz jego zbrodnie"[176].

Ceremonie rozdania nagród

W 2004 roku West uczestniczył w swoim pierwszym z licznych incydentów podczas różnych ceremonii rozdania nagród muzycznych. Na gali American Music Awards raper wybiegł z sali, gdy okazało się, że przegrał statuetkę dla najlepszego debiutu na rzecz wokalistki country Gretchen Wilson. Później skomentował to słowami:

Poczułem się tak, jakby ktoś mnie okradł. [...] To ja byłem najlepszym nowym artystą tego roku[177].

Po ogłoszeniu nominacji do nagród Grammy w 2006 roku, Kanye stwierdził, że "będzie mieć problem", jeśli nie wygra w kategorii Album of the Year. Następnie powiedział:

Nie obchodzi mnie, co robię. Nie dbam o to, jak wiele wygłupów popełniłem – nigdy nie zaprzeczycie, jak wiele pracy włożyłem w tę płytę. Nie chcę słuchać tych politycznie poprawnych tekstów[178].

2 listopada 2006 roku, kiedy jego "Touch the Sky" nie zdobył wyróżnienia dla najlepszego wideoklipu na gali MTV Europe Music Awards, Kanye wszedł na scenę, gdy nagrodę odbierały zespoły Justice oraz Simian i zaczął sprzeczać się o to, iż to on powinien był wygrać[179][180]. 7 listopada, kiedy otwierał koncert U2 w Brisbane, West oficjalnie przeprosił za swoje zachowanie[181]. Kanye sparodiował później swój incydent z gali VMA w programie Saturday Night Live.

9 września 2007 roku West zasugerował, że jego rasa miała wpływ na to, iż nie otworzył swoim występem gali MTV Video Music Awards, a zamiast niego zrobiła to Britney Spears, twierdząc: "Może z moim kolorem skóry jest coś nie tak"[182]. Tej samej nocy Kanye przegrał we wszystkich pięciu kategoriach, w których był nominowany. Był to jednocześnie drugi rok z rzędu, kiedy nie zdobył on żadnego wyróżnienia VMA. Po zakończeniu show raper powiedział, że już nigdy więcej nie wróci do MTV[183]. W kilku stacjach radiowych powtórzył również, że jego marzeniem było, by otworzyć galę z piosenką "Stronger"[183]. Uznał on ponadto, że Spears od długiego czasu nie wydała żadnego hitu, i że MTV wybrało ją po to, by podnieść oglądalność ceremonii[183].

13 września 2009 roku, podczas gali MTV Video Music Awards, kiedy Taylor Swift przyjmowała nagrodę dla najlepszego żeńskiego wideoklipu za "You Belong with Me", West wkroczył na scenę, zabrał jej mikrofon i oznajmił, że klip Beyoncé do "Single Ladies (Put a Ring on It)", nominowany w tej samej kategorii, był "jednym z najlepszych teledysków wszech czasów". Za swoje zachowanie Kanye został usunięty z sali[184][185][186]. Kiedy kilkanaście minut później Beyoncé wygrała statuetkę dla najlepszego wideoklipu roku za "Single Ladies (Put a Ring on It)", zaprosiła Swift na scenę, by ta dokończyła swoją przemowę[184]. West został skrytykowany przez liczne grono gwiazd i Prezydenta Baracka Obamę, który nieoficjalnie nazwał go "dupkiem"[185][187][188][189][190][191][192]. Słowa Westa podczas VMA zyskały dużą popularność na internetowych blogach, forach oraz w serwisie Twitter, gdzie zamieszczano różne materiały z frazą "Let you finish"[193]. Kanye dwukrotnie publikował przeprosiny za ten incydent na swoim blogu; pierwsze – jeszcze tej samej nocy, drugie – 14 września 2009 roku, w tym samym dniu, w którym raper pojawił się w The Jay Leno Show, gdzie po raz kolejny przeprosił Taylor[194]. Dwa dni po wydarzeniu Swift gościła w programie The View, w którym opowiedziała o sytuacji. W reakcji na jej wizytę, West zadzwonił do niej, by osobiście przeprosić za swoje zachowanie. Wokalistka przyznała, że przyjęła jego przeprosiny[195][196][197].

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Kanye Westa.

Przypisy

  1. ↑ Kanye facts!
  2. ↑ Ben Westhoff: The enigma of Kanye West – and how the world's biggest pop star ended up being its most reviled, too. 25 czerwca 2015. s. The Guardian. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  3. ↑ a b c Kanye West: A Genius In Praise of Himself
  4. ↑ Kanye West
  5. ↑ a b 2005 Grammy Award Winners
  6. ↑ List of Grammy winners
  7. ↑ Billboard 200 chart: 2010-12-11
  8. ↑ Week Ending May 8, 2011. Songs: Rolling In The Dough – Yahoo! Chart Watch
  9. ↑ Week Ending July 3, 2011. Songs: Sons Of A Legend – Chart Watch
  10. ↑ Top Digital Artists of the Decade
  11. ↑ Week Ending June 19, 2011. Bad Teenage Dreams – Chart Watch
  12. ↑ 2010 Music Industry Report
  13. ↑ Top 50 Hip-Hop Producers
  14. ↑ 'Hottest MCs In The Game': No.1 Kanye West
  15. ↑ Kanye west voted as the man of the year
  16. ↑ Top Producers of the decade
  17. ↑ The grape juice showing BET's list
  18. ↑ GOOD Music official site
  19. ↑ From Beyonce to Bono to Bruce, Busy B's Held Sway in Pop
  20. ↑ Kanye West Coming To Redbird
  21. ↑ a b Dr. Donda West tells how she shaped son to be a leader in 'Raising Kanye'
  22. ↑ The Many Faces of Kanye West
  23. ↑ a b Why You Can't Ignore Kanye
  24. ↑ opublikowany = MTV College Dropout Kanye Tells High School Students Not To Follow In His Footsteps
  25. ↑ a b Kanye West Trumpets Education in TV Spot
  26. ↑ a b Artist: Kanye West Album: The College Dropout Song: Last Call
  27. ↑ a b c Kanye West: King of rap
  28. ↑ Kanye West Speaks Through The Wire
  29. ↑ The next big thing in hip-hop ... again?
  30. ↑ Interview With Chris Anokute
  31. ↑ Kanye west: the man, the music, and the message
  32. ↑ a b Kanye West — Biography
  33. ↑ Kanye West Concert at Live 8, Philadelphia, PA, USA
  34. ↑ a b c d RIAA – Gold & Platinum
  35. ↑ Pazz & Jop 2004
  36. ↑ 40 Best Albums of the Year: 1) The College Dropout
  37. ↑ The ALL-TIME 100 Albums
  38. ↑ XXL: Retrospective: XXL Albums, XXL Magazine, grudzień 2007.
  39. ↑ Music: 10 Best Albums of the '00s
  40. ↑ a b Kanye's Co-Pilot, Jon Brion, Talks About The Making Of Late Registration
  41. ↑ Late Registration at Metacritic base
  42. ↑ Time: Best albums of the year
  43. ↑ The 40 Best Albums of 2005
  44. ↑ New York Pazz and Jop Dean's List
  45. ↑ 1. Kanye West: Best Album of the Year
  46. ↑ Kanye West Blows Up
  47. ↑ Lessons Taught by Grammy
  48. ↑ Column: More than just a rapper
  49. ↑ a b MTVNews.com: All Eyes On Kanye West
  50. ↑ Nas, KRS-1, Kanye & Rakim Lend Verses In Honor Of Nike Air Force 1
  51. ↑ Kanye and Ray West Walk For Water
  52. ↑ Kanye West — Fashion Columnist
  53. ↑ Police, Pumpkins, PSAs: Live Earth New York, Onstage and Backstage
  54. ↑ Kanye Competes With 50, Album Pushed Back To September 11
  55. ↑ 50 Cent Explains Last Week's Blowup, Says 'I Will Be No.1 On September 11'
  56. ↑ a b Kanye Well Ahead Of 50 Cent In First-Day Sales Race
  57. ↑ Readers' Picks the Best of 2007
  58. ↑ The Best, the Worst, the Weirdest
  59. ↑ Kanye West, Amy Winehouse, Foo Fighters, Jay-Z, Justin Score Big Grammy Nominations
  60. ↑ Grammy 2008 Winners List
  61. ↑ Amy Winehouse Wins Big at Grammy Awards
  62. ↑ HipHopDX.com – Hip Hop Album Sales
  63. ↑ Kanye West Returns With 'Coldest Winter' Video
  64. ↑ JAM's top 10 albums of 2008
  65. ↑ Grammy nominees '09
  66. ↑ Grammy snubs: What's next for West and Whitney?
  67. ↑ 52nd Grammy Awards: Nominees
  68. ↑ Grammy 2009 Winners List – Music, Celebrity, Artist News | MTV
  69. ↑ Kanye West Rocks The Democratic National Convention
  70. ↑ Kanye, Fall Out Boy, Kid Rock Raise Roof At 'Be The Change' Youth Ball
  71. ↑ Kanye West wins International Male Solo Artist
  72. ↑ Kanye West Working With 30 Seconds To Mars On New Album
  73. ↑ 30STM’s Jared Leto on Working With Kanye West
  74. ↑ Thirty Seconds To Mars "Hurricane" feat. Kanye West + 2011 tour dates
  75. ↑ Kanye West's Flow is comedy gold on "The Cleveland Show"
  76. ↑ Kanye West Taps Q-Tip, RZA, Pete Rock For New Album
  77. ↑ Rumors : Hip-Hop Rumors:Old School Biggie Rumors! Kanye West and Pete Rock? Alfamega Disses T.I.!
  78. ↑ Kanye West's new album to feature Beyonce and Bon Iver collaborations?
  79. ↑ Kanye West Performs Rousing 'Lost In The World' At Thanksgiving Day Parade
  80. ↑ Kanye West admits he's a douchebag, debuts 'Runaway' to close VMAs
  81. ↑ Kanye West Reveals More Details About 'Runaway' Film
  82. ↑ Twitter / @Kanye West: L.A. Reid who's doing a great job at Def Jam
  83. ↑ Kanye West, Nicki Minaj Score Big Debuts on Billboard 200
  84. ↑ Review: My Beautiful Dark Twisted Fantasy
  85. ↑ Critics' Picks: Billboard's Top 10 Albums of 2010
  86. ↑ Kanye West, My Beautiful Dark Twisted Fantasy – The Top 10 Everything of 2010
  87. ↑ Best of 2010: Albums
  88. ↑ Staff Lists: The Top 50 Albums of 2010
  89. ↑ Rolling Stone's Best Albums of 2010
  90. ↑ Lists: Chris Richards picks his top 10 albums of 2010
  91. ↑ Lists: Allison Stewart picks her top ten albums of 2010
  92. ↑ Pop Top 10, Rick Ross, Kanye West, Taylor Swift and More
  93. ↑ Top 2010 Pop and Jazz – Jason Moran, Kanye West
  94. ↑ Top Pop 2010 – Arcade Fire, Janelle Monáe and More
  95. ↑ The Best Music of 2010
  96. ↑ Pazz & Jop 2010: Albums — All Votes
  97. ↑ Kanye West Wins One for the Douchebags
  98. ↑ Kanye West and Jay-Z Planning Joint Album
  99. ↑ Jay-Z And Kanye West's Watch The Throne Ready For Pre-Order
  100. ↑ Kanye West & Jay-Z Said To Release Five-Song EP, "Watch The Throne"
  101. ↑ a b Jay-Z & Kanye West's 'Throne' Sells 436,000, Debuts at No. 1 on Billboard 200
  102. ↑ http://www.grammy.com/nominees Grammy 2012 Nominees
  103. ↑ The Top 50 Albums of 2013. s. Pitchfork. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  104. ↑ Paul MacInnes: The best albums of 2013: No 1 – Yeezus by Kanye West. 20 grudnia 2013. s. The Guardian. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  105. ↑ Lou Reed — Yeezus Review. s. Genius. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  106. ↑ Jonathan Ringen: 11 Reasons Kanye West's 'Yeezus' Tour Is Actually Incredible. 22 listopada 2013. s. Rolling Stone. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  107. ↑ Kanye West premieres “Only One” featuring Paul McCartney — listen | Consequence of Sound [online], consequenceofsound.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  108. ↑ https://twitter.com/kanyewest/status/560828213732311040
  109. ↑ Rihanna, Kanye West, & Paul McCartney – “FourFiveSeconds” - Stereogum [online], www.stereogum.com [dostęp 2017-11-24].
  110. ↑ Alex Young: R.I.P. SWISH, Kanye West has thankfully decided to change the name of his new album. 27 stycznia 2016. s. Consequence of Sound. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  111. ↑ The Life Of Pablo by Kanye West reviews. s. Any Decent Music. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  112. ↑ Mave McDermott: Why Kanye's 'Famous' video is his most controversial move yet. 1 lipca 2016. s. USA Today. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  113. ↑ James Vincent: Kanye West announces Saint Pablo Tour. 14 czerwca 2016. s. The Verge. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  114. ↑ Alex Young: Kanye West cancels remainder of Saint Pablo Tour. 21 listopada 2016. s. Consequence of Sound. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  115. ↑ Nick Romano: Kanye West says he's writing a philosophy book called Break the Simulation. 14 kwietnia 2018. s. Entertainment Weekly. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  116. ↑ Matthew Strauss: Kanye Announces 2 New Albums, Including Kid Cudi Collaboration. 19 kwietnia 2018. s. Pitchfork. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  117. ↑ Halle Kiefer: Kanye Premieres New Song ‘Ye vs. the People’ Featuring T.I.. 27 kwietnia 2018. s. Vulture. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  118. ↑ Kanye West To Open Chain Of Fatburger Restaurants In Chicago
  119. ↑ The 10 Most Stylish Men in America
  120. ↑ Nike Air Yeezy
  121. ↑ Kanye West To Study Fashion!
  122. ↑ Kanye West Louis Vuitton Shoe Collection Debut Paris Fashion Week Menswear
  123. ↑ KANYE WEST FOR LOUIS VUITTON PRICES CONFIRMED!
  124. ↑ Kanye West launches risqué line of scarf designs inspired by 'banned' album artwork
  125. ↑ a b Kanye West Launches New Line Of High-End Silk Scarves
  126. ↑ a b Street Style Favorite Christene Centenera, Designer Louise Goldin Both Working on Kanye West's Upcoming Collection
  127. ↑ In 'Homecoming' MTV Focuses On Iraq Veterans
  128. ↑ Black History — Biographies — Kanye West
  129. ↑ Kanye, Run-DMC, Outkast, Justin Sound Off On Our Top 10 Hip-Hop Groups
  130. ↑ The Clipse Hint At Kanye West Collabo: Mixtape Monday
  131. ↑ 'Garduation' inspirations
  132. ↑ Dirty Projectors "Stillness is the Move"
  133. ↑ The Fray – "Heartless"
  134. ↑ "Kanye West's Ex-Fiancee Alexis Phifer Talks About Breakup". MTV News. [dostęp 2009-09-18]. (ang.).
  135. ↑ Kanye West and Amber Rose: What REALLY went on between model and Kim Kardashian's husband. mirror.co.uk. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  136. ↑ KANYE WEST CONFIRMS AMBER ROSE BREAK-UP. sohh.com. [dostęp 2010-08-12]. (ang.).
  137. ↑ Brittany Galla: Khloe Kardashian: I Told Kim Kardashian To Date Kanye West "For Years!". usmagazine.com. [dostęp 2013-06-07]. (ang.).
  138. ↑ "Kim Kardashian Explains Why It Took 'So Long' To Date Kanye West". mtv.com. [dostęp 2012-06-21]. (ang.).
  139. ↑ Kim Kardashian urodziła córkę!. plejada.onet.pl. [dostęp 2013-06-16]. (pol.).
  140. ↑ Kimye forever: Kim Kardashian, Kanye West get engaged. cnn.com. [dostęp 2013-10-22]. (ang.).
  141. ↑ Kim Kardashian została żoną po raz trzeci. "Najbardziej ekstrawagancki ślub XXI wieku". tvn24. [dostęp 2014-05-24]. (pol.).
  142. ↑ Ashley Ross: "The Long History Behind Kim and Kanye’s New Baby’s Name".. time.com. [dostęp 2015-12-07]. (ang.).
  143. ↑ a b c d Fire Dept. Called to Donda West's Home
  144. ↑ Donda West's Doctor Expresses 'Condolences'
  145. ↑ Donda West's surgeon faced malpractice suits, records show
  146. ↑ Focus of Kanye West Mom's Death Shifts to Doctor
  147. ↑ CELEBTV.COM DOCUMENT: WEST DOC’S MEDICAL LICENSE QUESTIONED
  148. ↑ Amy Winehouse's Alleged Crack Video Under Investigation; Plus Pink, Paris Hilton, 'American Idol' & More, In For The Record
  149. ↑ Donda West, Kanye's Mother, Died Of Heart Attack: Coroner's Report
  150. ↑ Kanye West's tearful goodbye at mother's funeral
  151. ↑ VIDEO: Kanye West Dedicates Journey's "Don't Stop Believing" to His Mom
  152. ↑ HipHopDX.com – Kanye West Speaks Candidly About Mother, Religion, Rap
  153. ↑ Kanye West: Mom Honored With New Plastic Surgery Law
  154. ↑ a b c Evel Knievel Sues Kanye West
  155. ↑ a b Evel Knievel, Kanye West settle lawsuit
  156. ↑ Kanye West arrested after skirmish at airport
  157. ↑ Kanye West, Bodyguard Arrested At LAX
  158. ↑ West escapes charge over scuffle
  159. ↑ Kanye West's Arraignment In Paparazzi Case Delayed
  160. ↑ Kanye West Arrested After Alleged Tussle With Photographer, Then Cleared
  161. ↑ Latifah Muhammad: Kanye West Reportedly Suffering From Paranoia And Extreme Depression. 26 listopada 2016. s. Vibe. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  162. ↑ Kanye West Says He Had Considered Suicide. 19 października 2010. s. Associated Press. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
  163. ↑ Setlist.fm: Kanye West Concert Setlist at Golden 1 Center, Sacramento, CA, USA on November 19, 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  164. ↑ Alex Young: Kanye West says Jay Z has hitmen: “Please don’t send them at my head”. 20 listopada 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  165. ↑ Joe Coscarelli: Kanye West Cancels the Rest of His ‘Saint Pablo’ Tour. 21 listopada 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  166. ↑ Nicholas Hautman: Kanye West Is Paranoid and Depressed as He Remains Hospitalized: Report. 26 listopada 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  167. ↑ Antoinette Bueno: EXCLUSIVE: Kanye West Still Hospitalized and Undiagnosed, Kim Kardashian Remains 'by His Side 24/7'. 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  168. ↑ Sophie Schillaci: EXCLUSIVE: Kanye West Suffered 'Paranoia' Before Hospitalization, Was 'Unsettled' by Kim Kardashian Robbery. 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  169. ↑ Chloe Melas: Kanye West released from the hospital. 1 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-07]. (ang.).
  170. ↑ NBC KO's Kanye's Bush Bashing
  171. ↑ Kanye West's Torrent of Criticism, Live on NBC
  172. ↑ "UPDATED: Kanye West Criticizes ‘Today’ Show for ‘Brutal’ Interview"
  173. ↑ Kanye West poses as Jesus on cover of 'Rolling Stone'
  174. ↑ George W. Bush Cares About Kanye West's Apology
  175. ↑ Dear Kanye West...
  176. ↑ No, Kanye Should Not Have Apologized to Bush
  177. ↑ West's Bad Behavior: A Short History
  178. ↑ Kanye Has His Sights on Best Album
  179. ↑ Kanye West Unleashes Tirade After Losing at MTV Europe Music Awards
  180. ↑ EMAs Shocker: Kanye Stage Invasion!
  181. ↑ Kanye West Upset at MTV Video Award Loss
  182. ↑ Kanye West Jealous Of Britney Opening The VMAs
  183. ↑ a b c Kanye West Loses It Again, Says He'll 'Never Return To MTV': Report
  184. ↑ a b Kanye West Storms the VMAs Stage During Taylor Swift's Speech
  185. ↑ a b Anger over West's disruption at MTV awards
  186. ↑ Kanye West interrupts Taylor Swift's VMAs moment: What was he thinking?
  187. ↑ 2009 MTV Video Music Awards – Best Female Video
  188. ↑ Kanye West expresses Swift regret on blog and 'The Jay Leno Show'
  189. ↑ Adam Lambert, Donald Trump, Joe Jackson Slam Kanye West's VMA Stunt
  190. ↑ 50 Cent Slams Kanye West For VMA Outburst
  191. ↑ Obama calls Kanye West a jackass
  192. ↑ Obama calls Kanye 'jackass'
  193. ↑ Kanye West's VMA Interruption Gives Birth To Internet Photo Meme
  194. ↑ Kanye West spoils the show at MTV
  195. ↑ Taylor Swift Tells 'The View' Kanye West Hasn't Contacted Her
  196. ↑ Taylor Swift visits 'The View,' accepts Kanye apology
  197. ↑ Kanye calls Taylor Swift after ‘View’ appearance

Linki zewnętrzne

Kanye West
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
DVD
Trasy koncertowe
Filmografia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanye_West&oldid=53339307”