Karabin SAR-80

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SAR-80
Ilustracja
Karabin SAR-80
Państwo

 Singapur

Producent

Chartered Industries of Singapure

Rodzaj

karabin szturmowy

Historia
Prototypy

1978

Produkcja

1980 – druga połowa lat 80. XX wieku

Dane techniczne
Kaliber

5,56 mm

Nabój

5,56 x 45 mm M193

Wymiary
Długość

738 mm (z kolbą złożoną)
970 mm (z kolbą rozłożona/stałą)

Długość lufy

459 mm

Masa
broni

3,51 kg (bez amunicji)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

970 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

600 – 800 strz./min

Singapore Assault Rifle 80 (SAR-80)singapurski karabin szturmowy produkowany przez firmę Chartered Industries of Singapure w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych.

Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

W roku 1972 firma CIS rozpoczęła produkcję karabinu M16A1. Do końca lat osiemdziesiątych wyprodukowano ich około 200 tysięcy. Jednak już w połowie lat siedemdziesiątych podjęto decyzję o opracowaniu innego karabinu. Nową broń miał skonstruować Frank Water ze Sterling Armament Company Ltd. Projektując nowy karabin oparł się on na starszym karabinie AR-18, produkowanym przez firmę Armalite Inc.

Prototypy wykonano w 1978 roku. Testy nowej broni odbywały się w szkole piechoty armii Singapuru. Po wprowadzeniu drobnych poprawek w 1980 roku rozpoczęto produkcję karabinu jako SAR-80 (Singapore Assault Rifle 80). Do połowy lat osiemdziesiątych wyprodukowano ok. 60 tysięcy sztuk tej broni. Karabin był eksportowany w małych ilościach do Sri Lanki, Somali i Chorwacji. W drugiej połowie lat 80. produkcję karabinu SAR-80 zakończono.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Karabin SAR-80 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Tłok gazowy o krótkim ruchu przekazuje energię przez popychacz na suwadło. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (siedem rygli). Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia po lewej stronie broni. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (magazynki zamienne z magazynkami M16). Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przeziernikowego. Kolba z tworzywa sztucznego, stała. Nieliczne egzemplarze posiadają szkieletową kolbę składaną na lewy bok komory zamkowej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ireneusz Chloupek. Tanie, proste, niezawodne. „Komandos”. 1997. nr 7/8(61). s. 63-65. ISSN 0867-8669.