Karabin Springfield M1855

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karabin Springfield M1855
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Springfield Armory (największy)

Rodzaj

muszkiet gwintowany

Historia
Prototypy

1855

Produkcja

1856–1860

Wyprodukowano

60 000

Dane techniczne
Kaliber

14,7 mm

Nabój

.58 Minié

Wymiary
Długość

1422 mm

Długość lufy

1016 mm

Masa
broni

4.1 kg[potrzebny przypis]

Inne
Prędkość pocz. pocisku

290 m/s

Zasięg maks.

nawet 1000 m

Zasięg skuteczny

180 do 270 m

Karabin Springfield M1855 – amerykański regulaminowy karabin o zapłonie kapiszonowym, zaprojektowany przez Springfield Armory.

Lufa o długości 1016 mm posiadała gwint trój-bruzdowy, prawoskrętny. Mimo zasięgu skutecznego wynoszącego nawet 1000 m, celownik ustawiono na odległość 823 m. Najczęściej stosowano w nim kapiszony na papierowej taśmie. Jednakże były one drogie i powolne w produkcji. Wobec tego wojska Unii przyjęły zmodernizowany wariant, M1861, przystosowany do kapiszonów miedzianych z uproszczonymi przyrządami celowniczymi. Ostateczna wersja, wz. 1863, miała także nowy, wzmocniony kurek.

Karabin był używany podczas wojny Yakima[potrzebny przypis] oraz wojny secesyjnej. Podczas tej drugiej podstawową bronią używaną przez obie strony konfliktu. Później karabin został wyparty przez nowsze konstrukcje.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • pod red. Tom Broder: Broń strzelecka od roku 1860 do współczesności. Bremen: MAK, 2010, s. 72-73. ISBN 978-3-939991-73-1.