Karabin Wänzl M1866
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
14 mm |
| Nabój |
14 × 33 mm RF |
| Wymiary | |
| Długość |
1334 mm |
| Długość lufy |
826 mm |
| Masa | |
| broni |
4,31 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
411 m/s |
Wänzl M1866 – austriacki karabin jednostrzałowy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po przegranej wojnie austriacko-pruskiej w 1866 roku sztab armii austriackiej uznał, że podstawową przyczyną klęski było przestarzałe uzbrojenie żołnierzy austriackich. W odróżnieniu od uzbrojonych w odtylcowe karabiny Dreyse, żołnierze austriaccy byli uzbrojeni w odprzodowe karabiny Lorenz M1854 z zamkiem kapiszonowym. Ponieważ karabiny odprzodowe mogły być ładowane tylko w pozycji stojącej Austriacy ponieśli dużo większe straty, niż strzelający z pozycji leżącej żołnierze pruscy.
Jako rozwiązanie tymczasowe postanowiono wprowadzić do uzbrojenia odpowiednio przebudowane karabiny Lorenza. Projekt modernizacji opracował Josef Wänzl. Karabiny Wänzla zostały w latach 70. XIX wieku zastąpione karabinami Werndl M1867.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Karabin Wänzla posiadał zamek obrotowy o osi prostopadłej do osi lufy i kurek zewnętrzny. Po częściowym napięciu kurka należało odchylić zamek do przodu. Obrót powodował odsłonięcie wlotu komory nabojowej. Po wsunięciu naboju i zamknięciu zamka należało napiąć kurek do końca. Po zwolnieniu spustu kurek uderzał w iglicę i powodował wystrzał. Zwolnienie kurka powodowało także wsunięcie do wnętrza zamka bolca ryglującego.
Karabin Wänzla był wyposażony w lufę gwintowaną o czterech bruzdach.
Kolba i łoże drewniane. Celownik ramkowy o nastawach do 800 m.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ilustrowana Encyklopedia, Broń strzelecka XIX wieku, ESPADON 1995, ISBN 83-85489-14-2
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- militaryrifles.com (zdjęcia). militaryrifles.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-22)].