Karabin maszynowy WKM-B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12,7 mm wkm-B
Ilustracja
WKM-B
Państwo

 Polska

Producent

Zakłady Mechaniczne „Tarnów”

Rodzaj

wielkokalibrowy karabin maszynowy

Historia
Prototypy

1999

Produkcja

1999–

Dane techniczne
Kaliber

12,7 mm

Liczba luf

1

Nabój

12,7 × 99 mm NATO

Taśma nabojowa

50 nabojów

Wymiary
Długość

1560 mm

Długość lufy

1100 mm

Masa
karabinu właściwego

25 kg

lufy

9 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

880 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

700–800 strz./min

Zasięg maks.

2200 m

12,7 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy WKM-B – polski wielkokalibrowy karabin maszynowy zaprojektowany w 1999 będący polską modyfikacją radzieckiego wielkokalibrowego karabinu maszynowego NSW. Produkowany jest od 1999 w Zakładach Mechanicznych „Tarnów”.

Nazwa handlowa WKM–UTIOS[1][2].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Karabin maszynowy, jest bronią samoczynną. Zasada działania oparta została o odprowadzanie części gazów prochowych przez boczny otwór lufy, i ruch tłoka gazowego. Zamek jest ryglowany przez przesunięcie w płaszczyźnie poziomej, co powoduje zajście czterech występów ryglowych zamka, za opory ryglowe obsady lufy. Posiada dwupołożeniowy regulator gazowy, strzela z zamka otwartego. Wyrzutnik łusek jest napędzany ruchem suwadła, (łuski wyrzucane są do przodu). Mechanizm uderzeniowy, rolę bijnika pełni suwadło. Mechanizm spustowy przeznaczony tylko do prowadzenie ognia ciągłego. Bezpiecznik nastawny[1].

Karabin jest bronią zasilaną przy pomocy metalowej taśmy segmentowej, z ogniwami otwartymi. Taśma metalowa o pojemności 50 –70 nabojów, jest przechowywana w skrzynkach nabojowych. Zasilany prawo – lub lewostronne, taśma przesuwa się przy odrzucie suwadła.

Lufa broni: szybkowymienna, chłodzona powietrzem, z przewodem lufowym chromowanym. Do lufy przymocowana jest komora gazowa z regulatorem gazowym, jest wyposażona w rękojeść ułatwiającą przenoszenie broni i wymianę lufy[1].

Podstawowe dane taktyczno – techniczne[1][edytuj | edytuj kod]

  • Kaliber broni – 12,7 mm
  • Długość całkowita broni – 1560 mm
  • Długość lufy – 1100 mm
  • Liczba bruzd – 8
  • Skok bruzd – 381 mm
  • Długość linii celowniczej – 1195 mm
  • Masa broni – 25 kg
  • Masa lufy – 9 kg
  • Masa podstawy trójnożnej 6U6 – ok. 55 kg
  • Pojemność skrzynki amunicyjnej – 50 sztuk nabojów, podstawa 6U6 – 70 sztuk nabojów
  • Masa załadowanej skrzynki amunicyjnej – 50 nabojowa; 11,1 kg, 70 nabojowa; 12,5 kg Odległość celowania – 400 m – 2000 m
  • Prędkość początkowa pocisku – 880 m/s
  • Energia początkowa wystrzelonego pocisku – 16 290 J
  • Szybkostrzelność teoretyczna – 700-800 strz./min.
  • Szybkostrzelność praktyczna – do 70 strz./min.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

WKM – B jest bronią maszynową przeznaczoną do zwalczania siły żywej przeciwnika ukrytej za lekkimi osłonami, lekko opancerzonych celów naziemnych, nisko latających celów powietrznych i celów nawodnych, na odległościach do 1500 m oraz celów powietrznych na odległościach do 2000. Może być montowany na różnych podstawach: słupkowej, czołgowej, obrotnicy na włazie pojazdu, trójnożnej uniwersalnej i trójnożnej naziemnej. Korzysta z amunicji 12,7 × 99 mm NATO i może być wykorzystywany we wszystkich strefach klimatycznych i warunkach atmosferycznych oraz oświetleniowych[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d NSW (opisybroni.pl)
  2. 65 lat dostaw uzbrojenia z Tarnowa [online], MILMAG, 3 czerwca 2018 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  3. Wielkokalibrowy Karabin Maszynowy WKM - BM/NSW - UTIOS. Zakłady Mechaniczne „Tarnów”. [dostęp 2020-06-26]. (pol.).