Kardynałowie mianowani w latach 904–985

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista kardynałów udokumentowanych źródłowo w okresie pornokracji (904-964) i później do wstąpienia na tron papieski papieża Jana XV w 985.

Z uwagi na skąpą liczbę materiałów z tamtej epoki, lista ta obejmuje jedynie niewielką część żyjących w tym czasie kardynałów: dwunastu kardynałów biskupów, dwudziestu trzech kardynałów prezbiterów i czternastu kardynałów diakonów.

Katalog jest podzielony na trzy uporządkowane chronologicznie kategorie. W nawiasach podane są okresy, w jakich poszczególni kardynałowie są udokumentowani źródłowo lub czas trwania pontyfikatów tych kardynałów, którzy zostali papieżami:

Kardynałowie biskupi[edytuj | edytuj kod]

  1. Hildebrandus – kardynał biskup Silva Candida (23 maja 905[1])
  2. Leo – kardynał biskup Palestriny (925[2] – 2 lutego 933[3])
  3. Benedictus – kardynał biskup Silva Candida (29 maja 939[4] – 4 lutego 943[5])
  4. Leo – kardynał biskup Velletri (9 stycznia 946[6] – 6 listopada 963[7])
  5. Constantinus – kardynał biskup Porto (maj 958[8])
  6. Sico – kardynał biskup Ostii (6 listopada 963[7] – ekskomunikowany 28 lutego 964[9])
  7. Benedictus – kardynał biskup Porto (6 listopada 963[7] – 26 maja 969[10])
  8. Lunisso – kardynał biskup Labico (6 listopada 963[7] – 2 stycznia 968[11])
  9. Gregorius – kardynał biskup Albano (6 listopada 963[7] – kwiecień 983[12])
  10. Teophylactus – kardynał biskup Palestriny (6 listopada 963[7])
  11. Wido – kardynał biskup Silva Candida (6 listopada 963[7] – 29 grudnia 975[13])
  12. Leo – kardynał biskup Ostii (2 stycznia 968[11] – kwiecień 983[12])

Kardynałowie prezbiterzy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leo – kardynał prezbiter S. Susanna[14], następnie papież Leon VI (czerwiec 928 – styczeń 929)
  2. Stephanus – kardynał prezbiter S. Anastasia[14], następnie papież Stefan VII (styczeń 929 – luty 931)
  3. Johannes – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere[14], następnie papież Jan XI (marzec 931 – styczeń 936)
  4. Leo OSB – kardynał prezbiter S. Sisto[14], następnie papież Leon VII (3 stycznia 936 – 13 lipca 939)
  5. Stephanus – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino[14], następnie papież Stefan VIII (14 lipca 939 – październik 942)
  6. Marinus – kardynał prezbiter S. Ciriaco[14], następnie papież Maryn II (30 października 942 – maj 946)
  7. Stephanus – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  8. Leo – kardynał prezbiter S. Balbina (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  9. Dominicus – kardynał prezbiter S. Anastasia (6 listopada 963[7] – 26 maja 969[10])
  10. Petrus – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  11. Theophylactus – kardynał prezbiter S. Crisogono (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  12. Joannes – kardynał prezbiter S. Susanna (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  13. Petrus – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo (6 listopada 963[7])
  14. Hadrianus – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (6 listopada 963[7])
  15. Joannes – kardynał prezbiter S. Cecilia (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  16. Hadrianus – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  17. Benedictus – kardynał prezbiter S. Sisto (6 listopada 963[7] – 25 grudnia 968[15])
  18. Theophylactus – kardynał prezbiter Ss. IV Coronati (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  19. Stephanus – kardynał prezbiter S. Sabina (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  20. Joannes – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino (26 lutego 964[9])
  21. Crescentius – kardynał prezbiter[16] (26 maja 969[10])
  22. Theophylactus – kardynał prezbiter[17] (26 maja 969[10])
  23. Joannes – kardynał prezbiter S. Vitale[14], następnie papież Jan XV (sierpień 985 – marzec 996)

Kardynałowie diakoni[edytuj | edytuj kod]

  1. Octavianus – kardynał diakon S. Maria in Domnica[14], następnie papież Jan XII (16 grudnia 955 – 14 maja 964)
  2. Joannes – kardynał diakon i archidiakon Świętego Kościoła Rzymskiego (24 grudnia 960[18])
  3. Joannes – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego[19], następnie biskup Narni (8 sierpnia 961[20] – 1 października 965) i papież Jan XIII (1 października 965 – 6 września 972)
  4. Benedictus – kardynał diakon i archidiakon Świętego Kościoła Rzymskiego (6 listopada 963[7] – 26 maja 969[10])
  5. Bonofilius – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (6 listopada 963[7] – 26 lutego 964[9])
  6. Joannes – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (6 listopada 963[7])
  7. Benedictus Grammaticus – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (26 lutego 964[9] – 22 maja 964), następnie papież Benedykt V (22 maja 964 – 23 czerwca 964, zm. 4 lipca 966)
  8. Leo – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (26 maja 969[10])
  9. Bonifatius – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (26 maja 969[10])
  10. Benedictus – kardynał diakon S. Teodoro[14], następnie papież Benedykt VI (19 stycznia 973 – czerwiec 974)
  11. Bonifatius Franco – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego[21], następnie antypapież Bonifacy VII (czerwiec 974 – 20 lipca 985)
  12. Stephanus – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (975[22])
  13. Joannes – kardynał diakon i archidiakon Świętego Kościoła Rzymskiego (7 marca 982[23])
  14. Joannes – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego (kwiecień 983[12])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kehr, s. 25 nr 1.
  2. ↑ Ivan Kuklujević Sakcinski, Codex diplomaticus regni Croatiae, Dalmatiae et Slavoniae, t. 1, Zagrzeb 1874, s. 76–82.
  3. ↑ Regesta Imperii Online. Abh. II, Bd. 5 nr 111. [dostęp 2009-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-17)].
  4. ↑ Kehr, s. 89 nr 14.
  5. ↑ Jaffè, s. 458. Bulla z 21 stycznia 944, także nosząca podpis Benedykta z Silva Candida, jest falsyfikatem, zob. Regesta Imperii Online. Abh. II, Bd. 5 nr 177.
  6. ↑ E. Stevenson, Documeti dell’archivio della cattedrale di Velletri, [w:] Archivio della Società romana di storia patria, nr 12, 1889, s. 73.
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Liudprandi historia Ottonis, MGH SS rer. Germ. 41, s. 165.
  8. ↑ Kehr, s. 89 nr 17.
  9. ↑ a b c d e f g h i j k l m MGH Const. 1, s. 532–535.
  10. ↑ a b c d e f g Migne, vol. 135, col. 976-979.
  11. ↑ a b Regesta Imperii. Abt. II, Bd. 5 nr 434 i 437.
  12. ↑ a b c Kehr, s. 90 nr 22; Migne, vol. 137 col. 346-349.
  13. ↑ Jaffè, s. 480.
  14. ↑ a b c d e f g h i Memorials of Saint Dunstan, red. W. Stubbs, Londyn 1874, s. 391 przyp. 1 (tzw. Katalog Sigeryka).
  15. ↑ Gesta archiepscoporum Magdeburgensium, MGH SS XIV, s. 382.
  16. ↑ Jego kościół tytularny nie jest znany.
  17. ↑ Jego kościół tytularny nie jest znany Być może jest identyczny z kardynałem Teofilaktem z S. Crisogono lub kardynałem Teofilaktem z SS. IV Coronati (obaj poświadczeni jako uczestnicy synodów rzymskich w listopadzie 963 i lutym 964).
  18. ↑ Jaffé, s. 465.
  19. ↑ Regesta Imperii Online. Abh. II, Bd. 5 nr 386. [dostęp 2009-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-17)].
  20. ↑ Gerhard Schwartz: Die Besetzung der Bistümern Reichsitaliens unter den sächsischen und salischen Kaisern mit den Listen der Bischöfe 951-1122, Verlag von B. G. Teubner in Leipzig und Berlin 1913, s. 284–285.
  21. ↑ Jaffé, s. 478; BBKL.
  22. ↑ Regesta Imperii Online. Abh. II, Bd. 5 nr 543. [dostęp 2009-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-17)].
  23. ↑ P. Fedele: Tabularium S. Mariae Novae, [w:] Archivio della Società romana di storia patria, nr 23, 1900, s. 181–182; por. Rudolf Hüls: Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag, Tybinga 1977, s. 20.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Promocje kardynalskie
Do XI wieku
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kardynałowie_mianowani_w_latach_904–985&oldid=68314281”