Karel Husárek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karel Husárek
ilustracja
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1893
Čehovice (okres Prościejów), Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1972
Praga, Czechosłowacja

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czechosłowacka

Jednostki

Korpus Czechosłowacki

Stanowiska

d-ca wojsk saperskich w Bratysławie, minister prac publicznych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

tłumacz jęz. rosyjskiego

Odznaczenia
Order Lwa Białego I Klasy (Czechy) Order Sokoła (Czechosłowacja) Krzyż Wojenny Czechosłowacki (trzykrotnie) Czechosłowacki Medal Rewolucyjny Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja) Wielki Oficer Orderu Korony Jugosłowiańskiej Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie)

Karel Husárek (ur. 31 stycznia 1893 w Čehovicach, zm. 26 lipca 1972 w Pradze) – czeski generał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po egzaminie dojrzałości w szkole realnej w Prościejówie studiował inżynierię budowlaną na politechnice czeskiej w Brnie.

W czasach I wojny światowej oficer Korpusu Czechosłowackiego w Rosji, gdzie był np. członkiem sztabu armii syberyjskiej (1918-20).

W latach 1920-24 dowódca pułku minierskiego i po studiach na Wyższej Szkole Wojskowej w Paryżu (1924-27) posuwał się w górę po drabinie kariery – naczelnik sztabu Dowództwa Wojsk Lądowych w Bratysławie (1927-31), dowódca wojsk saperskich w Bratysławie (1931-32), pierwszy zastępca naczelnika, ew. podnaczelnika Sztabu Głównego Wojska Czechosłowackiego (1933-38). Od 1932 generał brygady i od 1935 r. generał dywizji. W 1938 r. dyrektor granicznych prac fortyfikacyjnych. Od 4 października do 1 grudnia 1938 r. minister prac publicznych w drugim rządzie gen. Syrovego. Także uczestnik rozmów w sprawie granic między Czechosłowacją i Niemcami po konferencji w Monachium.

W czasach okupacji niemieckiej najpierw dyrektor filii Škoda-Werke w Dubnici nad Váhom (1939-41) i potem pracował w praskiej centrali tej samej firmy.

Po wojnie oskarżony o kolaborację z Niemcami, ponieważ działał w niemieckim przemyśle wojennym, ale przed sądem ludowym został uwolniony od wszystkich zarzutów.

Po komunistycznym zamachu stanu w lutym 1948 r. prześladowany. Od lat 50. tłumaczył z rosyjskiego dla Państwowego Wydawnictwa Literatury Technicznej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Seznam vyznamenaných [online], Pražský hrad [dostęp 2022-01-05] (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]