Karl-Heinz Rux
 SS-Obersturmbannführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
dowódca Einsatzkommando 2/II |
Karl-Heinz Rux (ur. 3 września 1907 w Bydgoszczy, zm. 8 maja 1945 w Bledzie) – niemiecki prawnik, SS-Obersturmbannführer (podpułkownik) oraz funkcjonariusz Gestapo[1]. W 1939 roku był dowódcą Einsatzkommando 2/II, które podlegało Einsatzgruppe II pod dowództwem SS-Obersturmbannführera Emanuela Schäfera działającej przy 10 Armii). Później organizował placówki gestapo w Bydgoszczy, Toruniu i Tucholi. Jako szef bydgoskiego gestapo był w maju 1941 r. odpowiedzialny za śmierć 30 Polaków, członków konspiracyjnej organizacji „SSS”[2]. W 1942 r. awansował na stopień SS-Obersturmbannführera, a w następnym roku przeniesiono go służbowo do Grudziądza.
W 1944 r. został oddelegowany do okupowanej Jugosławii, gdzie brał udział w zwalczaniu partyzantki. W czasie jednej z akcji został ranny. Pod koniec wojny trafił do brytyjskiej niewoli. Z obawy, że zostanie przekazany jugosłowiańskim partyzantom, popełnił w dniu 8 maja 1945 r. samobójstwo.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rux als Leiter der Staatspolizeistelle Bromberg
- ↑ „Gazeta Pomorska” z dnia 17 maja 2012, artykuł pod tytułem Niewyjaśniona zbrodnia, I strona dodatku „Album Bydgoski”
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jochen Böhler, Klaus-Michael Mallmann, Jürgen Matthäus, Einsatzgruppen w Polsce, Ewa Ziegler-Brodnicka (tłum.), Warszawa: Bellona, 2009, ISBN 978-83-11-11588-0, OCLC 750967085.
- Ernst Klee, Das Personenlexikon zum Dritten Reich, wyd. Aktualisierte Ausg, Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch, 2005, ISBN 3-596-16048-0, OCLC 70913054.
- Helge Dvorak: Biographisches Handbuch der Deutschen Burschenschaft. Bd.I Teil 5, Heidelberg 1999