Karl Lehmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez EmausBot (dyskusja | edycje) o 04:30, 20 kwi 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Karl Lehmann
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego State in fide
Trwajcie silni w wierze
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1936
Sigmaringen

Data śmierci

11 marca 2018

Biskup Moguncji
Okres sprawowania

od 1983

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

10 października 1963

Nominacja biskupia

21 czerwca 1983
biskup Moguncji

Sakra biskupia

2 października 1983

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Leone I

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Medal za Zasługi dla Badenii-Wirtembergii Order Zasługi Nadrenii-Palatynatu Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 października 1983

Konsekrator

Hermann Volk

Współkonsekratorzy

Oskar Saier
Wolfgang Rolly

Karl Lehmann (ur. 16 maja 1936 w Sigmaringen) – niemiecki duchowny katolicki, biskup Moguncji (Mainz), kardynał.

Studiował w seminarium we Fryburgu Bryzgowijskim, przyjął święcenia kapłańskie 10 października 1963 w Rzymie. Obronił doktoraty z filozofii i teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Był profesorem teologii dogmatycznej w Moguncji oraz teologii dogmatycznej i ekumenicznej we Fryburgu. W marcu 1979 otrzymał tytuł papieskiego prałata honorowego.

21 czerwca 1983 został mianowany biskupem Moguncji, przyjął sakrę 2 października 1983 z rąk odchodzącego zwierzchnika diecezji, kardynała Hermanna Volka. W 1985 został wybrany na wiceprzewodniczącego, a w 1987 na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec. W styczniu 2008 roku zapowiedział, że rezygnuje ze stanowiska przewodniczącego episkopatu, którego pracami kierował nieprzerwanie od prawie 21 lat; w latach 1993-2001 był także wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Episkopatów Europy. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w dwóch sesjach specjalnych, poświęconych Kościołowi europejskiemu (1991 i 1999, na sesji w 1991 pełnił funkcję specjalnego sekretarza).

W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Leone I.

24 stycznia 2002 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego[1].

  1. Doktorzy Honoris Causa UO. [dostęp 16 lutego 2011].

Linki zewnętrzne