Karol Euzebiusz Liechtenstein
| |
| |
| Książę tytularny Liechtensteinu | |
| Okres |
od 12 lutego 1627[a] |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Książę opawski | |
| Okres |
od 12 lutego 1627[a] |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Książę karniowski | |
| Okres |
od 12 lutego 1627[a] |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1611 |
| Data i miejsce śmierci |
5 kwietnia 1684 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Eleonora Maria Rozalia, Anna Maria, Maria Teresa, Joanna Beatrycze, Franciszek Dominik Euzebiusz, Karol Józef, Franciszek Euzebiusz Wacław, Jan Adam I |
Karol Euzebiusz I Liechtenstein, niem. Karl Eusebius I von Liechtenstein (ur. 11 kwietnia 1611 r., zm. 5 kwietnia 1684 r. w Kostelcu nad Černymi Lasy) – książę opawski i karniowski, syn Karola I, członek rodu Liechtensteinów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1611 roku, jako pierworodny syn księcia Karola I Liechtensteina[1][2]. Dzieciństwo spędził w Wiedniu, a od 1622 roku przebywał w zamku Eisgrub (dzisiejsze Lednice)[1]. Po śmierci ojca odziedziczył po nim wszystkie tytuły (zgodnie z przyjętym w 1606 roku dziedziczeniem na zasadzie primogenitury), jednak był niepełnoletni (kiedy zmarł Karol I, książę miał 16 lat), wobec czego władzę sprawował wuj Karola Euzebiusza i młodszy brat Karola I – Maksymilian I Liechtenstein[1]. W tym czasie młody książę odbywał kilkuletnią podróż po Austrii wraz ze swoim kuzynem. Władzę w księstwach: opawskim i karniowskim, a także całą resztą ojcowizny od wuja przejął całkowicie w 1632 roku, kiedy powrócił z eskapady[1].
W latach 1639-1641 pełnił funkcję starosty Śląska[1][2]. Majątek Liechtensteinów znacznie ucierpiał podczas wojny trzydziestoletniej, a Karol Euzebiusz skupiał się na jego odbudowie[1][2]. Długi austriackiego rodu wynikały z odszkodowań, które sąd przyznawał w związku z nielegalnymi przejęciami ziem w Czechach przez Karola I. Ostateczne roszczenia wyniosły 1,7 mln guldenów[1][2].
Cały dług udało się spłacić po długich procesach, które zakończyły się ostatecznie w 1665 roku[1]. Resztę życia książę poświęcił na inwestycję w dzieła sztuki i stworzył podwaliny pod słynne kolekcje dzieł sztuki, których właścicielem są do dziś Liechtensteinowie[1][2]. Mimo spłacenia długów wojennych, ród Liechtensteinów znów się zadłużył i gdy po śmierci Karola Euzebiusza, władzę przejmował jego pierworodny syn Jan Adam I, musiał on spłacić dług wysokości 800 000 guldenów[3].
Karol Euzebiusz miał ośmioro dzieci ze swoją żoną Joanną Beatrycze von Dietrichstein-Nikolsburg, z którą miał jedenaścioro dzieci, w tym jednego syna, który dożył jego śmierci i przejął po nim majątek wraz z tytułami – Jan Adam I Andrzej[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Do 1632 roku z powodu jego nieletniości majątkiem zarządzał jego stryj - Maksymilian I Liechtenstein
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Liechtenstein, Karl Eusebius von – Historisches Lexikon [online], historisches-lexikon.li [dostęp 2021-02-11] (niem.).
- ↑ a b c d e Biografien der Fürsten und Fürstinnen [online], LGT Group [dostęp 2021-02-11].
- ↑ Liechtenstein, Johann Adam I. Andreas von – Historisches Lexikon [online], historisches-lexikon.li [dostęp 2021-02-11] (niem.).
| Książęta tytularni Liechtenstein |
|
|---|---|
| Władcy Księstwa Liechtensteinu |
|
