Karpatka (Karkonosze)
Na mapach: 
50°46′39″N 15°44′57″E/50,777500 15,749167
50°46′39″N 15°44′57″E/50,777500 15,749167
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
727[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°46′39″N 15°44′57″E/50,777500 15,749167
| |
Karpatka (niem. Heidelberg, 727 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach w obrębie Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego.
Wzniesienie znajduje się we wschodniej części Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego, w Karpaczu, pomiędzy jego centrum, Karpaczem Górnym a Płóczkami[2]. Na zachodzie łączy się z Saneczkową[1]. Od północy opływa je Dziki Potok, a od południa Łomnica[1].
Zbudowane jest z granitu karkonoskiego i zalesione[1]. W XVII wieku poszukiwano tu złóż srebra[2]. Na północnym zboczu znajdowały się trzy sztolnie, które były eksploatowane do 1720 roku[1].
Pod szczytem i na południowych zboczach znajdują się liczne skałki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 99. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ a b Karpatka. [w:] Karpacz.net [on-line]. [dostęp 2017-12-29].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.