Zaopatrzenie kartkowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Julo (dyskusja | edycje) o 10:35, 9 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kartka na chleb w Warszawie z 1917
Niemiecka kartka żywnościowa z okresu III Rzeszy
Amerykańskie kartki na benzynę wydrukowane podczas kryzysu naftowego w 1973 przez rząd USA, które jednak ostatecznie nie zostały wprowadzone do obiegu

Kartki – bony bądź kupony uprawniające do nabycia określonych towarów w gospodarkach, w których obowiązuje reglamentacja towarów.

Opis

W zależności od wariantu tzw. kartki umożliwiają bezpłatne nabywanie towarów, nabywanie ich po preferencyjnych cenach lub po cenach urzędowych.

System kartkowy funkcjonuje zwykle w okresie silnych niedoborów żywności spowodowanych wojną, klęskami żywiołowymi lub perturbacjami politycznymi i ma na celu zapewnienie wszystkim przynajmniej minimalnych racji żywnościowych.

Kartki stosowane były praktycznie we wszystkich krajach Europy w czasie trwania i tuż po II wojnie światowej (najczęściej na zakup żywności i paliwa), ale w większości krajów wkrótce zostały wycofane.

System kartkowy obecnie obowiązuje jeszcze na Kubie i w Korei Północnej.

System Reglamentacji w PRL

 Osobny artykuł: Reglamentacja towarów w PRL.

W Polsce kartki wprowadzono ponownie (tzn. po zakończeniu w 1953 r. powojennego okresu ich obowiązywania) w sierpniu 1976 – na zakup cukru.

Od roku 1981, wobec coraz wyraźniejszych niedoborów na rynku, wprowadzano coraz więcej ograniczeń i poszerzano zakres reglamentacji. Najpierw, oprócz funkcjonujących już pięć lat kartek na zakup cukru, wprowadzono kartki uprawniające do zakupu mięsa, potem reglamentacją objęto jeszcze masło, kaszę, ryż, mąkę, następnie olej, mydło, proszki do prania, słodycze, papierosy, alkohol, benzynę itd.

Kartki na artykuły codziennego użytku w Polsce ostatecznie wycofał rząd Mieczysława Rakowskiego. Ostatnim towarem reglamentowanym było mięso – kartki obowiązywały do końca lipca 1989 r., jednakże w ostatnich miesiącach legalnie dostępne było tzw. mięso z uboju gospodarczego, w praktyce nieznacznie tylko droższe od mięsa reglamentowanego.

Reprodukcje pierwszych polskich kartek na cukier trafiły jeszcze w 1976 roku na plakaty prawicowych konkurentów szwedzkich socjaldemokratów jako argument przeciw rządom lewicy. Na plakacie tym pod wizerunkiem polskiej kartki było pytanie: "Czy chcesz tego w Szwecji?"

Zobacz też

Linki zewnętrzne