Starostowie małogoscy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:29, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Herb Małogoszcza

Kasztelanowie i starostowie małogoscy od XIII wieku do czasów wojen napoleońskich. Wzmianki o pierwszych kasztelanach małogoskich pochodzą z XIII wieku. Około roku 1243 wcielono kasztelanię małogoską do ziemi sandomierskiej. Około połowy XIV wieku, z chwilą przeniesienia władz administracyjnych do Chęcin Małogoszcz utracił swą rangę i aż do roku 1796 wchodził w skład powiatu chęcińskiego, będąc siedzibą starostwa niegrodowego. Pierwszym starostą małogoskim był późniejszy miecznik krakowski Zyndram z Maszkowic herbu Słońce. Rezydencja starosty małogoskiego niegrodowego znajdowała się w Cieślach[1]. Około 1638 roku starosta małogoski Samuel z Brzezia Lanckoroński wzniósł nowy dwór i utrzymywał w Cieślach chorągiew jazdy[2].

Kasztelanowie
Starostowie[7]

Przypisy

  1. ↑ SPPP, t.II, nr 787
  2. ↑ Kasper Niesiecki, t.III, s.28
  3. ↑ Daty są datami sprawowania urzędu przez te osoby
  4. ↑ Mikołaj był synem komesa Chociemira z rodu Zadorów. W latach 1243-1263 piastował kolejno urzędy kasztelana bieckiego, kasztelana lubelskiego i kasztelana małogojskiego. Por. S. Cynarski, Dzieje rodu Lanckorońskich z Brzezia, PWN, Warszawa-Kraków 1996, s. 33
  5. ↑ Daty wystawienia Mikołaja Róży na urzędzie kasztelana małogoskiego pokrywają się z okresem, kiedy z tymże tytułem wymieniony był Zbigniew Bąk z Bąkowej Góry
  6. ↑ Nominację na kasztelana małogoskiego wystawiono z datą 9 października 1603. Urzędu tego J. Zb. Ossoliński nie zdążył zapewne objąć, gdyż już 26 listopada tego roku został mianowany kasztelanem żarnowskim. Por. Polski Słownik Biograficzny, tom XXIV, s. 429
  7. ↑ Por. E. Kosik, Starostwo niegrodowe małogoskie od XV do końca XVIII, "Studia Historyczne", R. 19, 1976, z.4, s. 520 i nn.
  8. ↑ Stanisław Lanckoroński, syn Samuela, starostwo małogoskie otrzymał dzięki cesji matki. W 1624 Samuel Lanckoroński otrzymał dla swej żony, Zofii Firlej z Dąbrowicy, prawo wspólności na starostwie małogoskim. Por. S. Cynarski, Dzieje rodu Lanckorońskich z Brzezia, PWN, Warszawa-Kraków 1996, s. 165; E. Kosik, Starostwo niegrodowe małogoskie od XV do końca XVIII, "Studia Historyczne", R. 19, 1976, z.4, s. 522
  9. ↑ Epitafium Józefata Szaniawskiego, wykonane z czarnego marmuru znajduje się w kościele pw. św. Stanisława w Sobkowie. Ma ono formę barokowego kartusza z herbem Junosza.

Warto przeczytać

  • Cz. Hadamik, D. Kalina, E. Traczyński, Miasto i Gmina Małogoszcz, Kielce 2006.
  • Michał Rawita-Witanowski Dawny powiat chęciński, Kielce 2002.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Starostowie_małogoscy&oldid=51760283”