Katastrofa lotu American Airlines 587

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lot American Airlines 587
Ilustracja
Miejsce zdarzenia
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Nowy Jork

Data

12 listopada 2001

Godzina

9:16 czasu lokalnego
15:16 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Błąd pilota

Ofiary śmiertelne

265 osób
(w tym 5 osób na ziemi)

Ranni

1 osoba

Statek powietrzny
Typ

Airbus A300-605R

Użytkownik

American Airlines

Numer

N14053

Start

Stany Zjednoczone Nowy Jork

Cel lotu

Dominikana Santo Domingo

Numer lotu

587

Liczba pasażerów

251 osób

Liczba załogi

9 osób

Położenie na mapie Nowego Jorku
Mapa konturowa Nowego Jorku, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie stanu Nowy Jork
Mapa konturowa stanu Nowy Jork, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia40°34′38″N 73°51′02″W/40,577222 -73,850556

Katastrofa lotu American Airlines nr 587 – czwarty pod względem liczby ofiar wypadek lotniczy w Stanach Zjednoczonych, który wydarzył się 12 listopada 2001 roku, dwa miesiące po zamachach na World Trade Center. Airbus A300B4-605R linii American Airlines, podczas rejsu z Nowego Jorku do Dominikany, rozbił się w dzielnicy Nowego Jorku – Queens.

Przed startem[edytuj | edytuj kod]

Start samolotu z 251 pasażerami i 9 osobami załogi zaplanowany był na godzinę 08:00, jednak odprawa podróżnych przy bramce nr 22 – z powodu wzmożonych kontroli po zamachach z 11 września – znacznie wydłużyła postój maszyny. Krótko po tym, jak o 08:38 zamknięto bramkę, samolot zaczął wytaczać się na miejsce kołowania. Załoga miała za zadanie kołować po pasie 31L, tuż za Boeingiem 747 japońskiego towarzystwa JAL – rejs nr 047 do Tokio.

Start i przebieg[edytuj | edytuj kod]

Minutę po otrzymaniu pozwolenia na start – o 09:12 – maszyna oderwała się od pasa startowego kierując w lewo – nad Jamaica Bay. Jednocześnie załoga rejsu nr 587 otrzymała ostrzeżenie o możliwych turbulencjach wywołanych przez startującego Boeinga.

O 09:13:27 załoga rejsu nr 587 otrzymała pozwolenie na start. Minutę i 45 sekund po starcie Boeinga 747 do Tokio, Airbus zaczął się rozpędzać. O 09:14:34 piloci schowali koła podwozia. Chwilę później załoga otrzymała dalsze wskazówki dotyczące wznoszenia i kwadrans po dziewiątej przekazali kontrolerowi ARTC (Air Route Traffic Center Controller), że wznoszą się z wysokości 400 metrów na 1500 metrów. W odpowiedzi otrzymali pozwolenie na wznoszenie do 3950 m ze skrętem w lewo.

Wypadek[edytuj | edytuj kod]

W tym momencie pojawiły się pierwsze kłopoty. Uwagę pilotów zwrócił krótki pisk, a następnie klekotanie. Były to najprawdopodobniej skutki turbulencji, o których ostrzegali kontrolerzy. Piętnaście sekund później maszyna zaczęła schodzić z kursu w prawo. Załoga podjęła działania, aby temu przeciwdziałać.

Doszło jednak do niekontrolowanego zejścia samolotu z wysokości 760 m. Zaistniałe podczas wypadku przeciążenia wyrwały w locie statecznik pionowy oraz oba silniki, które płonąc upadły w odległości 300 metrów od siebie. Jeden runął na skrzyżowanie przy zbiegu ulic: Beach 129 i Alei Newport; drugi spadł do przybrzeżnych wód. Samolot runął na kwartały domków jednorodzinnych Belle Harbor, w dzielnicy Queens, rujnując pięć domów przy Beach 131th Street. Rejestratory parametrów lotu zatrzymały się w godzinie 09:16:15. Zginęli wszyscy pasażerowie samolotu i załoga. Na ziemi zginęło 5 osób.

W momencie uderzenia o ziemię wybuchł pożar ogarniający okolicę. W samym punkcie uderzenia powstało płonące rumowisko. Większość dróg do rejonu wypadku zablokowano. Na miejsce przybyło kilkadziesiąt wozów straży pożarnej.

Niemalże natychmiast pojawiły się pogłoski o kolejnym akcie terroryzmu. Zamknięto tunele, mosty i wstrzymano ruch lotniczy nad metropolią.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ tragedia wydarzyła się 2 miesiące po zamachach na World Trade Center, pierwsze podejrzenia padły na kolejny atak terrorystów, jednak po odnalezieniu czarnych skrzynek NTSB wykluczyło tę możliwość. Jak wynikało z zapisu u rejestratora rozmów w kokpicie, pilot samolotu na krótko przed niekontrolowanym opadaniem wykonał pięć przeciwległych ruchów sterem kierunku skutkiem czego doszło do oderwania całego statecznika pionowego (odnaleziono go w oceanie). To z kolei doprowadziło do utraty sterowności i wypadku.

Śledztwo prowadzone przez „Krajową Radę Bezpieczeństwa Transportu” ujawniło słabość w szkoleniu pilotów linii American Airlines. Drugi pilot postępował zgodnie z jedną z symulacji szkoleniowych – wychodzeniu z turbulencji. Zalecano w niej zdecydowane używanie sterów w celu złagodzenia skutków turbulencji, nawet tych niegroźnych. Planując takie szkolenie, nie zwrócono uwagi na przeciążenia konstrukcji samolotu wywołane zdecydowanymi manewrami, mogące doprowadzić do nadwerężenia mocowania statecznika i steru w powietrzu, a w konsekwencji utraty statecznika i do wypadku samolotu.

Obywatelstwo ofiar[edytuj | edytuj kod]

Fragment wraku samolotu
Kraj Pasażerowie Załoga Razem
 Stany Zjednoczone 176 9 185
 Dominikana 68 68
 Tajwan 3 3
 Francja 1 1
 Haiti 1 1
 Izrael 1 1
 Wielka Brytania 1 1
Razem 251 9 260

Samolot[edytuj | edytuj kod]

Airbus A-300B4-605R o numerze rejestracyjnym N14053, swój pierwszy lot wykonał 9 grudnia 1987 roku. Do dnia wypadku spędził w powietrzu 37 550 godzin.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]