Katedra św. Juliana w Maceracie
| katedra | |||||||
 Duomo w Maceracie, 2010 | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia |
parafia katedralna | ||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||
 43°18′02,63″N 13°27′24,70″E/43,300731 13,456861
| |||||||
Katedra św. Juliana w Maceracie (wł. Duomo di S. Giuliano di Macerata) − zbudowana w latach 1771−1790, siedziba biskupia włoskiej diecezji Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obecna świątynia neoklasycystyczna została wzniesiona w miejscu, w którym tradycja od X w. lokalizowała siedzibę parafii św. Juliana w Maceracie (wł. Pieve di San Giuliano). Autorem projektu był architekt Cosimo Morelli[1].
Poprzednie dwie świątynie były budowane i konsekrowane w latach 1022 (Pieve di San Giuliano) oraz 1422.
Na terenie świątyni przechowywane są relikwie ramienia św. Juliana, patrona miasta, oraz korporał splamiony według tradycji krwią Chrystusa w czasie cudu eucharystycznego, który miał mieć miejsce w Maceracie 25 kwietnia 1356. W związku z tym wydarzeniem wprowadzono w Kościele katolickim praktykę nabożeństwa czterdziestogodzinnego (po roku 1556[2])[3].
W katedrze pochowany jest jeden z poprzednich biskupów Maceraty − św. Wincenty Maria Strambi[4].
Katedra znajduje się na Piazza san Vincenzo Maria Strambi[5].
Przy katedrze działa chór Cappella Musicale della Cattedrale di Macerata[6].
Budowla[edytuj | edytuj kod]
Niedokończona fasada posiada dzwonnicę w stylu gotyckim z XV w., przypisywaną Marinowi z Marco Cedrino. Katedrę wzniesiono na planie krzyża łacińskiego. Posiada trzy nawy. W dolnym kościele znajdują się trzy kaplice dedykowane św. Marii Magdalenie, Madonnie z Loreto oraz Najświętszemu Sakramentowi[7].
Sztuka sakralna[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze kościoła posiada wystrój według projektu Cosimo Morellego. Budowniczem udało się uzyskać efekt obszerności i jasności wnętrza. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Krzysztofa Unterbergera z 1786 przedstawiający św. Juliana wzywającego wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem w czasie zarazy.
W bocznych kaplicach znajdują się inne dzieła sztuki sakralnej. M.in. w drugiej kaplicy po prawej stronie umieszczono obraz Madonna ze świętymi z 1600. W transepcie po prawej stronie znajduje się mozaika przedstawiająca św. Michała Archanioła z 1628. Inni artyści renesansowi i późniejsi, których dzieła stanowią wystrój katedry to: Andrea Boscoli, Giovanni Baglione, Vincenzo Martini, Antonio Piani, Fedele Bianchini, Ciro Pavisa, Silvio Galimberti, Filippo Bellini oraz Allegretto Nuzi[1].
W zakrystii przechowywane są dzieła takich malarzy, jak: Allegretto Nuzi, Vincenzo Pagani, Gaspare Gasparrini, Sforza Compagnoni, Filippo Bellini, Andrea Sacchi oraz Francesco Mancini[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Antonio di Geronimo (pod redakcją): Macerata. Piccoli itinerari. Macerata: Regione Marche, 2009, s. 84-89.
- ↑ Miracolo Eucaristico di Macerata Italia, 1356. www.therealpresence.org, 2006. [dostęp 2010-04-06]. (wł.).
- ↑ Miracolo Eucaristico di Macerata Italia (1356). www.childrenoftheeucharist-waf.org, 2007-07-26. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-06)]. (wł.).
- ↑ a b La Cattedrale di Macerata. www.cmdcm.it. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-20)]. (wł.).
- ↑ Cattedrale. www.comune.macerata.it, 2010-01-08. [dostęp 2010-04-06]. (wł.).
- ↑ Curriculum. www.cmdcm.it. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-20)]. (wł.).
- ↑ Cattedrale - Macerata. www.imonumenti.it, 2006. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (wł.).