Kazimierz Łodziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Łodziński
Markiz, Kapsiut
Data urodzenia

28 sierpnia 1922

Data i miejsce śmierci

8 lipca 2011
Warszawa

Zawód, zajęcie

chirurg

Tytuł naukowy

profesor doktor habilitowany nauk medycznych

Odznaczenia
Krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych

Kazimierz Łodziński ps. „Markiz”, „Kapsiut” (ur. 28 sierpnia 1922, zm. 8 lipca 2011) – profesor zwyczajny, doktor habilitowany nauk medycznych, chirurg, sierżant podchorąży Armii Krajowej, żołnierz batalionu „Zośka”. Był ostatnim żyjącym uczestnikiem Akcji pod Arsenałem[1].

Lata młodzieńcze[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego Łodzińskiego, sanitariusza w wojnie polsko-bolszewickiej, farmaceuty, który zginął w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Od 1934 należał do 80. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Jędrzeja Śniadeckiego (później im. Bolesława Chrobrego) przy ul. Śniadeckich.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1939 był w 36 pułku piechoty, później w Samodzielnej Grupie Operacyjnej „Polesie” pod dowództwem gen. Kleeberga. Ranny pod Kockiem przedostał się do Warszawy. Wszedł do organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Studiował medycynę w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr Jana Zaorskiego.
Należał do Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Brał udział w akcjach:

Był w 1. drużynie Jerzego Gawina w III plutonie „Felek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Nie brał udziału w powstaniu warszawskim. Nie dotarł na koncentrację przed Godziną „W” z powodu rany, którą odniósł na bazie leśnej.

Losy powojenne[edytuj | edytuj kod]

W 1947 objął funkcję zreaktywowanej po wojnie 80 WDH im. Bolesława Chrobrego.

Po wojnie ceniony chirurg. Był ordynatorem Kliniki Chirurgii Dziecięcej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.

Przewodniczący Komitetu Opieki nad Mogiłami „Zośkowców”.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, w kwaterze Panteonu Żołnierzy Polski Walczącej[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4] oraz Jubileuszowym Medalem im. Tytusa Chałubińskiego z rąk rektora Akademii Medycznej w Warszawie[5] (za osiągnięcia w dziedzinie chirurgii).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zob. Stanisław Broniewski: Akcja pod Arsenałem.... s. 157–158.
  2. Groby uczestników słynnych akcji AK i polskich bohaterów "Wielkiej ucieczki" [online], www.se.pl [dostęp 2022-09-14].
  3. Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski [zarchiwizowane 2012-07-18].
  4. Odznaczenia z okazji 60. rocznicy Akcji pod Arsenałem. [dostęp 2011-01-06].
  5. 30 rocznica śmierci Profesora Jana Kossakowskiego. [w:] Warszawski Uniwersytet Medyczny [on-line]. wum.edu.pl, 18.02.2006. [dostęp 2013-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-01)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.
  • Barbara Wachowicz: Wierna rzeka harcerstwa. Tom III. Rudy, Alek, Zośka. Gawęda o bohaterach „Kamieni na szaniec”. Oficyna Wydawnicza „Rytm” = miejsce = Warszawa, 2003. ISBN 83-88794-95-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]