Kazimierz Dobrostański

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Dobrostański
Ilustracja
major administracji major administracji
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1898
Ruda

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa (Kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Kazimierz Alojzy Dobrostański[1] (ur. 19 kwietnia 1898 w Rudzie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – major administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Alojzego i Herminy z Köhlerów. Uczył się w szkole realnej w Żywcu. Należał do Związku Strzeleckiego w Turce. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w batalionie uzupełniającym, a 19 września 1914 odkomenderowany do służby w artylerii (późniejszy 1 pułk ułanów Legionów Polskich). Służył w 1 pułku artylerii w składzie I Brygady. Uczestniczył w walkach na froncie karpackim, bukowińskim i wołyńskim. 24 grudnia 1916 otrzymał awans na ogniomistrza. 16 lutego 1918 dostał się do niewoli austriackiej pod Rarańczą, był osadzony w Huszt, po czym wcielony do armii c. i k.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i zgłosił się do Kadry Artylerii w Krakowie. Miesiąc później, 10 grudnia 1918 delegowany do Centralnego Urzędu Gospodarczego w Warszawie. Został awansowany do stopnia podporucznika od 15 lipca 1919. Od 1922 do 1926 pracował w Departamencie Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Od 1926 do 1929 pracował w Gabinecie Wojskowym Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W 1927 był jednym z założycieli sekcji tenisowej klubu sportowego CWKS Legia Warszawa[2][3]. W stopniu kapitana w 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Administracji, Dział Gospodarczy, z lokatą 6. Od 1929 zasiadł w zarządzie Składu Materiałów Intendentury nr 1. Został absolwentem Wyższej Szkoły Wojennej w 1931 (X Kurs Normalny 1929–1931). Awansowany do stopnia majora. Był związany z Mielcem.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku[4]. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu.

Jego żoną była Waleria z domu Jotkowska, z którą miał syna Jerzego[2]. Rodzina Kazimierza Dobrostańskiego dowiedziała się o jego losie w 1972[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Ściana katyńska w Mielcu

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[9].

Kazimierz Dobrostański został upamiętniony tabliczką na ścianie katyńskiej przy bazylice św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Mielcu, ustanowionej w 1990[10].

24 kwietnia 2008, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, na którym mecze rozgrywa drużyna piłkarska Legii Warszawa, został zasadzony Dąb Pamięci, honorujący Kazimierza Dobrostańskiego[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Kazimierz” na „Kazimierz Alojzy” oraz daty urodzenia z „18 kwietnia 1898” na „19 kwietnia 1898”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 40, 26 stycznia 1934. 
  2. ↑ a b c Historia Legii Warszawa. 1941–1950. legia.com. [dostęp 2015-01-14].
  3. ↑ a b Dęby katyńskie na Legii. legia.net, 24 kwietnia 2008. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2014)].
  4. ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 212. ISBN 83-7001-294-9.
  5. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  6. ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  7. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  8. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
  10. ↑ Mielec – ściana katyńska. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2015-01-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Dobrostański&oldid=72420931”