Kazimierz Imieliński

Kazimierz Mikołaj Imieliński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1929 ; Dąbrowa Górnicza
Data śmierci	16 lipca 2010
Alma Mater	Akademia Medyczna w Krakowie
Doktorat	1963
Habilitacja	1971 ; Akademia Medyczna w Krakowie
Uczelnia
	Odznaczenia
	Order Odrodzenia Polski

Kazimierz Mikołaj Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010) – polski lekarz seksuolog, seksuolog kliniczny, profesor nauk medycznych, wieloletni kierownik Zakładu Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, założyciel Polskiej Akademii Medycyny, Akademii Wiedzy Seksualnej.

Życie i działalność[edytuj | edytuj kod]

W czasie okupacji hitlerowskiej Kazimierz Imieliński uczęszczał do szkoły powszechnej, do 14 roku życia pracował przymusowo jako pomocnik ślusarza. W 1949 ukończył Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej.

W 1954 r. uzyskał dyplom lekarski na Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 1955-1959 pracował w III Klinice Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Bytomiu, a w latach 1959-1962 korzystał ze stypendium naukowego Min. Zdrowia w Klinice Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku. Następnie w latach 1962-1966 był zatrudniony na stanowiskach st. asystenta i adiunkta w Zakładzie Higieny Psychicznej i Psychiatrii Dziecięcej PAN w Warszawie^[1]. W 1963 komisja powołana przez Studium Doskonalenia Kadr Lekarskich w Warszawie nadała Imielińskiemu po raz pierwszy w Polsce tytuł specjalisty seksuologa, w 1971 przeprowadził pierwszy przewód habilitacyjny z seksuologii (w Akademii Medycznej w Krakowie)^[2]. W 1973 Kazimierz Imieliński zorganizował pierwszą w kraju akademicką placówkę seksuologiczną – Zakład Seksuologii w Akademii Medycznej w Krakowie, a w 1981 r. Zakład Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich warszawskiego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (dziś CMKP – Zakład Psychosomatyki, Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich).

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 20 października 2003 "w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju medycyny, za osiągnięcia w pracy naukowej, za działalność publiczną i społeczną" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski^[3], który mu wręczono 29 stycznia 2004^[4]. Wcześniej, 9 września 1997, odznaczony był Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu "w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz Towarzystwa Rozwoju Rodziny, za osiągnięcia w pracy naukowej, badawczej i zawodowej"^[5].

Posiadał 56 doktoratów honoris causa^[6], nadanych przez uczelnie z 24 państw, na czterech kontynentach. Był honorowym profesorem 18 zagranicznych uniwersytetów^[6], posiadał 96 krzyży, orderów i medali nadanych mu w 26 państwach^{[potrzebny przypis]} – m.in. w 1996 roku z rąk prezydenta Grecji Constantine Stefanopulosa otrzymał Medal Hipokratesa za stworzenie nowego kierunku – medycyny uniwersalistycznej (łączy ona różne metody medyczne pochodzące z Zachodu z tradycyjnymi sposobami leczenia ze Wschodu).

Za swoje wyjątkowe zasługi Kazimierz Imieliński był trzykrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla^[7].

Był żonaty, miał dwóch synów, również lekarzy.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Życie seksualne – Psychohigiena Warszawa 1965, Państwowy Zakład Wydaw. Lekarskich
Zboczenie płciowe Warszawa 1970, PZWL
Zaburzenia psychoseksualne Warszawa 1971, PZWL
Erotyzm, Warszawa 1970, PWN
Życie intymne człowieka – Psychofizjologia Warszawa 1974, PZWL
Miłość i seks 1980, Instytut Wydawniczy CRZZ
Człowiek i seks Warszawa 1985, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych
Zarys seksuologii i seksiatrii^[8] Warszawa 1986, PZWL, ISBN 83-200-1047-0
Medycyna i seks «Historia i współczesność» Warszawa 1987, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych ISBN 83-202-0606-3-5
Kobieta i seks 1989
Seksuologia – Mitologia, Historia, Kultura Warszawa 1989, PWN, ISBN 83-01-07894-4
Seksiatria, tom I: Psychofizjologia seksualna; tom II: Patologia seksualna Warszawa 1990, PWN
Sekrety Seksu Warszawa 1990, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, ISBN 83-202-0802-5
Manowce seksu – prostytucja Łódź 1990, Wyd. Res Polonia, ISBN 83-85063-07-2
Drogi i bezdroża seksu 1990
Intymne niedyskrecje Łódź 1991, Wyd. Res Polonia
Medycyna seksualna (II tomy) cz. 1 Mitologia i historia; cz. 2 Patologia i profilaktyka Warszawa 1992, Wyd. Polczek

Publikacje zbiorowe i wspólne[edytuj | edytuj kod]

Seksuologia kliniczna (red. z Tadeuszem Bilikiewiczem) Warszawa 1974, PZWL
Seksuologia społeczna – wybrane zagadnienia, wyd. I: Warszawa 1974, PWN; wyd. II rozszerzone pod tyt. Seksuologia społeczna. Zagadnienia psychospołeczne, Warszawa 1977, PWN, wyd. III: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-04875-1
Seksuologia kulturowa wyd I: Warszawa 1980, Państwowe Wydawnictwo Naukowe; wyd. II: Warszawa 1984, PWN, ISBN 83-01-01802-X (autorzy rozdziałów: Kazimierz Imieliński, Igor S. Kon, Anna Zadrożyńska, Marian Filar, Leszek Lernell, Mikołaj Kozakiewicz)
Seksuologia biologiczna Warszawa 1985, Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Seksuologia – Zarys encyklopedyczny Warszawa 1985, PWN, ISBN 83-01-04824-7
Przekleństwo Androgyne. Transseksualizm: mity i rzeczywistość (ze Stanisławem Dulko) Warszawa 1988, PWN, ISBN 83-01-07821-9
Apokalipsa płci 1989, Wydawnictwo Glob
Seksuolodzy – od muzyki do chirurgii (z Christianem Imielińskim) Warszawa 1997, Wyd. Polska Akademia Wiedzy Seksuologicznej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c LidiaL. Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 .
↑ Imieliński K. (1990), Seksiatria. Psychofizjologia seksualna, Warszawa: PWN
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 października 2003 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2004 r. nr 8, poz. 125).
↑ Odznaczenia w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 2004-01-29. [dostęp 2011-12-05].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 84, poz. 845).
↑ ^a ^b Polska Agencja Prasowa, Kraj – Zmarł wybitny seksuolog prof. Kazimierz Imieliński, 17. lipiec 2010. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
↑ Zmarł prof. Kazimierz Imieliński. insilesia.pl, 19-07-2010. [dostęp 2010-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].
↑ Przetłumaczono na język rosyjski jako Имелинский К.: Сексология и сексопатология. М.: Медицина, 1986. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prof. dr hab. Kazimierz Imieliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-05-13] .^{[martwy link]}

[wiw-1] LidiaL. Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 .

[2] Imieliński K. (1990), Seksiatria. Psychofizjologia seksualna, Warszawa: PWN

[3] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 października 2003 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2004 r. nr 8, poz. 125).

[4] Odznaczenia w Pałacu Prezydenckim. prezydent.pl, 2004-01-29. [dostęp 2011-12-05].

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 84, poz. 845).

[pap17-07-2010-6] Polska Agencja Prasowa, Kraj – Zmarł wybitny seksuolog prof. Kazimierz Imieliński, 17. lipiec 2010. [dostęp 2010-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].

[7] Zmarł prof. Kazimierz Imieliński. insilesia.pl, 19-07-2010. [dostęp 2010-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].

[8] Przetłumaczono na język rosyjski jako Имелинский К.: Сексология и сексопатология. М.: Медицина, 1986. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]