Kazimierz Janusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Janusz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1925
Jastków

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 2014
Warszawa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Kazimierz Janusz (ur. 27 listopada 1925 w Jastkowie[1], zm. 8 grudnia 2014 w Warszawie[2]) – polski działacz opozycji w PRL.

Będąc studentem Politechniki Warszawskiej, wstąpił w 1949 do tajnej organizacji niepodległościowej. Aresztowany w 1950, skazany na 15 lat więzienia. Został zwolniony dopiero w grudniu 1956. W 1977 był jednym z założycieli Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Po 13 grudnia 1981 został internowany. W latach 1982–1989 był doradcą podziemnej „Solidarności” w Stoczni im. Lenina.

W dniu 23 marca 2007 odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3].

Jego żoną od 1984 była Teresa Dobrzyńska[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-1989. Tom 3, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 2006
  2. Odszedł Kazimierz Janusz
  3. M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 479.
  4. Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Tom drugi. C-F, wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, s. 180-181