Kazimierz Kostynowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Tytus Kostynowicz
Ilustracja
Karykatura Władysława Leopolda Jaworskiego
Data i miejsce urodzenia

1884
Lwów?

Data i miejsce śmierci

14 maja 1928
Lwów

Zawód, zajęcie

Malarstwo, scenografia

Kazimierz Tytus Kostynowicz (ur. 1884, zm. 14 maja 1928 we Lwowie) – polski scenograf, malarz - karykaturzysta, ceramik i rysownik.

Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jego wykładowcami byli Stanisław Wyspiański, Leon Wyczółkowski i Jacek Malczewski. Od 1912 był instruktorem w lwowskich Polskich Drużynach Strzeleckich, 4 października 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Został przydzielony do Centralnego Urzędu Ewidencyjnego przy Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego, a po jego rozwiązaniu pod koniec 1916 został zaszeregowany jako hospitant 1 Pułku Artylerii. Po dwóch miesiącach przeniesiono go do 6 Pułku Piechoty z którego został przeniesiony na 6 Kurs Wyszkolenia w Zambrowie, gdzie stworzył liczną kolekcję karykatur obrazujących życie codzienne polskich żołnierzy pod rozkazami niemieckich dowódców. W późniejszym czasie przeniesiono go do Dowództwa Uzupełnień Polskiego Korpusu Posiłkowego i awansował do stopnia porucznika. W czynnej służbie wojskowej dosłużył się stopnia kapitana WP[1]. Podczas pobytu Polskiego Korpusu Posiłkowego w Przemyślu stan zdrowia Kazimierza Kostynowicza się pogorszył, zagrożony gruźlicą 24 października 1917 został skierowany na urlop zdrowotny do Zakopanego, skąd powrócił do Lwowa gdzie ukrywał rodaków zbiegłych z armii austriackiej. W 1918 brał udział w obronie Lwowa. Po przejściu do rezerwy został zawodowym ilustratorem książek, szczególnie literatury dla dzieci. Od 1927 rozpoczął współpracę z teatrami we Lwowie, gdzie tworzył scenografię do przedstawień. Wiadomo, że tworzył scenografię do „Wesela” w Teatrze Kasyno i do „Intryg i miłości” w Teatrze Małym. Zmarł po długiej chorobie płuc 14 maja 1928 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Gazeta Lwowska” nr 112 z 16 maja 1928 roku, s. 4.
  2. „Gazeta Lwowska” nr 112 z 16 maja 1928 roku, s. 4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wacława Milewska, Maria Zientara „Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918” Wydawnictwo „Arkady” 1999 ISBN 83-7188-350-1
  • Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965 (pod redakcją Zbigniewa Raszewskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973 s. 321

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]